Loving my student

14ο Κεφάλαιο

Αριστέας ποβ...

Ξύπνησα το πρωί και κράταγα κάποιον στην αγκαλιά μου...

Άνοιξα αργά τα μάτια μου και στην αρχή όλα ήταν θολά...

Τα ανοιγοκλεισα μερικές φορές και είδα την Jennie στην αγκαλιά μου...

Ήρθαν όμως και οι αναμνήσεις στο μυαλό μου...

"ξύπνησες Έρση μου?" άκουσα την φωνή της Jennie...

"ναι" είπα ήρεμα και με ένα τόνο μελαγχολίας

"ξέρεις... Δεν χρειάζεται να πιστεύεις πως νομίζω ότι είμαστε μαζί τώρα... Ξέρω πως είσαι πληγωμενη και πως χρειαζόμουν κάποιον... Δεν πειράζει.. Θα είμαι πάντα δίπλα σου " είπε και με κοίταξε μέσα στα μάτια...

Την κοίταξα βουρκωμενη... Με αγαπάει τελικά πραγματικά...

Την πήρα μια σφιχτή αγκαλιά

" ευχαριστώ... Ειλικρινά... Και ευχαριστώ που ήσουν δίπλα μου χθες "

" anytime "

Η Κυριακή πέρασε χωρίς να γίνει τίποτα το ιδιαίτερο...

Ήρθε όμως η Δευτέρα...

Επρεπε να αντιμετωπίσω την Μαριανθη...

Πλυθηκα και άρχισα να ψάχνω για ρούχα...

Φόρεσα ένα γκρι πουκάμισο, από πάνω ένα ροζ sweatshirt και ένα μαύρο παντελόνι, δερμάτινο μπουφάν, μαύρα μποτάκια. Τέλος Φόρεσα και ένα ανέκφραστο πρόσωπο.

Και ξεκινήσαμε με την Dahyun για το σχολείο...

Φόραγε ένα μαύρο τζιν άσπρα adidas, μια μαύρη μπλούζα και ένα ασπρο ντενιμ μπουφάν...

Ανεβήκαμε στην μηχανή και ξεκινήσαμε...

Μετά από λίγο φτάσαμε και μπήκαμε μέσα στο μεγάλο προαύλιο...

Είχε προλάβει να μου πει τι έγινε με την Rosie στις τουαλέτες...

Επιτέλους αυτές οι 2!

Χτύπησε γρήγορα το κουδούνι και ξεκινήσαμε με την Dah για τα τμήματα μας... Ετυχε πάλι να έχουμε αυτή με το Γ4 και εγώ με το Γ5...

Ξεκλείδωσα την πόρτα και μπήκα μέσα όπως και τα παιδιά...

Κάθισα στην έδρα και άρχισα να βγάζω τα βιβλία μου για να ξεκινήσει αυτό το ριμαδομαθημα... Από την ώρα που μπήκα μέσα στο τμήμα ήμουν ανέκφραστη και δεν την κοίταγα καθόλου...

"καλημέρα παιδιά" είπα ήρεμα...

"καλημέρα κυρία" είπαν