Pathway to Success (Chasing Series #1)

Chapter 25

"Can you please move your table on the other side?" Iritado kong sambit. 

Sumunod naman 'yung staff dito sa company namin. Gusto ko ay nakatalikod ang table ni Callix sa'kin dahil hindi ko alam ang gagawin ko kapag makikita ko ang mukha niya araw-araw. Baka pumangit lang mga sketches ko dahil nasusura ako sa mukha niya.

"No. Just put it on Architect Alvarez front table diyan sa kabilang banda" giit niya. 

Lumingon siya sa akin ng madilim ang mga tingin kulang na lang ay kainin ako ng buhay. "I said please move it on the other side" mataray kong sabi. Lumingon ako sa kaniya at hinahamon siya ng tingin. 

This is my office nakikishare lang siya 'no! "It will be my work place kaya ako ang masusunod Architect" he insisted. Fine. When I lost on the argument ay bumalik ako sa swivel chair ko at umupo. 

I saw him smirked. The nerve of this guy is driving me insane, hindi ko alam kung tatagal pa ako dito sa contract namin. 

Hindi ko siya pinansin at nag sketch na lang ng final output. Umagang umaga pa lang, e sumasakit na ang ulo ko and I'm not having my breakfast pa. Lalabas na lang ako mamaya para bumili diyan sa labas may mga restaurant naman.

I saw him fixing his things on the other side which is in front of my office table. Nakatalikod siya sa akin at kita ko ang mga maskulado niyang mga braso napasulyap ako sa mauugat niyang kamay at umiwas ng tingin. 

Pagkatapos ng mahabang katahimikan sa loob ng kwarto ay nag salita siya. "Do you eat breakfast already, Architect?" pormal niyang tanong.

"I ate already" I lied, hindi ko siya tiningnan ng daretso at ipinagpatuloy lang ang ginagawa.

"Okay" he coldy said. What are you planning huh? You are insane. 

Hindi ko na ata nagagawa ng ayos ang ini-sketch ko dahil sa presensya na. Mag kakagalitan talaga kami dito huwag niyang papakielaman ang aking mga plates kung ayaw niya ding pakielaman ang kaniya.

Napansin ko siyang nag tipa sa laptop niya at nakakunot ang mga noo. Maybe he is sending some emails sa kaniyang clients. Napairap ako sa kawalan ng seryosong seryoso siya kulang na lang ay hindi pumikit. 

I also checked my emails at nakitang mamayang hapon ay kailangan ko na isend ang final output ng design. Maybe I'll show later on the designs of the resort to Dwyane and sesend ko through email ang digital output.

Nabagsag ang katahimikan ng pumasok si Dwyane sa office. "Ashley" he greeted. Ang masayang mukha ay napalitan ng nagtatakang mga tingin. 

Inunahan ko na siya at baka kung ano ang isipin niya. I gave him a formal look "The CEO of this company requests that Engineer Ramirez office will be in here. So there is a share beyond this room" 

Ngumiwi siya at tinanguan ako. "Here is your vegetable salad, I know hindi ka pa nag be-breakfast" he smiled passionately. 

Parang may bumara sa lalamunan ko at gusto ko na lang mag pakain sa lupa ngayon dahil sa matinding kahihiyan na ginawa. I told Callix that I already ate but I didn't mismong mang galing pa kay Dwyane. 

I smiled awkwardly at kinuha na 'yung transparent lunch box galing sa kaniya. "U-uh thanks" 

"You made this?" I casually said. 

"Yeah, It's my first time making a vegetable salad" he shrugged. 

"I appreciate it, thanks" binigyan ko siya ng tipid na ngiti at maya maya lang ay lumabas na rin siya sa kwarto. 

I cleared my throat out of embarrassment. I heard him scoffed kaya tumingin ako sa kaniya at binigyan siya ng nakakamatay na tingin iniwas niya ang mga mata niya at tinuon ang paningin sa ginagawa.