Loving my student

8ο Κεφάλαιο

Αριστέας ποβ

Και έτσι βρισκόμουν πίσω στην Ελλάδα! 2 μέρες πριν την παραμονή Πρωτοχρονιάς!

Ήταν ξημερώματα... Μόλις είχα μπει σπίτι...

Μόλις μπήκε μέσα η Dahyun ξεραθηκε στον καναπέ...

Αχχχχχ ρε γλυκούλα..... Δεν μπορώωω ήταν πάντα πολύ κιουτ...

Τον πρώτο καιρό θα έμενε μαζί μου μέχρι να αποκατασταθεί... Θα έχω και εγώ παρέα...

Σήκωσα την Dahyun στυλ νύφης χωρίς να την ξυπνήσω και την ακούμπησα στο κρεβάτι μου...

Συνέχισε να κοιμάται γαλήνια

Πήγα στο διπλανό δωμάτιο, άνοιξα την πόρτα και μπήκαν μέσα όλες οι αναμνήσεις από τον μικρότερο μου εαυτό....

Έμεινα εκεί για περίπου δύο λεπτά ταξιδεύοντας με το πλοίο των αναμνήσεων...

Ενεργοποίησα το κινητό μου για να στείλω μήνυμα στην Μαριανθη.

Η ώρα είχε πάει 4 και μισή και εγώ ακόμα στριφογυρνουσα στο κρεβάτι μην μποροντας να κοιμηθώ...

Άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα η Dahyun

"ειι τι έγινε?" ρώτησα ανήσυχη

"είδα εφιάλτη" είπε αναστατωμενη

"έλα εδώ" είπα και έκανα χώρο στο κρεβάτι

Αμέσως ήρθε και την πήρα αγκαλιά....

"τι εφιάλτη είδες?" ρώτησα

"ότι θα γίνει κάτι κακό στο σχολείο που θα πάμε... Μια δολοφονία..."

"πότε διαδραματιζοταν το όνειρο?" ρώτησα πάλι

" καλοκαίρι... Στις εξετάσεις νομίζω...σε παρακαλώ δεν μπορώ να συνεχίσω"

"σσσσσς... Ηρέμησε αγαπη μου... Εγώ είμαι εδώ "

Ξύπνησα κατά τις 10 σε ένα άδειο κρεβάτι

Σηκώθηκα, Πλυθηκα και πήγα να φάω πρωινό...

Η Dahyun είχε ξυπνήσει πιο νωρίς και ετοίμαζε πρωινό

" καλημέρα! " είπε πρώτη

" καλημέρα Dah! "

Κάτσαμε να φάμε πρωινό και μετά είπαμε να πάμε καμιά βόλτα

Φόρεσα ένα μαύρο πουκάμισο και ένα sweatshirt γκρι από πάνω που έβγαλα τον γιακά απ'εξω... Ενα μαύρο παντελόνι και ένα γκρι leather jacket. Μαύρα μποτάκια, γυαλιά, πήρα κλειδιά, χρήματα και κινητό και βγήκα με την Dahyun έξω...