Okul çıkışı Utku gelip Asya'yla konuşmak istemişti ve Asya da Mertle randevusu olduğunu söylediğin de, Utku afallayıp kalmıştı.
"Gördüm bebeğim gördüm. O daha çok çekecek, bu bir şey değil."
"Kaç senedir görmüyor beni, hayatıma biri girince kıymetli oldum resmen."
"Kaybetme korkusundan tutuşuyor çünkü."
"Tutuşsun, tutuşsun."
"Leyla'nın da modu baya düştü fark ettin değil mi ?"
"Evet, ikisi de birbirini seviyor ama neyin inadı bu anlamıyorum ki ?"
"Mert, Leylanın onu reddetmesinden korkuyor bu kadar basit."
"Allahım sevdiklerimize kavuşalım artık lütfen."
"Yakındır merak etme. Hadi yollarımız ayrılıyor artık."
"Yarın gecikme, konuşuruz zaten."
"Tamam, görüşürüz hadi."
"Görüşürüz."
Asya sola doğru giderken, bende düz yoluma devam ederek oturduğumuz apartmana vardım. Anahtarımla içeri girdiğim de her zaman ki sessizlik hakimdi eve. Annemlerin genelde ben eve geldikten ili saat sonra geliyorlardı işten. Bu da benim kafa dinlemem için güzel bir zamandı elbette.
Odama girer girmez üzerimdekileri çıkararak pijamalarımı geçirdim üzerimi. Telefonumdan mesajlarımı kontrol ettiğim de sonun da beklediğim mesajın geldiğini gördüm. Sabah okulda, çakma Sherlock'a yazdığım da bana cevap vermemişti. Cevap vermeyi geçtim mesaj iletilmemişti. Gelen mesaj bildirime tıklayarak sohbete girdim hemen.
Sherlock B.
Barlas: Kameralara bakamadım bugün
Barlas: İzleyeceğim şimdi bugünü
Barlas: Nasıl bir kadın gördün ?
Siz: Sarı saçlı, uzun bir kadındı
Siz: Daha önce okulda hiç görmedim, öğretmen falan değildi yani
Barlas: Tam olarak hangi saatte gördün peki ?
Siz: Sana mesaj attığım da gördüm işte
Siz: O dakikalara bakarsın
Siz: Yardım edebileceğim bir şey var mı ?
Barlas: Şu an yok kayıtları izleyeyim yazacağım sana
Siz: Tamam haber verirsin
Barlas:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
