Το λέω από τώρα ότι το κεφάλαιο θα έχει σκηνές βίας (θα βάλω σημαδάκι [-------] και θα σας πω πότε ξεκινάει και πότε τελιώνει, σε περίπτωση που δεν θέλετε να το διαβάσετε)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μόλις τελειώσαμε το σχολείο και πηγαίνω κατευθείαν στο άγαλμα γιατί...
Καλά εντάξει το παραδέχομαι. Ανυπομονώ να τον δω. Ευχαριστημένοι?
Φτάνω αλλά δεν τον βλέπω. Μάλλον θα πέρασε από το σπίτι του να αφήσει την τσάντα (?), σκέφτομαι και πάω κάθομαι. Βάζω λίγη μουσική όσο τον περιμένω και κλείνω τα μάτια μου ενώ στηρίζομαι στο μνημείο -όχι όμως με την πλάτη αλλά πλάγια. Δηλαδή με τον ώμο μου- (ελπίζω να καταλάβατε)
Ξαφνικά νιώθω κάποιον από πίσω μου να με αγκαλιάζει και ακούω μία φωνή ακριβώς δίπλα από το αυτί μου να λέει "Χευυ κοκλαα"
Εννοείται πως ήταν Μάρκος. Αυτόματα χαμογέλασα και τον αγκάλιασα και εγώ -όσο μπορούσα-
Νικόλ : "Χαίρεται της εσπέρας", λέω επίτηδες γιατί ξέρω πόσο πολύ μισεί τα αρχαία (same here) ενώ γυρνάω για να τον κοιτάω κανονικά
Μάρκος : "Αχχ Νικόλ να χαρείς, μου φτάνει η στρίγγλα στο σχολείο"
Νικόλ : "Καλά καλά"
Μάρκος : "Λεποοοννν. Τι σου έχωω??", λέει όλο χαρά
Νικόλ : "Τι μου έχεις?", λέω απορημένη
Μάρκος : "Δες και μόνη σου", είπε ενώ μου δίνει την τσάντα του
Νικόλ : "Οκε- Τι είναι τούτα καλέ?", λέω ενώ βλέπω μέσα στην τσάντα του πιτόγυρα, μπύρες και κόκα κόλες
Μάρκος : "Τι είναι? Φαγητό για εμάς", λέει με ένα χαμόγελο
Νικόλ : "Δεν χρειαζόταν ρε Μάρκο να ξοδευτείς"
Μάρκος : "Δεν ξοδεύομαι μωρέ. Μην λες βλακείες. Έλα πάρε τώρα να φας γιατί θα κρυώσουν τα σουβλάκια"
Νικόλ : "Εμμ σχετικά με αυτο...Δεν πεινάω"
Μάρκος : "Νικόλ σε εμένα μιλάς. Νομίζεις δεν έχω δει πως όλη μέρα την βγάζεις με μία μπάρα δημητριακών?"
Νικόλ : "Που το ξέρεις εσύ αυτό?", λέω παραξενεμένη/έκπληκτη
Μάρκος : "Κάπως. Τώρα τελείωνε και φάε"
Νικόλ : "Μα δεν πεινάω"
Μάρκος : "Καλά όπως θες", λέει ενώ παίρνει την τσάντα
Βγάζει ένα πιτόγυρο από μέσα και τρώει μια μπουκιά
Μήπως είναι αργά να του πω πως θέλω τελικά? Καλά ξέχνα το. Γυρνάω αλλού το βλέμμα μου για να μην το λειγουρευτώ παραπάνω αλλά τον νιώθω να με σκουντάει και γυρνάω να τον κοιτάξω
YOU ARE READING
Bully's Target
Fantasy"Μπορείς απλά να με αφήσεις μονη? Κανείς δεν σε αναγκάζει να μείνεις εδώ και δεν έχω όρεξη πάλι να αρχίσεις να με κοροϊδεύεις. Το κάνεις τόσα χρόνια τώρα. Άσε με τουλάχιστον μόνη μου στο μόνο μέρος που με ηρεμεί" Αλλά δεν κάνει τίποτα παρά μόνο να μ...
