Hyunjin podszedł do ciebie, położył ręce na twojej talii i odsunął cię tak, że byłaś przyparta do ściany. Stałaś się już czujna, ale gdy wtulił się w ciebie, nie mogłaś powstrzymać się od chichotu.
-Co to był za hałas?-zaśmiał się, gdy tylko usłyszał twój pisk.
-N-nic.-zająkałaś, próbując powstrzymać śmiech, gdy ręce Hyunjina wciąż przesuwały się po twoich bokach.
-Rozumiem.-zanucił, zaczynając wyczuwać związek między twoim śmiechem a tym, co robił.-jak to możliwe, że nigdy nie wspominałaś, że masz łaskotki?
Twoje ręce znalazły się na jego klatce piersiowej, starając się jak najlepiej go odepchnąć ale był on o wiele za silny.
-Proszę, nie rób mi tego.-błagałaś, czując przechodzące dreszcze.
Oczy Hyunjina wpatrywały się w ciebie uważnie.
-Dlaczego miałbym się nudzić skoro mogę cię rozbawić, łaskocząc cię?
-Nie bądź taki okrutny.-powiedziałaś, ale uzyskałaś zaprzeczenie głową.
-To dla mnie zbyt dobra okazja, żeby ją przegapić.
-Zrobię wszystko, tylko mnie nie łaskocz...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
SEUNGMIN
Skakałaś w lewo, podczas gdy Seungmin skakał w prawo, starając się jak najlepiej wyjść z garderoby, aby nie zostać złapaną. Kiedy się poruszyłaś, chłopak skoczył w twoją stronę i zderzył się ręką z twoją talią, przez co upadłaś.
-Co się stało?-zapytał, zdezorientowany tym, co się stało.
-Połaskotałeś mnie!-krzyknęłaś, chwytając się za bok, czując mrowienie od nagłego dotyku.
-Aż tak cię połaskotało?-zapytał z niedowierzaniem, kiedy podniósł się i podparł rękami między twoimi ramionami.-ledwo cię dotknąłem, jak to możliwe, że pisnęłaś?
Spojrzałaś na Seungmina, podnosząc się.
-Nic nie poradzę na to, że jestem wrażliwa na łaskotki.-powiedziałaś mu, potrząsając głową, kiedy on z trudem powstrzymywał śmiech.
