bölüm 11

5.7K 186 4
                                    

İyi okumalar;

Tamam aslında abartıya gerek yoktu. Sanki bana ne oluyorsa? Biraz etkilenmiş olabilirim ama o kadar da değil!!!  Değil mi???

-"Demek sevdiğin var ufaklık??" Dedim moralim bozulmuştu bu yüzden yüzüne bakmadan masadaki bardakla oynuyordum.

-"Bir dakika, neden bana sürekli ufaklık diyorsun ki?" Öyle mi yapıyorum hiç farkında değilim. Dudaklarımı büzüp yüzüne baktım

-"Küçüksün o yüzden!!" Dedim omuz silkip.

-"Ah! Pardon ninecim bilemedim!"

-"Ya, sen espri yapmasan! Gerçekten diyorum halâ komik değilsin!" Kaşlarımı çattım.

-"Sen de değilsin. Ufaklıkmış hıh! İddasına varım seninle aramızda en az 4 yaş vardır???" Ya niye bu kadar taktıki buna? Ne var bunda?

-"Tamam nesine??" Dedim büyük bir ciddiyetle. O taktıysa ben de taktım.

-"Bir öpücüğüne" dedi gülerek. Kaşlarımı çattım sinirle

-"Ne diyorsun be sen? Bakıyorum da iki günde kendini belli ettin, ben de adam sandım!!" Ayağa kalktım gitmek için hamle yapmıştım kolumdan tuttu

-"Ya tamam şakaydı sadece, niye sinirleniyorsun? Tamam iddaa falan yok. Ama senden büyüğüm bunu biliyorum." Dedi halâ iddaa ediyordu. Gülümsedim tekrar oturdum. O da gülümsedi

-"Peki kaç yaşındasın?" Dedim

-"26, sen?" Ha güzelmiş, gerçekten de büyükmüş benden.

-"Şey, boşver ya ne yapıcan yaş falan? Sen anlatıyodun, devam etsene!!"

-"Oyun bozan, seni seni! Aklınsıra konu değiştiriyorsun. Benden küçüksün değil mi? " hayret içinde görkeme baka kaldım. Aslında yaş olarak küçük olabilirim ama bence beyin yaşı olarak senden en az 10 yaş büyüğüm be ufaklık!!!

-"Ben de 22'e girdim"

-"aaa ne zaman?"

-"Ne yapıcan, pastamı getirecen bana?" Dedim alayla.

-"Olabilir aslında, bir mum üfleyip dilek dilesen mesala"

-"Ya sen şaka falan mısın?? Hangi kanaldan geliyorsun? Yani gerçek olmayacak kadar salaksın!!!"

-"Bana hakaret mi ettin sen??" Dedi kaşlarını havaya kaldırarak.

-"Yooo, gerçekleri söyledim." Dedim umursamaz bir ifadeyle.

-"Aşk olsun, ben de arkadaşız sanıyordum!!"

-"Öylemiydik??" Dedim şaşırmışcasına.

-"Hadi öyleyiz öyleyiz!!" Allah'ım bana sabır ver. Çoluk çocukla uğraşıyorum resmen. Bu nedir abi, nasıl hareketlerin var senin?? Saf mısın, salak mısın? Belli değil.

-"Anlatmıyor musun gerisini??"

-"Tamam nerede kalmıştım?" Malesef birini sevdiğini söylemiştin. "Annem özellikle Şeyma'yı istemiyordu, bu yüzden Şeyma beni terk etti. Ben onsuz ne yaparım bilmiyorum. Üniversitenin ilk yılından beri çıkıyorduk. Düşün altı sene az değil! Ama annem yüzünden ne oldu, birde zorla evlenme mevzusu var. Ne yapıcam ben??"

-"Buraya neden geldin peki? Pekalâ başka bir yere gidip de içebilirdin!"

-"Çünkü burada anlatabileceğim birileri var. Benim doğru düzgün arkadaşım yok, bu yüzden hep sorunlarımı içime attım kimseyle paylaşmadım. Ama dün senin sözlerin yüzünden seninle konuşabileceğimi düşündüm. Sana yaklaşmayacağım, sen de bana yaklaşmayacaksın. Ben anlatıcam sen dinleyeceksin bu da benim işime geldi! Ama bak halâ merak ediyorum neden buradasın? Dün gece uyuyamadım düşünmekten!!"

-"Sana merak öldürür demiştim ve sen dün gece hiç yatmadan bunu mu düşündün? Kaç kez söyleyeceğim  soru yok diye??" Sustum derin bir nefes aldım " Annen neden istemiyordu sevgilini??"

