Ocean Love Skies (Hacienda Sevida Series 3)

KABANATA 17

NILAPAG ni Erwan ang nilutong putahe sa maliit na mesa ng bahay kung nasaan siya,

Malalaki ang ngiti niyang hinain ang chicken curry at ang bagong luto na kanina doon. Mas lalo naman siyang napangiti nang makita ang ngiti ng bunsong kapatid nung babae,

"wow! salap luto, yuya!" sigaw ng bata,

Siya na ang nagpresenta na magluto sapagkat tunay siyang nag-aalala sa kalagayan nung babaeng hindi pa rin niya alam ang pangalan,

Bahagya siyang yumukod upang magpantay sila ng tingin ng bata, nginitian niya ito ng pagkalaki-laki at saka ginulo ang buhok,

"kumain ka na, mukhang kanina ka pa gutom" nakangiting sabi niya sa bata, agad naman itong tumango-tango,

Nakangiti niya itong inalalayan sa pag-upo, siya na din ang nag sandok ng kanin at curry sa plato ng bata,

Pumapalakpak pa ito at malalaki ang ngiting hinihipan ang mainit na kanin at ulam,

"saka nga pala...nasan ang mama mo?" bigla ay tanong n Erwan nang maalala ito,

"hindi siya makakalabas ng kwarto"

Napalingon siya sa likorang bahagi niya nang ang babaeng yun ang sumagot. Kakababa lang nito at may hawak pang tuwalya sa kamay,

Basa pa din ang buhok nito at saka naka plain white t-shirt na V-neck at black high waisted jeans ang sout,

"bakit?" tanong niya,

binigyan muna siya ng babae nang isang malamig na tingin bago nito isabit ang tuwalya sa likod ng upoan saka umupo doon,

"na trauma siya...hindi siya komportable kapag may ibang tao, kami lang nakakakita sa kaniya...at yung isang doctor na hindi ko kilala" sagot ng babae,

"kain ka na, Sin" ani nito sa kapatid,

"ikaw din, you should eat." singit niya,

"hindi na, pagkatapos kumain ni Sin, pupunta na tayo ng hospital" tugon ng babae, nangunot naman agad ang noo niya,

"and you'll just wait there? masasayang ang oras mo kahihintay, kumain ka na" agad na pagpalag niya,

Umiwas naman ng tingin ang babae,

bahagya siyang napaismid "tsh, walang lason yan...hindi din pangit ang lasa, sanay ako magluto sa barko" kwento niya pa,

Nginusoan naman siya ng babae

"may nag sabi bang magkwento ka?" nakangusong tanong nito sa kaniya, bahagya naman siyang natawa saka napailing-iling nalang,

Naramdaman naman niya ang pag vibrate ng cellphone niya kaya ay agad niyang binunot ito atsaka tumayo,

"please eat dinner. Your dad will be fine," ani niya dito "Excuse me, I have to answer this call" paalam niya saka tuloyang umalis doon sa kusina at pumunta sa may sala,

"Yes, Peter?" agad na sagot niya,

"nagtatanong sila kung ano'ng oras ka aalis ng pinas" tanong ni Peter, agad naman siyang napatingin sa wrist watch niya saka sumagot,

"maybe around 1:00 am, I still have an important things to do, Peter." sagot niya,

"alright, makakatulog pa ako" sagot nito, bahagya naman siyang natawa,

"tsk, of course you need to rest"

"what about you?"

"I'm used to not to rest, Peter. Don't worry about me."

"Your papá is worried though,"

"Just tell him, I'm okay"

"Alright, Alright. I'm hanging up now" huling sabi nito bago tuloyang binaba ang tawag.