Bully's Target

Αϋπνίες, κούραση και 'τσακωμός' [22]

Δεν αργεί να έρθει μαζί με τα ρούχα μου

Μπαίνω στο μπάνιο και βγαίνω από τα άνετά του ρούχα και βάζω τα δικά μου. Αχ μυρίζουν ωραία

Φτιάχνω λίγο τα μαλλιά μου με τα χέρια μου και πηγαίνω στο δωμάτιο του Μάρκου

Νικόλ : "Λοιπόν, ήρθε η ώρα να φύγω"

Μάρκος : "Γιατί με χαιρετάς από τώρα?"

Νικόλ : "Τι εννοείς?"

Μάρκος : "Αφού θα σε πάω εγώ γιατί με χαιρετάς από τώρα?"

Νικόλ : "Δεν χρειάζεται"

Μάρκος : "Μπορεί να μην χρειάζεται, αλλά εγώ θέλω"

Νικόλ : "Πφφ καλά πάμε. Αλλά δεν θα με πας μέχρι το σπίτι. Θα με αφήσεις λίγο πιο πριν γιατί από πάνω μας μένει μια κουτσομπόλα θεία μου και δεν θέλω να μας δει μαζί"

Μάρκος : "Κατάλαβα κατάλαβα. Θα σε αφήσω στην πλατεία που έχει το κιόσκι. Δίπλα από το βιβλιοπωλείο"

Νικόλ : "Αυτό θα σου έλεγα και εγώ"

Μάρκος : "Ωραία. Έλα πάμε τώρα"

[...]

Η διαδρομή ήταν σχετικά ήρεμη. Δεν πολύ μιλούσαμε αλλά δεν ήταν άβολα. Είναι από τα άτομα που και να μην λέτε τίποτα, απλά είναι ωραία. Δεν το περίμενα από αυτό το άτομο, αλλά όπως λένε, you gotta expect the unexpected

Η ώρα τώρα είναι 14:54 και σε κάνα μισάωρο μάξιμουμ ο πατέρας μου θα είναι σπίτι

Και για καλή μου τύχη έχω βρει και τι θα τους πω. Τους είχα πάρει χθες τηλέφωνο -τους γονείς μου εννοώ- και τους είχα πει ότι ήμουν σε μια συμμαθήτριά μου και κάναμε μια εργασία. Και σήμερα θα τους πω ότι επειδή την τελειώσαμε αργά και οι γονείς της δεν μπορούσαν να με γυρίσουν επειδή κοιμόντουσαν, κοιμήθηκα σπίτι της

Δεν ξέρω κατά πόσο θα με πιστέψουν αλλά υγεία

[...]

Είμαι στο δωμάτιο μου τώρα, τους είπα αυτό που είχα να πω, με αγκάλιασαν και η μάνα μου έκλαψε κι όλας γιατί ανησύχησε

Δεν ξέρω κατά πόσο με πίστεψαν αλλά τώρα με έχουν πάρει με το καλό. Και πια μου αφήνουν και το κινητό το βράδυ

Και τώρα είναι βράδυ. Και δεν με πιάνει ο ύπνος. Για χιλιοστή φορά

Παίρνω το κινητό από το κομοδίνο μου και βλέπω την ώρα.  02:39

Ωραία περνάμε. Τα κορίτσια θα κοιμούνται τέτοια ώρα οπότε δεν μπορώ να τους στείλω. Να του στείλω? Θα του στείλω