Bully's Target

"Συγγνώμη" [20]

Σαν γνωστή χαλάστρα και εγώ, σταμάτησα την οπτική μας επαφή, βάζοντας το κεφάλι μου στον λαιμό του

Νικόλ : "Δεν γίνεται Μάρκο. Δεν πρέπει"

Μάρκος : "Κανείς δεν το απαγορεύει. Απλά εσύ δεν θες"

Νικόλ : "Συγγνώμη", ψυθιρίζω ενώ τον σφίγγω πάνω μου και νιώθω τα μάτια μου να υγραίνουν

Γαμωτο. Γιατί είμαι τόσο ευαίσθητη? Και τώρα δεν έχω καν λόγο να κλάψω. Αχ δεν ξέρω τι φάση περνάω

Μάρκος : "Δεν χρειάζεται να απολογείσαι Νικόλ. Δεν έκανες κάτι κακό"

Σηκώνω το κεφάλι μου έτσι ώστε να τον βλέπω και σιγά σιγά τα δάκρυά μου κυλάνε στα μάτια μου

Νικόλ : "Μπορεί, αλλά νιώθω πολύ παράξενα. Από την μία νιώθω ότι είναι σαν να σε εκμεταλλευομαι ή κάτι τέτοιο και νιώθω άσχημα, αλλά από την άλλη θυμάμαι όσα μου έχεις κάνει όλα αυτά τα χρόνια και μου χαλάει όλο το mood. Ακόμη κι αν με έχεις κάνει να νιώσω ωραία. Απλά είμαι τόσο μπερδεμένη από αυτή τη κατάσταση. Για αυτό σου ζήτησα τότε χρόνο. Για να καταλάβω. Αλλά δεν κατάλαβα. Και προφανώς πέρα από εσένα έχω και άλλα άτομα στην ζωή μου. Έχουν παιχτεί πολλά πράγματα με τα οποία είμαι όχι μόνο στεναχωρημένη αλλά και πληγωμένη και μπερδεμένη. Και τώρα που είπα για αυτά τα άτομα, πρέπει να τους μιλήσω. Θα έχουν αγχωθεί πολύ που δεν τους απαντάω."

Ή τουλάχιστον τα δύο από τα τρία άτομα. Μιας και το τρίτο με παράτησε, σκέφτομαι ενώ γελάω ειρωνικά/πληγωμένη από μέσα μου

Μάρκος : "Ειειειε θέλω να ηρεμήσεις εντάξει? Όλα θα πάνε καλά. Και στα άλλα άτομα που λες, μπορείς να τους μιλήσεις από το κινητό μου ή να χρησιμοποιήσεις το λαπτοπ μου", είπε ενώ με πήρε αγκαλιά

