JENNIE'S POV
"Don't leave me please! Hindi ko kakayaning mawala ka saakin Jake! Please! Kung ano man ang nagawa kong mali, I'm Sorry! Just please! Don't leave me!"- Umiiyak na tugon ko kay Jake.
"I'm Sorry Jessica but i need to go now!"- Walang emosyong sabi ni Jake saakin.
"Bakit? Dahil ba Hinihintay ka ni Jane? Hah! Tell me? Do you love her?"- Halos hindi ako makahinga sa sipon na humaharang sa ilong ko sa subrang iyak ko. Bumuntong-hininga muna ako bago magsalita ulit. "Ano Jake? Answer me! Do you love her?"- Sigaw ko sakanya
"Yes!" Seryusong sabi niya saakin at natahimik naman ako. "Yes I do really love her! Are you Happy now?"- Sigaw din niya saakin.
"Why? What's Wrong with me? Why Her? Ano bang meron siya na wala ako? Hah! Jake?"
"Ako!"- diretsong sabi niya na ikinabigla ko "So please! Wag muna akong habulin! Wag muna kaming guluhin!"- Sigaw niya saakin tsaka niya ako tuluyan na iniwan.
Subrang nanghihina na ang tuhod ko sa subrang sakit ng nararamdaman ko. Sa subrang hina ng tuhod ko ay hindi ko na kinayang tumayo pabagsak akong napaupo at umiiyak sa subrang sakit.
---°°𝐂𝐔𝐓!!!!!!°°----
Sigaw ng Director namin at agad naman akong bumangon at pinagpag ko ang tuhod ko. Agad naman ako pinuntahan ng P.A ko dala dala ang payong dahil sa subrang init ng Araw ngayon.
"Whhooaaahh Ang galing naman ni Jennie"
"Subrang ganda niya.."
"Oonga! Ang galing pa Umarte."
"Best Actress goes to Jennie Kim"
"I LOVE YOU JENNIE"
Sigaw ng mga Fans ko pagkatapos ng nakakaiyak na drama. Tanging Simple smile lang ang ni-response ko sakanila.
"𝐎𝐊𝐄𝐘! 𝐓𝐇𝐀𝐓'𝐒 𝐆𝐑𝐄𝐀𝐓! 𝐘𝐎𝐔 𝐌𝐀𝐘 𝐇𝐀𝐕𝐄 𝐘𝐎𝐔𝐑 𝐋𝐔𝐍𝐂𝐇 𝐍𝐀...!"- Dagdag ng Director tsaka ako tumakbo ng mabilis sa Tent ko para makapag retouch.
"Ma'am here's your water po! Uminom na po muna kayo!"- tugon saakin ng P.A ko sabay tango sa harapan ko.
"Thanks!"- Malamig na tugon ko at tumango naman siya saakin. "Prepare my Clothes!"- Malamig paring sabi ko sakanya.
"Opo! Ma'am!"- aniya at tumango
Agad naman ako inayusan ng Make-up artist ko at pagkatapos ay agad na akong pumunta sa Comfort Room para magbihis at Makapag Lunch na.
After ng mahabang Lunch ay agad naman naming sinimulan ang Taping.
Mahirap.
Mainit ang araw.
Sampalan ang Scene.
Nakakapagod.
Pero lahat ng yan ay kinakaya ko kahit Sukong suko na ang katawan ko dahil Pangarap ko ito na maging isang Mahusay na Artista simula pa nung bata pa ako ito na ang pinapangarap ko.
Kaya ngayon na nandito na ako, Hindi ko hahayaang mawala pa ito saakin. This the dream of my Parents for me and my big dream also so I promise that i will make them proud of me.
YOU ARE READING
Finally, I FOUND YOU (Jenlisa)
Fanfiction"You prefer yourself to be in trouble, to be in danger just to make sure that your love ones are safe, Not injured or anything that can feel them hurt." "When you found out that the person you've been searching for a long-time, is the person who al...
