Loving my student

2ο κεφάλαιο

Αριστέας ποβ

Δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα.... Την σκεφτόμουν συνέχεια... Είναι πραγματικά πανέμορφη... Και φαίνεται και πολύ καλό παιδί...

Όταν πήγε 7 σηκώθηκα για να ετοιμαστώ...

Πλυθηκα, χτενιστηκα και άρχισα να ψάχνω για ρούχα...

Κατέληξα σε ένα ασπρο παντελόνι και μια στενή μακρυμανικη άσπρη μπλούζα... Έβαλα και τα μαύρα converce μου, πήρα τσάντα, κλειδιά κινητό και ξεκίνησα για το σχολείο...

Μέσα σε 5 λεπτά ήμουν εκεί... Η ώρα 7 και 40 πάλι...

Περπάτησα μέσα στο προαύλιο και πήγα στα γραφεια των καθηγητών για να κάτσω στο δικό μου...

Όταν κάθισα μου έπιασε συζήτηση ένας καθηγητής...

"καλημέρα Αριστέα" είπε με ένα περίεργο ύφος...

"καλημέρα κύριε Ανθιμου..."

"μιλά μου στον ενικό δεν είμαι πολύ μεγάλος..."

"για τα δικά μου δεδομένα είστε... Έχουμε 30 χρόνια διαφορά" είπα με το sassy ύφος μου...

Δεν ξαναμιλησε...

Όχι θα αφήσω τον κάθε μαλακα άντρα να μου την πέφτει... Το είδα στο βλέμμα του...

Σύντομα ήρθε η ώρα για να πάμε στις αίθουσες... Πρώτη ώρα είχα το Γ5...

Πήγα λίγο πιο νωρίς στην αίθουσα για να περιμένω τα παιδιά και για να πιω λίγο ήρεμα τον καφέ μου...

Η ώρα πήγε 8 και 20 και η τάξη άρχισε να γεμίζει...

Μπήκε μέσα η Μαριανθη... Αλλά ένα αγόρι την ακολούθησε και κάθισε δίπλα της... Ποιος μαλ*κας είναι αυτός...???

"καλημέρα παιδιά" είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα... Τα νεύρα μου έχουν χτυπήσει κόκκινο... Την έχει πάρει αγκαλιάαα!!!!

"καλημέρα κυρία" είπαν όλοι μαζί...

"λοιπόν θα σας βάλω μια άσκηση από περσυ για να δω τι θυμάστε ενταξει?"

Είπα και έπιασα τον μαρκαδόρο και σχεδίασα ένα σχήμα στον πίνακα και ζήτησα να μου βρουν κάποια ερωτήματα...

Το κοίταζαν σαν να ήταν κινέζικα...

" ελάτε ρε παιδιά... Εύκολο είναι... " είπα και είδα πως το χέρι της Μαριανθης σηκώθηκε...

" έλα Μαριανθη!"

Σηκώθηκε και άρχισε να λύνει το πρόβλημα... Μετά από πέντε λεπτά έκανε στην άκρη για να το ελέγξω

Ναι ήταν σωστό.. Και ήταν αρκετά δύσκολο...

" σωστό...! Μπορείς να καθίσεις "είπα και είδα πως τα μάγουλα της πήραν ένα κόκκινο χρόνο...

Αχχ γλυκούλα μου....

Σύντομα χτύπησε το κουδούνι...

Πήγε να φύγει αλλά την πρόλαβα

"Μαριανθη μπορείς να μείνεις λίγο?" είπα

"ναι φυσικά!"

Έκλεισε την πόρτα πίσω της και πήρε μια καρέκλα να καθίσει...

"ήθελα να σου πω μπράβο για το πρόβλημα... Ήταν αρκετά δύσκολο..." είπα και κοκκινησε ξανά...

"ευχαριστώ" είπε ντροπαλά..

"μπορώ να σε ρωτήσω και κάτι ακόμα? "

" φυσικά!"

" εμμ το αγόρι που καθόταν δίπλα σου ποιος ήταν?"

"το αγόρι μου ο Μάριος..."

" αα ενταξει απλώς δεν τον είδα χθες και παραξενευτηκα.. Μπορείς να πηγαίνεις" είπα... Τα νεύρα μουυ...

"γειά σας κυρία "είπε και έφυγε από την τάξη...

Έφυγα και εγώ καθώς τώρα είχα άλλο μάθημα...

Οι υπόλοιπες ώρες πέρασαν γρήγορα...

Και πήρα τον δρόμο για το σπίτι...

Έφαγα και κάθισα στον καναπέ για να διαβάσω λίγο... Αλλά το μυαλό μου όλο γύρναγε στην Μαριανθη...

Είναι στρειτ ρε γαμωτο... Δεν έχω καμία ελπίδα μαζί της...

Μαριανθης ποβ

Από χθες δεν έχω βγάλει από το μυαλό μου την Αλεξοπούλου...

Απλώς... Είναι τόσο όμορφη...

Μου αρέσει... Πολύ μάλιστα... Αλλά υπάρχουν 2 μικρά προβληματάκια.

1. Ο Μάριος
2.ειναι καθηγήτρια μου...

Και δεν ξέρω αν είναι λεσβια σαν και εμένα... Ναι είμαι λεσβια και έχω αγόρι... Απλώς δεν ήθελα να μαθευτεί και αναγκάστηκα...

Αχχχ αυτά τα μάτια, χείλη, το σώμα της... Με τρελενουν...

Έχω μεγάλη περιέργεια για το πως θα εξελιχθεί αυτή η χρονιά μαζί της...

Χειιιι παιδιά ααα... Το ξέρω είναι πάρα πολύ μικρό αλλά δεν είχα έμπνευση... Τέλος πάντων... Τα λέμε στο επόμενο παρτττ, φιλακιααα