24o Κεφάλαιο

265 12 11
                                    

Αριστέας ποβ

Ήρθε και η πρώτη μέρα των πανελληνίων.

Ήμουν στα επιτηρητηρια... Fuck....

Άρχισα να ντύνομαι.

Εβαλα μια μαύρη στενή κοντομάνικη μπλούζα και ένα μαύρο στενό παντελόνι... Άσπρα adidas, φόρεσα τα δαχτυλίδια μου, πήρα τσάντα, κλειδιά και βγήκα από το σπίτι...

Θα πήγαινα με το αμάξι σήμερα...

Μπήκα μέσα, άναψα το air conditioner, έβαλα μπρος και ξεκίνησα για το σχολείο...

Σήμερα οι μαθητές έδιναν τις τρίτης που ήμουν υπεύθυνη έδιναν έκθεση....

Ήμουν επιτηρητηρια του Γ1, η Dahyun του Γ5 και η Άννα του Γ4...

Θα πέρναγα να πάρω την Dahyun από το σπίτι της για να πάμε μαζί...

Μόνο αυτή έμεινε....

Θυμάμαι πριν από 6 χρόνια όταν είχαμε πρωτοσυναντηθει...

Ήμασταν στο ίδιο πανεπιστήμιο αλλά σε διαφορετικά τμήματα....

Μία μέρα στην καφετέρια του πανεπιστημίου, είχα πάει για να πάρω έναν καφέ, πέσαμε η μία πάνω στην άλλη... Και οι 2 είχαμε προσέξει η μία την άλλη... Αλλά δεν είχαμε κάνει την πρώτη κίνηση... Και ξεκινήσαμε να μιλάμε...

Πλέον ήμασταν αυτοκόλλητες... Όπως και τώρα...

Πάντα στην παρέα μας επικοινωνούσαμε μεταξύ μας με στίχους τραγουδιών...

Πλέον είχα φτάσει και η Dahyun έμπαινε μέσα...

"καλημέρα" είπα

"καλημέρα" απάντησε χαρωπά...

"θυμάσαι.. Στην Κορέα που μιλάγαμε με στίχους τραγουδιών..?" ρώτησα νοσταλγοντας

"φυσικά..."

"θυμάσαι τότε με την Jennie... Τι σου είχα πει...?"

"I fell in love..... Έτσι μου είχες πει"

"ah... Love είχες απαντήσει..." της είπα

"θυμάμαι.... Ήταν το τραγούδι που μας συντρόφευε όλους στην παρέα... Πάντα όταν βγαίναμε... Στον γυρισμό για τα σπίτια μας το βαζαμε στην διαπασών..." είπε με χαμένο βλέμμα...

"άλλαξαν οι ρολόι μας Dahyun... Πλέον εσύ είσαι αυτή που είναι ερωτευμένη και εγώ αυτή που δεν πιστεύω στην αγάπη... " είπα

Με κοίταξε με βουρκωμενα ματιά...

Την πήρα την απάντηση μου...

Loving my student Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα