Είμαι εδώ για εσένα, εντάξει? [9]

1.1K 64 79
                                    

ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΜΑΡΚΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ?

Πάω γρήγορα και αθόρυβα προς το μέρος του ενώ αυτός μου κάνει σήματα να ανοίξω το παράθυρο για να μπει μέσα

Το ανοίγω, μπαίνει μέσα και μετά το κλείνω

Νικόλ : "Τι κάνεις εδώ?", ψυθιρίζω

Μάρκος : "Ηρθ-", ξεκίνησε να μιλάει αλλά τον διέκοψα βάζοντας το χέρι μου πάνω από το στόμα του

Νικόλ : "Μην μιλάς δυνατά. Δεν θέλω να καταλάβουν ότι είσαι εδώ", λέω πάλι ψυθιριστά ενώ βγάζω το χέρι μου

Μάρκος : "Καλά καλά δεν το ήξερα. Σου έστελνα μηνύματα αλλά δεν απαντούσες οπότε ήρθα εδώ. Ήθελα να σου δώσω το- Μισό- Κλαις?", ξεκίνησε να λέει μέχρι που με είδε

Όχι ρε γαμώτο το ξέχασα ότι είμαι σκατά επειδή έκλαιγα

Νικόλ : "Εμμ τι? Ααα όχι δεν κλαίω. Εεεεε είχα πλύνει το πρόσωπό μου και έχει μείνει το νερό. Ναιπ αυτό είναι"

Μάρκος : "Και οι δύο ξέρουμε ότι είναι ψέμματα. Είναι ξεκάθαρο ότι έκλαιγες. Τα μάτια σου είναι κατακόκκινα και.... έχεις μία μελανιά στο μάγουλό σου", είπε 

Μάρκος : "Μισό τι? Τι στο διάολο? Γιατί έχεις μία μελανιά στο μάγουλό σου?"

Νικόλ : "Σε παρακαλώ μην θυμώνεις και μην φωνάξεις. Δεν θέλω να ξέρουν ότι είσαι εδώ γιατί θα γίνει χαμός", είπα ενώ προσπάθησα να κρατήσω τα δάκρυα

Μάρκος : "Πες μου ποιος σου το έκανε αυτό", είπε σιγά και ήρεμα ενώ πέρασε τον αντίχειρα πάνω από το μάγουλό μου

Με πόνεσε, με αποτέλεσμα να κάνω μία έκφραση μορφασμού και έβγαλε κατευθείαν το χέρι του από εκεί

Νικόλ : "Είναι εντάξει. Είμαι εντάξει", είπα ενώ πήρα μαι βαθιά ανάσα στην προσπάθεια να ηρεμίσω τον εαυτό μου

Μάρκος : "Δεν είσαι αλλά το προσπερνάμε αυτό προς το παρόν. Ποιος σου το έκανε αυτό? Δεν το είχες πριν"

Νικόλ : "Δεν είναι κάτι. Θα περάσει. Δεν χρειάζεται να το κάνουμε θέμα"

Μάρκος : "Καλά. Δεν θες να το συζητήσεις. Το καταλαβαίνω. Μην με διώξεις μόνο. Δεν θέλω να το περάσεις μόνη σου αυτό. Είμαι εδώ για εσένα, εντάξει?", είπε ενώ μου σκούπισε τα δάκρυα τα οποία είχαν μουσκέψει τα μάγουλά μου για άλλη μια φορά

Δεν μπορούσα να μιλήσω γιατί ήξερα πως θα έκλαιγα παραπάνω οπότε απλά έγνεψα θετικά και είπα σιγανά ένα "ευχαριστώ". Αυτός με φίλησε στο μέτωπο και με αγκάλιασε. Ήταν μία αγκαλιά την οποία χρειαζόμουν όσο τίποτε άλλο εκείνη την στιγμή

Bully's TargetWhere stories live. Discover now