Είναι ο μαλάκας, γνωστός ως Μάρκος όπως μαντέψατε όλες
Γαμώτο πώς το βρήκε αυτό το μέρος?
Μάρκος : "Νικόλ??"
Νικόλ : "Ναι εγώ είμαι", λέω βαρεμένα αν και δεν έχω ξεχάσει τι έχει κάνει/πει
Μάρκος : "Ωωω Θεέ μου. Πάλι καλά. Έφαγα τον κόσμο να σε βρω. Μου είχε πάει η ψυχή στην κούλουρη", λέει ενώ με πλησιάζει και με αγκαλιάζει
Νικόλ : "Φύγε μακριά μου. Μην με ακουμπάς", λέω ενώ βγαίνω από την αγκαλιά του
Νικόλ : "Μπορείς απλά να με αφήσεις μόνη μου? Κανείς δεν σε αναγκάζει να μείνεις εδώ και δεν έχω όρεξη να αρχίσεις να με κοροϊδεύεις πάλι. Τόσα χρόνια το κάνεις τώρα. Άσε με τουλάχιστον μόνη μου στο μόνο μέρος που με ηρεμεί"
Αλλά δεν κάνει τίποτα παρά μόνο να με κοιτάει με ένα κενό/πληγωμένο βλέμμα
Νικόλ : "Καλά αφού δεν φεύγεις εσύ θα το φύγω εγώ", λέω ενώ παίρνω το κινητό μου και πάω να φύγω
Με σταματάει όμως, πιάνοντας με από το χέρι απαλά και με φέρνει τόσο κοντά που τα μέτωπά μας και οι μύτες μας ακουμπάνε. Παίρνω μια κοφτή ανάσα από την απότομη κίνηση και 'σηκώνω' τα μάτια μου από το πάτωμα έτσι ώστε να βλέπω αυτόν. Με κοιτάει στα μάτια και λέει ψυθιριστά
Μάρκος : "Είμαι εδώ γιατί θέλω να είμαι εδώ. Όπως θέλω να είμαι εδώ για σένα. Αν όντως θέλεις να φύγω, κοίτα με στα μάτια και πες μου το"
Νικόλ : "Ξέρεις πως δεν μπορώ να το κάνω αυτό", λέω και εγώ ψυθιριστά ενώ απομακρύνομαι
Πάω και κάθομαι εκεί που καθόμουν πριν και απλά κοιτάω τα φώτα της πόλης και τα ελάχιστα αυτοκίνητα που περνάνε
Ο Μάρκος είναι ακόμα όρθιος εκεί που τον άφησα πριν. Δεν τον βλέπω αλλά το καταλαβαίνω γιατί αν είχε φύγει θα ακουγόταν
Τον ακούω να ξεφυσάει και μετά ακούω κάτι ήχους που δηλώνουν ότι ξεκίνησε να περπατάει. Να φεύγει. Να τον σταματήσω? Να ακούσω τι έχει να πει? Φαινόταν λες και όντως νοιαζόταν. Τι κι αν όλο αυτό είναι ένα στοίχημα? Αχχ θα το μετανιώσω αλλά yolo
Νικόλ : "Μπορείς να μείνεις", λέω σχετικά σιγά ενώ σηκώνομαι και γυρνάω να τον δω, αλλά ήταν αρκετό για να με ακούσει και να γυρίσει και αυτός
Κοιταζόμαστε και του χαμογελάω αδύναμα ενώ αυτός έχει ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό του
Έρχεται μπροστά μου και με παίρνει αγκαλιά. Αυτή την φορά τον αγκάλιασα και εγώ και είχα ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου
YOU ARE READING
Bully's Target
Fantasy"Μπορείς απλά να με αφήσεις μονη? Κανείς δεν σε αναγκάζει να μείνεις εδώ και δεν έχω όρεξη πάλι να αρχίσεις να με κοροϊδεύεις. Το κάνεις τόσα χρόνια τώρα. Άσε με τουλάχιστον μόνη μου στο μόνο μέρος που με ηρεμεί" Αλλά δεν κάνει τίποτα παρά μόνο να μ...
