De Ogen van de Ziener (betaversie)

Hoofdstuk 23 - Ondervraging

Jayden zat met handboeien om op een stoel aan een tafeltje in een kamertje van twee bij twee. Er was een enkele ingang en alle muren waren hagelwit. Hij kon niet zien achter welke van de muren de observatiekamer zat en horen kon hij het evenmin. De gehele verhoorkamer was waarschijnlijk geluiddicht gemaakt.

Jayden bedacht zich dat de kamer waarschijnlijk op deze manier was ingericht om hem geïsoleerd en alleen te laten voelen en wat hem betreft lukte dat verdomd aardig. Ondanks zijn eigen arrestatie maakte hij zich ontzettend veel zorgen om Emma. Hij was er redelijk zeker van dat het Broederschap haar niet zou doden zolang ze dachten dat ze hen van nut kon zijn, maar Emma was niet de persoon die ze dachten dat ze was; niet de persoon die ze hadden willen maken. Als zijn vermoeden klopte, namelijk dat ze het DNA van de Vrouwe van het Huis hadden gebruikt om Emma te creëeren, dan verbleekte Emma’s gave om kortstondig in de directe toekomst te kijken bij de gave die aan de Vrouwe van het Huis werd toegeschreven. Zij zou in staat zijn om ver in de toekomst te kunnen kijken en was één van de belangrijkste redenen dat het Huis sinds de eerste Vrouwe, nu zo’n driehonderd jaar geleden, zo ontzettend machtig was geworden. Van de laatste Vrouwe werd zelfs beweerd dat zij de krachtigste ziener tot nu toe was en zij had door haar voorspellingen de invloed van het Huis van Geloof had verdubbeld.

Nee, Jayden wist zeker dat zodra het Broederschap doorkreeg dat ze een kat in de zak hadden aangeschaft, Emma haar leven niet langer zeker zou zijn. Daarbij wist Jayden dat Emma niet iemand was die zomaar opdrachten van dit stelletje fanatiekelingen zou aannemen, dus maakte hij zich ook ongerust over wat ze met haar zouden doen om haar zover te krijgen dat ze gehoorzaamde. Het was dan wel zijn plan geweest om het Broederschap door middel van Emma in de val te lokken, maar ze waren veel eerder op komen dagen dan hij had verwacht... en OCRA net te laat.

Een bijkomend probleem was dat er een universele wet bestond die het verplicht stelde om elke kloon onmiddellijk te termineren. Dit mocht zonder proces aangezien een kloon volgens deze wet niet als een volwaardig zelfbewust wezen werd gezien. Onder invloed van het Huis was zelfs een paragraaf toegevoegd waarin men stelde dat een kloon onmogelijk een ziel kon hebben, wat de stelling dat een kloon geen echt levend wezen was benadrukte. Niet dat het bestaan van een ziel ooit wetenschappelijk aangetoond was, maar het Huis had er wel vaker een handje van om de wetenschap totaal te negeren wanneer het haar beter uit kwam. Wat dat betreft was georganiseerd geloof in de vele duizenden jaren dat de mensheid bestond nauwelijks veranderd. Men hield nog altijd strak aan dogma’s vast en negeerde elke vorm van bewijs als het niet overeenkwam met de geldende leer.

Jayden had een nieuw plan nodig en snel. Emma moest bevrijd worden uit de handen van het Broederschap voordat ze ontdekten dat haar voorspellende gaven onvoldoende waren voor hun doeleinden - wat die doeleinden dan ook waren. Dan moest hij het nog voor elkaar krijgen dat het Huis van Geloof haar met rust zou laten en dat OCRA er niet achter kwam dat ze een kloon was. En dan was er nog het kleine probleem dat Jayden gearresteerd was voor een sloot aanklachten waar hij niets mee te maken had.

Makkie, dacht Jayden en geloofde het zelf niet eens.

Achter hem schoof de enige toegang tot de ruimte open. Ondanks zijn nieuwsgierigheid bleef hij strak voor zich uit kijken. Iemand liep vlak langs zijn tafeltje en ging tegenover hem zitten. Het was inspecteur Stuyvesant. Hij ging in de stoel tegenover hem zitten en legde een vel digitaal papier op tafel. Zonder een woord te zeggen staarde hij Jayden aan. Jayden keek terug en wendde zijn blik niet af. Wat de aanklachten ook waren, hij was onschuldig. Hij bevond zich soms aan de randen van de geldende wetten, maar lette er altijd goed op om er niet overheen te gaan. Ondanks alle hectiek in zijn leven sinds hij Emma had ontmoet, had hij deze persoonlijke leefregel altijd in acht genomen. Het probleem was echter dat OCRA niets van deze leefregel af wist en hem mogelijk alsnog op basis van vals bewijs zou gaan voorgeleiden aan de regionale rechtbank.