Vengeance of The Sea (Essence Series #2)(UNEDITED)

04

"Anong ginagawa mo dito?" Walang reaction niyang tanong saakin nung naiwan kaming dalawa.

"Masama na palang bumisita sa ganto" I answered without looking at him

"Bakit? Nakokonsensya ka sa ginawa mo?" Nilingon ko siya bago ako umiling. "O baka wala ka naman talaga nun dahil kung meron man ay dapat nung una palang ay sumuko ka na"

"You're really sure that I'm the one who killed her" I said. Nagkibit balikat nalang ako bago ako mag iwas ng tingin sakanya dahil hindi ko kayang tignan ang mga mata niya.

"Sigurado ako at sisiguraduhin ko din sayong mag babayad ka" Napangisi nalang ako ng sa ganon ay hindi niya mapansin ang kabang nararamdaman ko "Just wait and see at ako mismo ang maglalagay sayo sa kulungan"

"So you continued your dream to be a lawyer. That's great" I proudly look at him "I'll wait for that day" Hindi ko na hinintay pa ang sagot niya saakin na iyon at tumayo na ako dahil hindi ko na kayang magtagal pa sa iisang lugar kung nasaan siya.

I'm willing to be your first case.

Hindi na din naman ako nagtagal pa at nagpaalam na ako sakanila. And I promised that I'll be back again. Nakita ko pa nga si Chad na nakatayo mula sa malayo nung kumaway ako sa mga bata.

If this pain will me my payment for what I've done, I'm willing to embrace it just to forgive me.

Kanibukasan umuwi ako ng Bulacan dahil para na akong mababaliw sa kakaisip sa kung ano ano. Ilang araw na din akong halos nasa loob lang ng condo.

"Ginagawa mo dito?" Bungad saakin ni Jariah nung pag-buksan niya ako ng gate "Hoy ayos ka lang?" I honestly shook my head before I run towards her for a hug. "Yv naman eh!"

She's my enemy but at the same time she's my bestfriend. Simula noon ay hindi na niya ako iniwan kahit na puro kagaguhan lang ang pinaggagawa ko sa buhay ko. She's my partner not in crime dahil ako lang naman ang criminal.

"Mababaliw na ako"

"Bakit? Ayos ka lang ba? Makukulong ka na ba? Oras na ba para mag shift ako sa law?" Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at ngiwian ko nalang siya.

"Panira ka sa moment" Hindi na siya sumagot at kinila nalang ako patungo sa garden nila "Si Tita?"

"Nasakumare niya, pauwi na din yun kaya dito ka na kumain" Tumango nalang ako bago ako maupo sa tabi niya "Ayos ka lang ba talaga?"

"Hindi. Even I freely go wherever I want feeling ko bilanggo parin ako" Napayuko nalang ako at nag-buntong hininga "Ang sakit sakit na" Pinunasan ko yung luhang bigla nalang tumulo.

"Alin? Dahil ba sa nangyare ? O dahil related siya sa ex mo na hanggang ngayon ay hindi mo padin nakakalimutan kahit na lalakero ka?"

"Ewan ko" I honestly said dahil kahit sa sarili ko ay hindi ko na alam kung saan ba ako nasasaktan.

Hindi ko nadin maintindihan ang sarili ko dahil simula nung nakita ko siya nung gabing iyon ay hindi na siya nawala sa isip ko. I always asked myself kung bakit kaylangan mangyare ang lahat ng to.

"Hija"

"Hi po" Nagmano ako kay Tita paglapit ko sakanya "How are you po? You look fresh po, mas mukha pa nga pong stress sainyo si Jariah" Sinamaan ko naman ng tingin si Jariah nung batukan niya ako