Vengeance of The Sea (Essence Series #2)(UNEDITED)

22

The routine happened repeatedly. Maaga akong gigising to convince Muriel to let me go. Maabutan ko si Chad doon at kung minsan ay nauuna ako sakanya.

We didn't talk like we're really close. Sasagot lang ako kapag may tinanong siya but almost all the time hindi ko siya pinapansin.

And it's been almost a week pero hindi parin magigising si Lola from the surgery. At sa kada araw na limilipas ay pinanghihinaan ako ng loob.

I must be strong pero meron talagang moment na gusto ko nalang sumuko.

Pagod akong naupo sa couch pag pasok ko ng mansion ni Dad. Dito na rin kami nag stay para may kasama si Muriel every time pupunta ako sa hospital.

"How's your day?" Naupo si Dad sa tabi ko at mahigpit akong niyakap "You must rest, Yvough. Wag mo naman pabayaan ang sarili mo mo"

"I'm fine, by the way where's Muriel?" Tanong ko ng napansin kong hindi niya kasama ito "Is she asleep?"

Napatingin ako sa wristwatch ko at napabuntong hininga nalang ng makita kong pass 12 na pala.

"We'll talk tomorrow, okay? Magpahinga ka na" Hinalikan niya ako sa noo bago ako tuluyang tumayo.

Pagpasok ko sa kwarto ay parang may biglang tumusok sa puso ko ng makita ko si Muriel na mahimbing na natutulog. Lumapit ako sa kama at naupo habang pinagmamasdan siya.

"I didn't saw your dad for the first time" Hinimas ko ang malambot niyang pisngi "Maybe he's busy with his own family"

Nabasag ang boses ko at pilit na napangiti nalang.

"I'm sorry, baby. Mommy really sorry" Hinalikan ko ang pisngi niya at nagtungo na sa cr para maligo.

Kanibukasan naabutan ko si daddy na nag bbreakfast. Binati ko naman siya bago ako maupo sa silya ko.

"Tulog pa?" Tukoy niya kay Muriel. Tumango nalang ako bilang sagot.

"Sabi mo kagabi we'll talk. What's all about then?" Tanong ko habang nagpapalaman ng butter sa toasted bread.

"I want you to represent our company. It's a charity event and I heard dadalo din doon ang mga kaibigan mo"

"Kailan iyon?" I sip on my cup

"Later 8 pm," Muntikan ko ng mabuga ang iniinom dahil sa sinabi niyang iyon "Don't worry about your clothes, it's on your closet now"

"Bakit hindi mo saakin sinabi agad? Gosh hindi manlang ako naka pagpa-spa" I dramatically said. Si Dad naman ay hindi makapaniwalang napapailing nalang.

"Then do your things today. Don't worry about your Lola nakausap ko na ang mommy mo and she agreed"

"Wow! Nag uusap pala kayo" Asar ko pero inirapan niya lang ako.

Well civil naman si mom and dad para saamin ni Muriel. There's so many times nga na sabay pa silang nag tungo sa states just to visit us.

Since I gave birth on Muriel naging ayos na ang lahat and it makes me happy even it's just a small thing.

Katulad ng napag usapan namin dumaan lang ako sa Hospital saglit at katulad kahapon ay wala ulit si Chad.