My Love In Her Past (3rd Book Of 'In Her Past' Series)

Epilogue

Her eyes slowly opened when she heard some birds chirping outside.  Napabukas-sarado pa ang mga mata niya habang ginigising niya ang kaniyang diwa.

Agad naman niyang nalanghap ang pamilyar na halimuyak na hinding-hindi niya makakalimutan.

Celso...

Agad siyang napalingon sa katabing pwesto niya at nakitang bakante iyon ngunit makikita pa rin na gusot pa ang bahagi ng kamang iyon na nagpapatunay na may natulog doon. Nag-aalangan man ay nilapat niya ang mga kamay doon.

Heat.

Mainit pa ang pwestong iyon na para bang nagsasabi na hindi pa katagalan ang pagbangon ng lalakeng katabi niya kanina. 

She sat up while examining the room she's in. Nilibot niya ang paningin at nakita ang mga pamilyar na gamit sa kwartong iyon.

The wooden drawer situated at the left side of the room is still there. Nasa bandang gilid ng kama ay ang lamesang pinagpapatungan ng iilang papel, isang feather pen at ang pamilyar na wooden sculpture ng mukha niya.

This room is oddly familiar...

It's their old house.

Napakunot ang kaniyang noo habang tinatandaan ang mga pangyayari kagabi.

Sidapa lulled her to sleep and promised that she would see Celso again.

Am I dead?

Napababa ang kaniyang tingin sa kaniyang mga kamay at doon na niya nakita ang isang pamilyar na wedding ring sa kaniyang daliri.

Inikot-ikot niya ang kanang kamay at manghang napanganga.

She doesn't looked that pale anymore. In fact, she's back to having a sun-kissed skin just like how she's used to when she's still happily married to Celso.

Matapos kasi niyang bumalik sa hinaharap ay pumuti siya ngunit kataka-takang kayumanggi nang muli ang kaniyang balat ngayon.

Dahan-dahan siyang bumaba mula sa kama at tumayo. She already had a hunch on what's happening but she's afraid that she may be wrong. Ayaw niyang umasa sa wala.

It cannot be...

Nanginginig siyang lumapit sa pintuan ng bahay na bato at unti-unti iyong binuksan.

What greeted her is not Celso's modern-looking house rather it's their same old house. Her right hand immediately covered her agape mouth.

This is definitely a dream. Imposibleng mangyari ito.

Her heart was pounding so loud while she's circling the house.

Walang glass tunnel na kumokonekta sa main house at sa bahay na bato nila ni Celso.

Wala ng tennis court at swimming pool sa labas.

Ang malaking rose garden ay bumalik sa simpleng hardin niya.

Napapaluha siyang napangiti habang sinisigurado na tama ang hinala niya.

Oh God... She's back in the past.

"Binibining Isabel?", rinig niyang tawag ng isang lalake sa kaniya kaya naman kaagad siyang napalingon dito.

Jose was standing behind her with a confused look as if he's wondering why she's looking at the house like she haven't saw it for how many years.

Napalunok siya habang tinitingnan ang mukha ng binata na ang tagal na niyang hindi nakita.

Oh my God...