Fake love?

Hoofdstuk 01 - The Start.

Ik word vroeg wakker door de wekker. De herfstvakantie is net afgelopen en we moeten weer gewoon naar school. Zuchtend en kreunend sta ik op. Ik loop naar de badkamer en doe mijn joggingbroek en shirt uit. Ik draai de kraan open en stap onder de warme stralen van de douche. Ik was even snel mijn haren en mijn lichaam en stap dan alweer uit de douche. Ik draai de kraan dicht en begin me af te drogen. Ik sla de handdoek om en loop terug naar mijn kamer waar ik me aankleed, opmaak en mijn haren doen. Daarna vertrek ik naar school, waar ik uitgebreid begroet wordt door mijn vriendinnen. Ik ben niet de populairste, maar ik ben erg blij met mijn vrienden. Ik zou niet weten wat ik zonder ze zou moeten. Ik loop naar mijn lokaal, maar wordt voor het lokaal weggetrokken en val in de armen van Thomas. Ik kijk even naar Thomas. "Hey?" Zeg ik en kijk hem aan. "Kun je een uur voor me spijbelen?" Ik kijk even naar Thomas en knik dan. "Okay." Mompel ik. Ik had toch al geen zin in Wiskunde het eerste uur. Ik frons. "Waarom eigenlijk?" Zeg ik dan. Thomas wacht even met antwoorden. Zo te zien probeert hij een goed excuus te bedenken. "Omdat ik je hulp nodig heb." Mompelt hij dan. Dit laat me nog meer fronzen. "Waarmee heb jij mijn hulp nodig?" Vraag ik nieuwsgierig. Ik merk dat Thomas het niet leuk vind om te zeggen. Hij staart naar de grond. "Ik wil iemand jaloers maken, een meisje, en ik hoop dat jij me daarmee wil helpen." Ik frons weer. "Hoe had je dat in gedachten?" Vraag ik. Het wordt een steeds interessanter verhaal. "Wil je mijn vriendin zijn?" Vraagt hij dan. Ik schiet in de lach. "Ik ben serieus. Wil jij mijn vriendin zijn, zodat ik haar jaloers kan maken?" Mompelt Thomas. "Oké." Zeg ik dan. Waarom zei ik nou 'Oké' vraag ik aan me zelf. Ik kijk hem aan. "Wie is het gelukkige meisje." "Emma." Mompelt hij. Emma? Een blond, populair meisje. Waarom zij en Thomas niets hebben is voor de hele school een raadsel, en Thomas geeft me hier gewoon het antwoord op. "Waarom vraag je dit aan mij? En niet aan een populair iemand?" Thomas kijkt op van deze vraag. Hij begint wat te mompelen. "Ik vertrouw je, en mensen zeggen dat je goed kunt acteren." Zegt hij dan. Vertrouwen? Hoe kan hij me nou vertrouwen. We hebben nog nooit echt gepraat, niet echt als vrienden of soort gelijken. Wel van 'mag ik een pen lenen.' of 'welk lokaal?' Maar nooit dat we echt zo'n gesprek als dit hadden en hij vertrouwt me gewoon. Opeens begint Thomas te blozen. Ik kijk over mijn schouder en zie Emma. Ik kijk naar Thomas. "Rustig blijven en mee doen." Mompel ik en trek hem tegen me aan. Zijn warme, zachte lippen belanden op de mijne. Ik leg mijn armen om zijn nek en merk dat Thomas een beetje verstijft van zijn actie. Ik pak een hand van hem vast en plaats deze op mijn heup. De andere leg ik op mijn kont. Daarna leg ik mijn arm terug en kijk stiekem naar Emma die zo onopvallend mogelijk probeert de kijken. Ik merk dat Thomas mee doet en me zacht tegen de muur duwt. Ik glimlach tegen zijn lippen en kijk nog even naar Emma. Ze loopt de trap af. Ik laat Thomas' lippen los en kijk hem aan. "Nou, ik ga naar de volgende les, babe." Zegt hij. Ik glimlach en volg hem dan..

Hey, hier is hoofdstuk 1, hoe het allemaal begon. Ik hoop dat jullie dit een leuk hoofdstuk vonden. Voor mij was het erg makkelijk om te typen en ik hoop dat het ook zo te lezen is. 

Allemaal hele fijne feestdagen en tot het volgende hoofdstuk. Hebben jullie zin om mijn andere boeken ook te lezen? "Wolf Hunters." "Trust Issues" en "Quote of the Day"

Follow, vote, comment? xx