Finally, I FOUND YOU (Jenlisa)

CHAPTER 18

LISA'S POV

PAGKATAPOS ng Dinner namin ay wala akong ganang naglalakad patungo sa kwarto namin.

"Lisa?" Napatigil ako dahil sa mahinang tawag ni Nancy, nilingon ko naman siya at ngumiti sakanya. "Lisa? Are you okey?" Tanong niya tsaka lumapit saakin.

I nodded "Yes! I'm okey" pilit ngiti kong sabi sakanya.

"Are you sure? Parang hindi naman halata na okey ka" Pag-aalala niya.

"Okey lang talaga ako, wala lang ako sa mood na makipag-usap" Pilit ngiti ko paring sabi. "Sige na! I'll go ahead, Kailangan ko nang magpahinga eh" Paalam ko at ngumiti naman siya.

"Sige, Sorry for bothering you" mahina niyang sabi.

"No! You're not, it just that I'm not in a mood today!" Ngiti kong sabi sakanya.

"Sige na magpahinga kana" Ngiti naman niyang sabi at nginitian ko lang siya tsaka dahan dahang tinalikuran.

Pagkarating ko sa Room namin ay agad na akong naligo at nagbihis na din. Pagkatapos ay humiga na din ako sa kama at nakatingin sa kisame. At Iniisip yung nangyari kanina.

'Bakit niya kinuha yung Camera ko? At bakit hindi ko din kinuha sakanya?' Napakunot ang noo ko sa aking naisip.

Oonga nasa kanya pala yung Camera ko, bakit nakalimutan kong kunin sakanya? Ays! Bahala na, bukas baka naman isauli niya. Tssss!

"Hey! Manoban, lalim ng iniisip mo ah! Are you Okey" Napatingin ako kay Eulah at umupo siya sa tabi ko. Ngumiti naman ako tsaka bumangon at umupo din.

"Madami lang nangyari ngayong araw, kaya hindi ko mapigilan mag-isip, tsaka okey lang naman ako, pagod lang" Pilit ngiti kong sabi sakanya.

"Ganun ba? Sige na magpahinga kana muna, baka maging busy tayo bukas! Basta if you have a problem, don't be shy na mag open saakin ah? I can be your Backrest here! I will listen to you" Nakangiti niyang sabi at napangiti din ako.

"Thank you Eulah!" Tanging nasambit ko at tinapik muna niya ako sa balikat.

"Good night!" Sabi niya sabay ngiti

"Good night" ngiti kong sabi at pumunta na siya sa kanyang bed.

Hihiga na sana ako nang mag ring ang Phone ko, kinuha ko naman ito sa Side table ko tsaka sinagot yung tawag.

"Oh! Ate!" Masaya kong sabi sa kabilang linya.

"Hey Lisa, How are you there huh? Bakit hindi ka man lang tumawag saamin kanina?" Nagtatampong sabi ni Ate at napangiti naman ako.

"I'm okey ate, tsaka sorry kung hindi ako nakatawag sainyo, ayoko kasing madisturbo yung kasiyahan niyo jan eh" Sabi ko at bigla nanaman ako naluluha pero agad ko na itong pinigilan.

"Naku Lisa, Anong disturbo kajan? Alam mo bang kanina pa hinihintay ni Nanay yung tawag mo? Naku! Hindi ka namin matawagan kanina dahil baka on set kayo" Sabi ni ate at tumayo na ako mula sa pagkakaupo ko sa kama tsaka pumunta sa Veranda at doon umupo.

"I'm sorry Ate, btw. Musta na pala sina Nanay at tatay? Are they still awake? I want to hear their voice!" Malungkot kong sabi tsaka tumingala sa kalangitan. Ang bigat talaga ng Pakiramdam ko ngayon.

"Yeah! Tulog na sila, napagod kanina eh! Don't worry bukas tatawagan ka namin ulit para makausap mo na sina Nanay Okey?" Sabi ni ate at napangiti naman ako ng kunti.

"Thank you Ate" Malungkot kong sabi.

"Oh! Bakit ang hina ng boses mo? Okey ka lang ba talaga ah? Tell me the truth Lisa! I'm worried" She said worriedly and that makes my eyes watered again.