5.Bölüm ●DENİZ KIZI●

1.4K 94 185
                                    

Asena Eda'dan...

Kapının çalmasıyla kızlarla birbirimize baktık. "Asu bir şeyini mi unuttu?" diye sordu Kumsal merakla. Asu ve Ateş az önce çıkmıştı ama kapı tekrardan çalmıştı. "Büyük ihtimalle unuttu. Ben kapıya bakayım." deyip ayağa kalktım. Kapı ısrarla çalmaya devam edince "Geldim." deyip kapıyı açtım. Kapıyı açtığımda kaşlarımı çattım ve gözlerimi devirdim. "Ne işiniz var burada?" dedim. "Aa! Ayıp Asena! Sen misafirlerini böyle mi karşılıyorsun?" dediğinde Çağan gülmüştüm. "Kumsal içerideymiş ben en iyisi içeriye geçeyim." deyip Barış hızla içeriye girdiğinde şaşkınlıkla ona baktım. "Gorilimi çok özledim biliyor musun?" deyip Çağan sırıtarak içeriye geçti.

Kapıda tek kalan Barlas'a baktım. "Senin bahanen ne?" dedim. "Beni buraya sürüklediler." dedi gülerek. "Geç içeriye." dediğimde Barlas içeriye geçti. Ben de kapıyı kapatıp onun arkasından oturma odasına geçtim.

"Niye geldiniz?" diye çemkiren Alesya'ya baktım ve boş olan tekli koltuğa oturdum. "Dünkü haliniz neydi sizin? Merak ettik." dedi Çağan kaşlarını çatıp. "Sanane Çağan!" dedi Alesya. "Ne demek banane?" dediğinde Çağan "Buraya hesap sormak için geldiysen git Çağan. Sana hesap vermek zorunda değilim." dedi Alesya ve saçlarını arkaya savurdu. Onun bu hareketine gülümsedim. İkisi ne kadar tartışsa da tatlı duruyorlardı. En çok istediğim şey Alesya'nın mutlu olmasıydı. Alesya'ya her baktığımda aklıma araba olayı geliyordu. Az kalsın onu kaybediyorduk. Zor zamanlar geçirdi, hepimiz zor zamanlar geçirdik.

"Çağan haklı. Dünkü durumunuz hiç iyi değildi." dedi Barış. "Bize neden karışıyorsunuz ki?" dedi Kumsal hayretle. Ben ve Barlas sadece bu dörtlünün tartışmasını izliyorduk. "Birbirimize şans verdik Kumsal." dedi Barış sırıtarak. "Sana şans verdim diye kaç gündür düşünüyorum 'Yanlış mı yaptım?' diye. Çünkü bana az çektirmedin, beni çok üzdün. Hala da düşünüyorum." dedi Kumsal ve düşünceli bir şekilde arkasına yaslandı. "Cidden bunu düşündün mü?" dedi Barış hayal kırıklığıyla. Barış'ın yüzü düşmüştü. Kumsal'ın kafasının karışık olduğunu biliyordum ama Barış'a şans verdiği için mutlu ve heyecanlı olduğunu da biliyordum. "Evet, düşünüyorum." dedi Kumsal. "Bana şans verdiğin için ben mutluydum. Sen de benim kalbimi çok kırdın Kumsal ama hepsini arkada bırakıp yanında olmak istedim. Böyle düşünmen beni üzdü." dedi Barış. Barış'ın bu sözüyle Kumsal'ın yüz ifadesi değişmişti. Gözlerinde pişmanlık vardı. Biraz ağır konuşmuştu ve bu da Barış'ı üzmüştü. Kumsal Barış'a cevap vermedi ve gözlerini yere sabitledi.

"Haklısınız size zarar verdik ama siz de bize zarar verdiniz. Bizi kullandınız, duygularımızla oynadınız ve az kalsın işlerimizi bozuyordunuz. İşlerimizi bozsaydınız hiç bir çocuğu kurtaramazdık." dedi Çağan. "Bize hiç bir şey anlatmadınız ki." dedi Alesya kaşlarını çatarak. Ortalık bir anda ciddileşmişti. "Biz size 'Berkan çocuk kaçırıyor.' deseydik direkt Berkan'dan uzaklaşacaktınız ve Berkan'a 'Siz niye çocuk kaçırıyorsunuz?' gibi sözler söyleyecektiniz. Berkan sizin öğrendiğinizi bilseydi size zarar verme ihtimali yüksekti. Ece kaç yıldır onlarla birlikte. Kıza gözünü kırpmadan zarar vermeye çalıştı. Size mi zarar vermeyecek?" dedi Çağan. Çağan haklıydı ama bir o kadar da suçluydu. Berkan'ın bize zarar verme ihtimali vardı. Zaten bizi korumamıştı. "Ece'ye zarar mı vermiş?" dedi Kumsal şaşkınlıkla. "Kızı bir kaç kez tehdit etmiş, biraz hırpalamış. Atalay ve Berkan bu yüzden baya kavga da etmiş." dediğinde Çağan kaşlarımı çattım. Adi pislik! Herkesi kendisi gibi kötü yapmaya çalışıyordu. "Bunu bize Doğukan anlattı. Ece anlatmış Doğukan'a. O gün Doğukan'ı zor tuttuk." dedi Barış kafasını olumsuz anlamda sallayıp.

Ece'de zor zamanlar geçirmişti. Onun zor zamanları çocukluğundan başlamıştı. Çocukken ne yaşadığını bilmiyordum ama başında anne ve babası olmadığı için zor zamanlar geçirmiş olmalıydı. Berkan pisliğine bulaşmışsa da o kadar iyi bir geçmişi yoktu. Doğukan'ın Ece'yi artık mutlu edeceğini ve koruyacağını biliyordum. İkisi de mutluluğu hak ediyorlardı. "Kısaca sizi korumak amaçlı hiç bir şey demedik ama olay buraya kadar sürüklendi." diyen Barlas'a baktım. Bizi korumak için söylememişlerdi ama en büyük zararı onlar vermişti. "Bize asıl zarar veren kişiler sizlersiniz." dedi Kumsal kaşlarını çatıp. Kızlarla aynı düşünceyle hareket ettiğimizi bir kez daha anladım.

PSİKOZLAR 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin