Pozwolił swojej dłoni rysować szlaczki na twoich plecach. Gdy patrzył na ciebie, obserwował cię z miłością, kiedy ty, delikatnie bawiłaś się jego ustami i policzkami. Hyunjin był całkowicie spokojny. Cieszył się, że jesteś blisko niego. Zawstydził się, kiedy powiedziałaś do niego cicho.
-Jesteś taki piękny.-zaśmiał się, wiedząc z całego serca, że go kochasz.
-Dziękuje, aniołku.-delikatnie pociągnęłaś za jego dolną wargę.
-Kocham cię, wiesz o tym, prawda?
-Oczywiście, że tak...też cię kocham.
-Nie, ja naprawdę, naprawdę cię kocham.-przestałaś bawić się jego ustami i spojrzałaś mu w oczy.
Ręka, która błądziła po twoich plecach, zatrzymała się. Chłopak zaniemówił na chwilę.
-Ja też naprawdę, naprawdę cię kocham, słoneczko.-oczywiście, że to robił.
Całym sercem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
SEUNGMIN
TRZYMAJ GO ZA RĘKĘ!! NAJLEPIEJ JĄ ŚCIŚNIJ!
Seungmin nigdy nie rozumiał tego szumu związanego z trzymaniem się za ręce. No, może dopóki sama nie zrobiłaś tego w ciągu dnia. Mały, subtelny uśmiech pojawiał się na jego twarzy za każdym razem, gdy czuł twoją dłoń na tej swojej. Jeszcze lepiej było, kiedy kciuk delikatnie potarł jej wierzch. Nie myślał, że jesteś tego świadoma, ale uwielbia to. Kąciki jego ust podniosły się lekko w górę, gdy poczuł, jak twoje palce chwytają go i trzymają luźno, zanim w pełni ją złapie. Uścisnął twoją rękę, a jego oczy wypełniły się radosnymi iskierkami. Uśmiechnął się szeroko, kiedy poczuł, że ściskasz jego dłoń mocniej. Odwzajemnił uścisk mocniej, wywołując u ciebie jęk bólu.
-To boli-jęknęłaś z uśmiechem.
-Oh, nie kochanie, przepraszam.-przyłożył ją do swoich ust i ucałował.
Jego serce roztapiało się, kiedy słyszał twój chichot. Zauważył, że gdy cmoka cię kilka razy po niej, śmiejesz się, dlatego nie przestawał, chcąc słyszeć twój głos.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
