Cinayet | Texting

2.2

🔅

Sınır: 250 Oy - 50 Yorum

Sınır geçmeden bölüm gelmeyecektir ❤️

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın, iyi okumalar 💐

Sınırın bugün geçmesini hiç beklemiyordum, hızlı hızlı bölüm yazdım ve acele yazınca hiç içime sinmiyor. Yazmak için bana vakit kalması adına sınırı yükselttim. Önceki bölümün iki katı olmasada 1,5 katı bir bölüme uğurluyorum sizi ❄️

Bölüm sonunda ki sorumda fikirlerinizi bekliyorum.

🔅

Deyim yerindeyse şu an, öküzün trene baktığı gibi karşımdaki bir çift kahverengi göze bakıyordum.

"Dondun kaldın bakıyorumda, mesajlarda ahkam kesiyordun 'gel gel uzaktan izlersin' diye. Ne oldu ?"

Gerçekten oydu, karşımda duruyordu şu an ve ben, onunla bir malzeme deposunda dip dibeydim.

"B-barlas ?"

Dedim inanmak istercesine. Taktığı bere ve atkıdan dolayı sadece gözlerini görüyordum ama önemlimiydi ? Sonuç olarak karşımda duruyordu şu anda.

"Barlas ya, ben sana gitme diyorum niye inat yapıyorsun kızım sen ?"

"Katili bulmak içindi, biliyorsun."

Diyerek açıkladım kendimi saçma bir şekilde.

"Katili bu şekilde bulmamız gerekmiyor Rüya. Eğer kafana göre iş yapacaksan yollarımızı ayıralım."

Üzerimdeki şaşkınlığı atar atmaz, inat moduna geçmiştim.

"Bir dakika, neden senin dediklerin oluyormuş ?"

"Sana yazıp, yardım isteyen bendim çünkü."

"Bende yardım etmeyi kabul ettim, itaatkar kölen olmayı değil."

Gözlerine bakarak hiç bir mimik anlamıyordum ve oldukça can sıkıcıydı.

"Ben sana kölem ol demiyorum, söz dinle diyorum. O adam senin neden ona yanaştığını anlasana neler olur düşündün mü hiç ? Hayır tabikii, gelişi güzel planlar yapıp, kafana göre işlere giriyorsun."

Ses tonunun aşık olunası olduğunu söylemiş miydim ? Peki oldukça tanıdık bir ses olduğunu ? Ne saçmalıyordum ben şimdi, karşımdaydı ve o atkıyı çekip alsam kim olduğumu öğrenebilirdim.

"Korkmadın mı gelirken yanıma ?"

Onun söylediklerini es geçerek sorduğum soruyla kaşlarının çatıldığını gördüm.

"Neyden korkacağım ?"

Elimi kaldırarak atkısının üzerine getirdim ve tuttum. Bunu yaparken istemsizce ona biraz daha yakınlaşmıştım sanki mümkünmüş gibi.

"Atkın elimde, istersem çekip alabilirim ve bu sadece saniyelerimi alır."

Benim yaptığım gibi elini kaldırmış ve atkısında elimin üzerine koymuştu. Konuşmaya başlarken aynı anda da ellerimizi indirdi.

"Bundan korkmuyorum."

"Neden ? Yapamayacağımı mı düşünüyorsun yoksa ?"

"Yapmayacağına eminim."