Νικόλ : "Ευχαριστώ", λέω χωρίς να έχω ακούσει τα μισά πράγματα από αυτά που είπε

Και αυτό, επειδή σκέφτομαι

"όταν αγαπάς κάποιον, τον αφήνεις να φύγει"
Έτσι λένε.
Τι συμβαίνει όμως όταν δεν μπορείς?
Θα σας πω εγώ.
Κάθεσαι και σκέφτεσαι.
Σκέφτεσαι τις συζητήσεις μαζί του, το γιατί σταμάτησε να σου μιλάει, το πόσο χαζά φέρθηκες, τον τρόπο με τον οποίο μιλούσες. Κάτι που θα τον έκανε να θέλει να σταματήσει να μιλάει μαζί σου. Και στο τέλος καταλήγεις να κατηγορείς τον εαυτό σου. Να θεωρίες τον εαυτό σου τοξικό και drama queen. Δεν ξέρω αν αυτό είναι σωστό ή όχι, αλλά it is what it is.
Σκέφτεσαι το πόσο πολύ του ανοίχτηκε, σε σημείο να του έχεις πει τα πάντα για εσένα και την ζωή σου, να είναι το πρώτο αγόρι που έχεις εμπιστευτεί και είσαι τόσο κοντά με αυτό.
Και όλα αυτά γιατί?
Για να καταλήξεις στο τέλος πληγωμένη.
Σε ένα δωμάτιο όλη μέρα, ακούγοντας sad τραγούδια και κλαίγοντας ενώ όλοι νομίζουν πως είσαι καλά.
Και σα δε σου 'φτανε αυτό, τσακώνεσαι με ένα άλλο άτομο το οποίο αγαπάς, για αυτό το άτομο που σε πλήγωσε.
Γιατί? Επειδή κάθε μέρα σου έστελνε ένα μόνο μήνυμα (At that point you really said I'm a ghost everytime you hit the phone lol.). Και εσένα σε πείραζε, οπότε έπρηζες άτομα για το πόσο ενοχλητικό είναι αυτό που κάνει. Με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να ενοχληθουν τόσο, σε σημείο που να τσακωθείτε τόσο άσχημα ώστε να υποσχεθείτε πως δεν θα τον ξανά αναφέρετε.
Αλλά τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί ξανά, διότι δεν μιλάμε πια. Υποθέτω το ότι μου έστελνες μόνο μια φορά μέσα στη μέρα ήταν κάποιο σημάδι το οποίο δεν κατάλαβα. Μέχρι τώρα. Αλλά τι έκανες? Αντί να μου πεις ότι δεν θες να μιλάμε πια ή κάτι τέτοιο, πας και χάνεσαι. Χωρίς να έχω κανένα τρόπο να επικοινωνήσω μαζί σου. Να περιμένω μήπως θα επικοινωνήσεις εσύ μαζί μου. Κάπως μαγικά. Χωρίς να έχω πει σε κάνεναν πόσο πονάει το να ελπίζω για κάτι που δεν πρόκειται να γίνει. Μέχρι που μια μέρα, απλά σταματάω να ελπίζω. Και ανοιγομαι στους άλλους για αυτό το θέμα. Γιατί σε αυτό το σημείο έχω καταντήσει να τα κρατάω όλα μέσα μου και να κλαίω το βράδυ. Κάθε βράδυ.
Και επειδή δεν μπορώ να επικοινωνήσω κάπως αλλιώς μαζί σου, δεν μου μένει άλλη επιλογή από το να σου το πω δημόσια.
Νοιαστηκα. Όσες φορές κι αν είπα "idc". Σε αγάπησα. Και ποτέ δεν θα σταματήσω (νιώθω σαν να κάνω ερωτική εξομολόγηση but I promise it's not. Yk that. I hope). Ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα εκεί για ο,τι χρειαστείς. Μπορείς να μου πεις τις ανησυχίες σου και τα προβλήματα σου οποτεδήποτε. Αν και ποτέ δεν θα μου πεις για εκείνα. You never did. Let's be real. Anyway. Δεν ξέρω αν νοιαστηκες ποτέ όντως. Εγώ πάντως σου είπα και πιο πάνω. You hurt me though. I will probably forgive you, but I won't forget it. That's for sure.
It's okay though. Και εγώ δεν πάω πίσω. Νιώθω πως ήμουν ένα αρκετά τοξικό άτομο και ο τρόπος που μιλούσα, δεν ήταν πάντα ο καλύτερος. Επίσης ήμουν και είμαι drama queen. Έστω και λίγο. Το ξέρω ότι είμαι και δεν είμαι περίφανη για αυτό.
Οπότε καταλαβαίνω γιατί έκανες ό,τι έκανες.
Από τα βάθη της καρδιάς μου, σου εύχομαι τα καλύτερα και το πράγμα με την κοπέλα να πάει όπως το θες. Και γενικότερα οτιδήποτε θες στη ζωή σου, να γίνεται όπως ακριβώς το φαντάζεσαι και επιθυμείς.
Take care of yourself γωγουλη and just know that I will be here for you. Always.
You said to be real with you, so that's what I'm doing.
Πιστεύω πως μέχρι τώρα έχεις καταλάβει ποιος είσαι. Σε ποιον πάει αυτό το μήνυμα. Ή τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστεύω. Όπως και να έχει, δεν πρόκειται να πω το όνομά σου.
Δεν χρειάζεται να πεις κάτι και να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω κι όλας αν θέλω να το κάνεις.
Εγώ το μόνο που ήθελα, ήταν να σου πω αυτά που είπα
One last thing. Sorry for everything I did to you that hurt you/made you cry and I don't even know what else. And also, thank you for the conversations and the memories
With lots of love,
Lex :)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αλοχααα

Το κεφάλαιο ξεκίνησε ωραία και καλά, και στο τέλος κατέληξε κάπως προσωπικό. Συγγνώμη για αυτό. Απλά ήταν κάτι που έπρεπε να κάνω, και δεν υπήρχε άλλος τρόπος να το κάνω

Επίσης για να ξεκαθαρίσω κάτι και να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, με το παιδί δεν έγινε ποτέ τίποτα το ερωτικό. Ήταν κάτι σαν μεγάλος μου αδερφός. Ή τουλάχιστον εγώ τον έβλεπα με αυτό τον τρόπο

Ήθελα να το πω αυτό γιατί ο τρόπος με τον οποίο διατυπώθηκε πιο πάνω το κείμενο είναι λες και είχε παιχτεί κάτι. Καμία σχέση όμως. Τέλος πάντων

Έχουμε 2 κεφάλαια στη σειρά. Την ίδια μέρα. Μα ποια είμαι?

Μία Λεξ που κάθεται στις 2 η ώρα τα ξημερώματα και κλαίει ενώ γράφει 'κεφαλαιο' :)

Fun fact : έχω το feeling ότι θα το μετανιώσω μετά αυτό αλλά yolo

Τα λέμε πάλι σε καμία βδομάδα παίδες

See yaaa

~Lex<3