Bully's Target

"Θα τα πούμε στο σπίτι " [40]

Είμαστε που λέτε στο σχολείο και έχουμε διάλειμμα τώρα. Βαριέμαι όσο δεν πάει και έχω και τον Μάρκο δίπλα μου, οπότε τι καλύτερο από το να τον πειράξω λίγο. Άλλωστε άλλη μια ώρα έχουμε και μετά θα πάμε σπίτι του να διαβάσουμε

Ξεκινάω λοιπόν να του τρίβομαι λίγο -τον χαϊδεύω με το πόδι μου- και τον βλέπω σιγά σιγά να αναστατώνεται και να μην είναι και πολύ καλά γενικά. Υπέροχα, πέτυχα τον σκοπό μου. Πάμε τώρα να τον κάνουμε χειρότερα

Βάζω το χέρι μου στο μπούτι του και το κατευθύνω προς τα πάνω. Όσο πλησίαζα την ευαίσθητή του περιοχή τόσο πιο πολύ σφιγγοταν, ενώ παράλληλα η ανάσες του έγιναν πιο βαριές και ασταθείς

Μάρκος : "Νικόλ", είπε ενώ έβαλε το χέρι του πάνω από το δικό μου

Νικόλ : "Ναι?", ρώτησα και καλά αθώα

Βγάζει το χέρι μου από το πόδι του βάζοντας το στο δικό μου και ύστερα, αφού έβαλε μια τούφα πίσω από το αυτί μου, ψιθύρισε

Μάρκος : "Άμα δεν έχεις σταματήσει στα επόμενα 5 δεύτερα δεν θα μπορέσω να κουμαντάρω το τι θα ακολουθήσει"

Και για να τον πειράξω ακόμη περισσότερο του απαντάω "Μάλιστα daddy" και συνεχίζω να λύνω κάτι ασκήσεις του φροντηστηριου

Το παιδί είχε γίνει τούρμπο λέμε αλλά εντάξει, ποιος χεστηκε. Πρέπει να το βασανίζουμε λιγάκι που και που

Μάρκος : "Καλά Νικόλ, καλά. Θα τα πούμε στο σπίτι", είπε και συνέχισε να κάνει τις δικές του ασκήσεις

Την έχω κάτσει. Καλό μου ψωφο

[...]

Είμαστε σπίτι του εδώ και καμιά ωρίτσα και πάλι καλά δεν έκανε κάτι το σπουδαίο. Μερικά φιλάκια και σε κάποια φάση πήγε και καλά να με αναστατώσει αλλά του έκανα χαλάστρα. Είπαμε, δεν θα τον αφήσω να κερδίσει

Έχουμε φάει, έχουμε χορτάσει και τώρα κάνουμε μαθήματα. Λέμε τώρα

Όλη την ώρα πειράζουμε ο ένας τον άλλο, δίνουμε κανα φιλάκι. Αθώα πράγματα μωρέ

Μάρκος : "Είσαι να παίξουμε ποδόσφαιρο?"

Νικόλ : "Ποδόσφαιρο? Από που κι ως που?"

Μάρκος : "Αφού δεν κάνουμε μαθήματα, ας κάνουμε κάτι παραγωγικό"

Νικόλ : "Το ποδόσφαιρο το θεωρείς παραγωγικό?"

Μάρκος : "Ε εντάξει μωρέ. Πέρα από αυτό θέλω να σε σκίσω. Στο παιχνίδι φυσικά"

Νικόλ : "Μόνο στο παιχνίδι μπορείς. Προς το παρόν τουλάχιστον", είπα την τελευταία πρόταση ψιθυριστά για να μην την ακούσει ο Μάρκος

Μάρκος : "Αυτό θα το δούμε"

[...]

Έχουμε τώρα λίγη ώρα που παίζουμε και ο βλακας δεν με έχει αφήσει να βάλω ούτε ένα γκολ. Γομάρι κανονικό

Ας δοκιμάσουμε άλλη μια. Παίρνω την μπάλα και αρχίζω να την κλοτσαω σιγά σιγά ενώ κινούμαι παράλληλα μαζί της. Αυξανω ταχύτητα και καταφέρνω να περάσω από δίπλα του χωρίς να με σταματήσει και έπειτα να βάλω γκολ

Νικόλ : "ΝΑΙΙΙΙΙ. ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ", είπα ενώ είχα σηκώσει τα χέρια μου πάνω και έτρεχα ζητωκραυγάζοντας

Γυρνάω προς τον Μάρκο και ξεκινάω να τρέχω προς το μέρος του. Πηδάω πάνω του και με πιάνει, τα χέρια μου να δένουν στον λαιμό του και τα δικά του στον κωλο μου, ενώ παράλληλα μας κάνει σβούρες και γελάμε

Σιγά σιγά μειώνει ταχύτητα και στροφές και μένουμε να κοιταζομαστε ενώ παιρνουμε βαθιές ανάσες

Νικόλ : "Εχασες"

Είχε πει πως δεν υπήρχε περίπτωση να έβαζα γκολ και κάτι τέτοια. Έλα όμως που έβαλα

Μάρκος : "Σκάσε", είπε και με φίλησε πριν προλάβω να πω κάτι

Λίγα φιλάκια αργότερα μας διακόπτω

Νικόλ : "Μάρκοοο"

Μάρκος : "Έλα"

Νικόλ : "Πρέπει να πάμε να συνεχίσουμε την επανάληψη. Σε έναν μήνα δίνουμε"

Μάρκος : "Πρέπει?"

Νικόλ : "Εσύ τι λες?", τον ρωτάω με ένα επικριτικό ύφος

Μάρκος : "Καλά ντε μην βαράς", είπε και κατευθύνθηκε προς το σπίτι με εμένα ακόμα πάνω του

Δεν καταλαβαίνω πως δεν κουράζεται αυτό το άτομο. Να μου πεις με τόση γυμναστική που κάνει λογικό είναι

Τι κάθομαι και σκέφτομαι και εγώ. Ο καθένας με τον πόνο του

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αλοχααα

Χαθήκαμε καλέ! Τι μου κάνετε? Πως μου είστε?

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο? Δεν είχα και πολλή έμπνευση η αλήθεια είναι για αυτό και καθυστέρησε το κεφάλαιο

Αφήστε που πλησιάζουμε το τέλος...

See yaa

~Lex<3