Seni Seviyorum...

9.BÖLÜM - YANLIŞ

6 Aralık 2020 Cuma 

Saat: 23.30 civarı

"Kaçma, kaçırma gözlerini benden."

Yıldız'ın hissettiği heyecan vücudunu ısıtırken. Kendine hakim olmaya çalışıyordu. Ama Bora durumu daha da zorlaştırmaktan başka bir şey yapmıyordu.

Kalbim susmalısın...

Uzun uzun bakıştılar. Yıldız'ın kalbi hızlandı, yükseklerde uçuyordu sanki. Bora dudaklarını aralayınca beklentiyle istemsiz nefesini tuttu.

Yıldız'ın aklı, kalbi, dili, hisleri... hepsi birbirine girmişti. 

Bu çocuk böyle içimi eriten sözler söylesin ben de kendimi tutmaya çalışıyım. Ne istiyor ya? Artık kafayı yiyeceğim.

Yıldız, gözlerinden ayrılmadan ona bakıyordu. Konunun bir an önce bitmesi için bir şeyler söylemesi gerekiyordu.

"İçerde söylediklerim için özür dilerim. İleri gitmek istemezdim. Öfkeliydim ve sana vurdum sanırım.

Yıldız güçlü bir kızdı. Boş hayallerin peşinden koşmayı da uzun zaman önce bırakmıştı. Kendini anlatmak yerine arkasını dönüp devam etmek daha kolay olacaktı ki düşündüğünde duygularının kabarmasının sebebi olarak bir şeyi gösterebilirdik. 

Gerçek de değildi yani o yüzden biraz ara versem çözülebilecek bir şey bence.

"Sıkıntı değil, ne zaman istersen.""

Bara kadar sessiz yürüdüler. İçeriye geçtiler daha sonra eğlenmeye devam eden kalabalığın içinden bir üst kata çıktılar. Burada, Yıldız Bora'ya dönerek yukarıya kardeşine bakmaya çıkacağını söyledi. Birbirlerine iyi geceler diledikten sonra ikisi de ayrı yönlere dağıldı.

Bora, takımın olduğu masaya dönerken Yıldız yukarı çıktı, gece onun için bitmişti ve buradan bir an önce gitmek istiyordu. Yukarı çıktığı gibi tam karşı tarafta Levent'i görünce onun yanına gitti ilk geldikleri masada arkadaşlarıyla oturuyordu. 

"Yıldız?"

"Taf nerde? Göremedim etrafta."

Levent, Yıldız'ın halinden gitmek istediğini anlamıştı. 

"Aşağıya birine bakmaya gitmişti, aşağıda görmedin mi?"

Yıldız ilk bir duraksadı sonra dikkatli bakmadığını düşünerek konuştu.

"Ben bir daha bakayım en iyisi."

"Dur ben de geleceğim."

İkisi aşağı kata indiler sonra etrafa dikkatli baktıklarında kalabalığın en dibinde, barın orada, Taf'ın kıvırcık saçlarını gördü Yıldız.
Levent'in koluna dokunarak Taf'ı işaret etti. Bar taburelerinin bittiği ve Boraların masasının ön tarafıydı, Yıldız bunu fark edince içinden oflayarak kardeşine doğru yürüdü.

Taf'a yaklaştıklarında biriyle tartıştığını gördüler. Yıldız adımlarını hızlandırarak yanlarına giderken Levent de ister istemez gerilmişti.

Ne konuştuklarını duyacak mesafeye geldiklerinde Yıldız, Taf'ın tartıştığı çocuğa baktı.

Eee Serdar bu. Taf'la ne alaka ya?

Levent de tanımıştı Serdar'ın simasını, Yıldızların okulundan olduğunu anlayınca gerginliğini bir kenara bırakarak Taf'a odaklandı.

Taf, sesli bir şekilde kızdı ona.

"Yaw sana ne! Ne kadar istersem o kadar içerim."

Yıldız, kardeşinin yanına gelip omzuna dokundu. Taf onu yanında görünce gözlerini kocaman açıp sarıldı ona hemen.