-"Bilmem. Bizim aileye uygun değilmiş, Bize uymuyormuş falan!" Dudaklarını büzdü. Bakma asya sakın!

-"Nasıl biriydi ki?"

-"Aslında çok tatlı, sevecen biriydi. Sadece dargelirli bir ailesi vardı. Okuldayken akşamları çalışmak zorunda kalırdı, ailesine yük olmamak için. Okul bitince hemen iş buldu ama bölümüyle alakası olmayan bir iş. Asgari ücretle geçimini sağlıyordu. Annem bunu duymuş olmalı."

-"Kusura bakma içimde tutamıyacağım, annen tam bir sürtük..." sözümü tamamlayamadan ağzıma tıktı.

-"Şişşşt, yavaş gel sert kız. O kadar da değil, ağzına hakim ol!" Dedi sertçe kızdı.

-"Tamam sustum, ama içimden neler söylüyorum bir bilsen şurada boğarsın herhalde. Ne varmış fakirlikte. Biz de öyleydik. Babam zar zor geçindirirdi bizi ama mutluyduk."

-"Ne iş yapardı baban?"

-"Devlet dairesinde güvenlik görevlisiydi. Yani memurdu."

-"Peki annen?"

-"Evhanımıydı. Evi çekip çeviren, her şeye yetişen oydu."

-"Kardeşlerin varmıydı?"

-"Vardı, ikizler çok tatlı, benim aksime beyaz tenli sarışınlardı."

-"Adları??"

-"Asaf, arif. Kocaman ela rengi gözleri vardı. Öyle tatlı bakarlardı ki!! " yutkundum, hüzünlendiğimi hatta ağladığımı yanağımdan süzülen bir yaştan anladım. Hemen toparlandım ve arkamı döndüm göz yaşımı silip "Hey ağzımdan laf alıyorsun! Sana soru yok demiştim!!" Onun yüzüne baktığımda tuhaf bir his hissettim. Beni anlıyordu sanki, bakışlarında hüzün vardı. Gözleri buğulanmıştı etkilenmişmiydi gerçekten.

-"Ben üzgünüm, sana hatırlatmak..."

-"Bana bak yeter bu kadar. Anlatacaksan anlat, bana soru sorma!" Dedim. kaşlarımı çattım ve konuşmasını bekledim.

-"Neredeler şimdi??" Hadi ama halâ soru soruyorsun, hey beni duymuyor musun??

-"Niye bu kadar ısrarcısın? Anlatmıyorum işte niye zorluyorsun?"

-"Benim derdim büyük sanardım ama sen o kadar dertlisin ki kendini kapatmışsın, böylelikle güçlü olduğunu düşünüyorsun. Anlatmazsan, paylaşmazsan içinde büyüyecek ve artık kaldıramayacak duruma geleceksin!!"

-"Çok biliyorsun. Ben gidiyorum!" Diyip hızla ayağa kalktım. Sandalyeden çıkacakken tekrar kolumdan tuttu.

-"Gitme!" Hızla ona döndüm. Halâ hüzünlü bakıyordu. "Tamam sormayacağım. Sana ihtiyacım var lütfen!!" Neden kızamadığımı bilmiyorum. Tekrar sandalyeye oturdum.

-"Bak oturuyorum ama seni dinlemek için, yanlış anlaşılmasın!" Dedim yüzümü başka yere çevirerek.

-"Peki ama şunu bilki seni yeni tanımış olsamda beni bir arkadaşın olarak gör ve seni dinleyebileceğimi sakın unutma. Ben seni dinlerim bir gün paylaşmak istersen!!" Sustum ve boğazımda düğümlenen o garip şeyi yutmaya çalıştım. Onları hiç unutmuyordum sadece başka şeylerle ilgilenerek aklımı dağıtıyordum. Özlüyordum onları, tek bir kelime dahi onlardan bahsetsem sol yanımın tam ortasında bir şey oluşuyor. Nefesim daralıyor ve yutkunamıyorum. Bahsetmek bu kadar zorken hatırlamak dayanılmaz bir acı veriyor sanki. Ben güçlü olduğumu düşünüyorum yoksa sadece öyle mi gösteriyorum? Çünkü düşünseydim bugüne kadar defalarca hayatımdan vazgeçmezdim. Ama galiba bugünden sonra güçlü olduğumu düşünücem. Meryem' in dediği gibi ailem için güçlü olucam...

Umarım beğenmişsinizdir:) yorum ve voteleri unutmayalım. Hadi inşallah:))

Büyük Patron (y-a)Where stories live. Discover now