Dedin ki;
Işıkları kapa.
Kim olduğunu bilmeyeyim.
Ben siyah saçlarının arasında esen o hafif meltemim.
*
Aşkın geceye bulansın,
Yalnızca bu seferlik,
Matmazel Noir,
Saçlarını sal parmaklarımın uçlarına.
Rüzgar onu ilk gördüğünde ne olduğunu anlamad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Acıtmazsa nasıl geçip gidebilir ki? Acımasına izin ver.
Jose Feliciano- Rain
N: Hastayım. (01.30)
B: Geçmiş olsun.
B: Ancak bugün de yoktun.
B: Yapılabilecek bir şey var mı?
N: Ne yapabilirsin? Evime ilaç mı bırakacaksın?
B: Gerekirse.
N: Nerede oturduğumu biliyor musun?
B: :)
N: Hayır bu ürkütücü oldu. Beni takip mi ettin?
B: Sadece bir kez.
N: Bu gerçekten korkunç. Bir daha böyle bir şey yapma.
B: Özür dilerim, tamam.
(Okundu 01.48)
Haklıydı. Bir şey diyemedim. İçimi sıkıntı kaplarken telefonu yatağa sertçe fırlattım.
Onu takip etmeyecektim, niyetim bu değildi.
Okuldan çıkıp gideceğim yöne zıt bir şekilde yürümeye başlayınca merakım ağır basmıştı.Otobüse binene kadar onu uzaktan izleyebilirdim.
Gruba hastayım bahanesini uydurmuş Efe'nin arabayla bırakayım teklifini geri çevirmiştim. Bir şeyler söyleseler de dediklerine takılmamıştım.
Yağmurlu bir gündü, yürümüştü otobüs durağını geçerek.
Yarım saat boyunca çok uzak bir mesafeden onu takip etmiştim. Bir büfenin önünde durmuştu, ne aldığını görememiştim.
Ardından Kalaylar adlı lüks görünen sitenin önüne geldi, kapısından girmesini beklerken çantasını duvarın üzerine attı. Tek sıçrayışta duvarın üstüne çıktığında nutkum tutuldu. Hiç beklemediğim bir zariflikte çıkmıştı oraya.
Elini cebine soktuğunda ne yaptığını görmek için hafifçe öne eğildim. Parmaklarının arasında bir dal sigara tuttuğunu gördüm. Sigarayı yaktı, bir nefes aldığında yüzünü buruşturdu ve muhtemelen ağzına doldurduğu havayı boşalttı.
Kapüşonlusunu biraz geriye itip kafasını kaldırdı. Kulaklıklarını görebiliyordum. Gözlerini kapamıştı, kafasını sallıyordu.
Sigarayı içmiyordu, yanışını hızlanan yağmur damlaları sigarayı söndürene kadar izledi.
Duvarın üzerinden atlayıp tüy gibi hareketlerle yere indi.
Çantasını almak için uzandığında durup benim olduğum yöne baktı.
Kendimi saklayacak yerim yoktu, oturağı olmayan otobüs durağının direğine yaslanıp kolumdaki saate bakarmış gibi yaptım.
