Fake love?

Hoofdstuk 10 - Ontmoeting.

De bel gaat en ik sta op. "Hey." Zeg ik. "Je ziet er prachtig uit." Zegt Thomas. Ik zie hem over mijn schouder kijken. Camille zal daar wel staan. Ik druk een kusje op zijn lippen en pak dan zijn hand en neem hem mee naar buiten. Ik sluit de deur achter me en stap dan naast hem in de auto. Ik leun tegen hem aan terwijl de chauffeur begint te rijden. Na ongeveer een kwartiertje stopt de auto en kijk ik op. We staan voor een enorm huis. Verbaasd doe ik mijn gordel af en stap uit. Ik haak mijn arm in die van Thomas en laat me naar binnen leiden. We komen binnen in een reusachtige hal waar in het midden een lange sjieke trap is. Ik kijk bewonderend om me heen en laat Thomas mijn jasje uitdoen en ophangen in de verstopte kapstok in de muur. Opnieuw haak in mijn arm in die van Thomas en laat me weer leiden. Nu komen we terecht in een eetkamer waar een groep volwassenen zit te lachen. Er staat een fles wijn op tafel. Een dure fles wijn zo te zien. Thomas begroet de mensen en stelt me voor. Beleefd pak ik iedereens hand en laat mijn hand door de mannen zoenen. Daarna schuift Thomas een stoel voor me naar achter zodat ik kan gaan zitten. Hij gaat naast me zitten en Thomas' moeder biedt ons wijn aan. Thomas neemt het aanbod voor ons beide aan. Ik lust helemaal geen wijn. Achja, gewoon proberen. Net als Thomas nip ik aan mijn wijn. Al snel komt de kok een luxe voorgerecht brengen. Shit. Welke van al die lepels moet ik gebruiken. Ik kijk stiekem naar Thomas die me al snel helpt. Ik glimlach en begin dan als laatste met eten. Na een lange maaltijd van minstens 5 gangen ga ik met Thomas naar boven. Daar had zijn vader toestemming voor gegeven. Ik ga op zijn bed zitten en kijk een beetje rond. Het is een grote kamer, ik gok minstens 3x zo groot als kleine kamertje. Stiekem ben ik best een beetje jaloers op Thomas' huis. Het is zo groot en mooi. Thomas gaat naast me zitten. "Je deed het goed net." Zegt hij met een glimlach. Een grote grijns verschijnt op mijn gezicht. "Ze mogen je. Mijn ouders' vrienden." Ik knik. "Is dat zo belangrijk dan?" Vraag ik nieuwsgierig. "Ja, als hun je niet mogen, mogen mijn ouders je ook niet." Ik knik verward. Wat maakt de mening van vrienden uit. Als je zoon gelukkig is, is dat toch belangrijker? Lijkt mij. Ik schud de vraag van me af. Ik hoor iemand de trap op komen. In reflex schuif ik tegen Thomas aan, zodat het lijkt dat we aan het zoenen waren. De deur vliegt open en daar staat ze dan, Emma.

Hey guys, ten eerste wil ik mijn excuses aanbieden omdat jullie zooooo ongelooflijk lang hebben moeten wachten. Dit was wchr niet mijn bedoeling maar mijn inspiratie is helemaal weg en ik weet niet hoe ik verder moet eigenlijk sorrysorrysorry.
Ook heb ik het erg druk gehad, met school, vrienden, ziek zijn en voorbereidingen op carnaval. Inmiddels is carnaval begonnen YEAASSS! Wie van jullie viert ook carnaval? En als wat ben je verkleed? Enne, niet te veel drinken he ;)