Bully's Target

[42] Να έχετε πίστη στην αγάπη

Πηγαίνω λοιπόν που λέτε στον Μάρκο που με περίμενε στην πλατεία. Έπιασε και μία βροχή. Λούτσα έχω γίνει. Έχει βραχεί ακόμη και το βρακί μου να πούμε

Φτάνω ακριβώς μπροστά του, τον κοιτάω κατάματα και με κρύα φωνή, στην οποία μπορούσες να ακούσεις λίγο πόνο, λέω

"Πες μου έναν λόγο να μείνω"

Δεν έκανε κάτι. Δεν είπε κάτι. Απλά καθόταν εκεί και με κοιτούσε. Φαινόταν και εκείνος εξίσου πληγωμένος με εμένα. Εξίσου στεναχωρημένος με εμένα

Και έκανε αυτό που θέλαμε και οι δύο πάρα πολύ. Με δύο βήματα έφτασε σε απόσταση αναπνοής, μου έπιασε το πρόσωπο με τα χέρια του και με φίλησε

Πέρασα τα χέρια μου γύρω από τον κορμό του και ανταποκρίθηκα στο φιλί του

Η σκηνή και στιγμή ήταν υπέροχη. Βγαλμένη από ταινία. Ήμασταν οι κύριοι χαρακτήρες που φιλιούνται στην βροχή μετά από τσακωμό. Και αυτό το φιλί τα λύνει όλα

Μάρκος : "Σε αγαπάω", είπε διακόπτοντας το φιλί και απαντώντας σε αυτό που του είχα πει προηγουμένως

Ξέρει πώς να με κάνει να λιώνω ο άτιμος

Νικόλ : "Και εγώ σαγαπώ"

Και πλέον χαμογελούσαμε σαν βλαμμένα στην βροχή ενώ είχαμε γίνει λούτσα. Αλλά δεν μας ένοιαζε. Γιατί ήμασταν εγώ και εκείνος. 

2 λέξεις και ένα φιλί ήταν αρκετά για να τα βρούμε. Και η δύναμη της αγάπης και του έρωτα φυσικά

10 χρόνια αργότερα

Είτε το πιστεύετε είτε όχι με τον Μάρκο είμαστε ακόμα μαζί και δεν μας βλέπω να χωρίζουμε η αλήθεια είναι. Μα να χωρίσω τον άντρα της ζωής μου? Μισό ας το πάρω από την αρχή

Δώσαμε πανελλήνιες, πήγαμε διακοπές μαζί και περάσαμε φανταστικά, περάσαμε στις σχολές που θέλαμε, νοικιάσαμε ένα διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας και ζήσαμε τον φοιτιτική ζωή

Βγάλαμε τις σχολές μας, πιάσαμε δουλειά πάνω στους τομείς μας και, παρόλο που αποταμιεύαμε για να πάρουμε ένα σπίτι, πηγαίναμε διακοπές και πήραμε σκυλάκι

Στα 25 έμεινα έγγυος με τον παίδαρό μας ο οποίος πριν από μερικές μέρες έκλεισε τα 2

Ποτέ δεν θα ξεχάσω την αντίδραση του Μάρκου όταν το έμαθε. Ηταν απλά υπέροχη. Ήταν που λέτε 19 Ιουνίου, γνωστή και ως ημέρα του πατέρα. Ο κανακάρης μου κοιμόταν ακόμα οπότε πήγα και τον ξύπνησα. Του λέω καλημέρα και τα κλασικά και μετά του πετάω και ένα "χρόνια πολλά". Εκείνος σκαλώνει προφανώς και με ρωτάει γιατί το είπα αυτό. Του είπα ότι είναι η μέρα του πατέρα, κάνει μερικούς αιώνες για να το καταλάβει, και όταν συνειδητοποιεί τι εννοούσα σηκώνεται σαν σφεντόνα και αρχίζει να πανηγυρίζει. Έρχεται μετά από λίγο και ξεκινάει να μου λέει πιθανά ονόματα για το παιδί και να μιλάει στην κοιλιά μου. Και τότε ήταν που κατάλαβα ότι μιλούσαμε για έναν χαζομπαμπά

Ένα μήνα αργότερα μου έκανε πρόταση γάμου στην Σαντορίνη που είχαμε πάει για διακοπές

3 χρόνια έχουν περάσει από τότε και σήμερα είναι η μέρα που θα τον δω ντυμένο με κουστούμι και θα τον έχω απέναντί μου στην εκκλησία για να πούμε το 'δέχομαι' και να βαφτίσουμε τον μικρό 

Είναι σίγουρα μία από τις πιο χαρούμενες και καλύτερες μέρες της ζωής μου. Απλά ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω πώς από νταής μου, έγινε φίλος μου, αγόρι μου, αρραβωνιαστικός μου και σε λίγες ώρες άντρας μου. Να έχουμε ένα σπίτι και ένα παιδί μαζί και να είμαστε πιο ερωτευμένοι από ποτέ

Μία μικρή συμβουλή. Να έχετε πίστη στην αγάπη

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αλοχαααα

Παιδιά μου. Τι κάνετε? Πως είστε? Χαθήκαμε

Το παράτησα λίγο το βιβλίο η αλήθεια είναι με τις εξετάσεις και τα θερινά, αλλά επέστρεψα, δυστυχώς, με το τέλος αυτού του πολυαγαπημένου μου βιβλίου

Ένα χρόνο και κάτι μήνες ύστερα από την έναρξη του, έφτασε στο τέλος του

Ελπίζω να σας άρεσε όσο άρεσε σε μένα <3

Είμαι ευγνώμον για κάθε ψήφο, σχόλιο και ανάγνωση που έχει λάβει αυτή η ιστορία 

Σας αγαπώ πολυυυ <33

~Lex<3