Cinayet | Texting

3.3

⚡️

Sınır: 900 Oy - 100 Yorum

Sınır geçmeden bölüm gelmeyecektir ❤️

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın, iyi okumalar 💐

Sınır fazla diye sürekli yorum yapan yapanlara son kez açıklama yapıyorum. Okunma sayısına göre yazdığım rakam fazlaca düşük ki bunuda geçtim oy karşılığında kimseden para alınmıyor. Zaten beni takip edenler eminim biliyordur, her gün düzenli bölüm atıyorum, koyduğum sınırlar bir iki haftada geçecek sınır değil. Ertesi gün geçiyor bende bölümümü paylaşıyorum. O yüzden okuduktan sonra, emeğin karşılığı olarak oy verirseniz sevinirim ❤️

İyi okumalar

⚡️

Şok olmuştum. Bir süre bunun gerçekten mümkün olup olmayacağını düşündüm olduğum yerde. Karel, Barlas'ı tanıyordu, biliyordu. İmkansız gibiydi ama duymuştum.

"Tanıyorsun."

Fısıltı gibi çıkan sesimle Karel hemen arkasını döndü. Beni görür görmez paniğe kapılıp telefonu kapatmıştı ama çoktan duayacağımı duymuştum ben.

"Rüya ?"

"Onu tanıyorsun, Barlas'ı biliyorsun sen."

Söylediklerim afallamıştı.

"A-anlamıyorum seni."

Kulaklarımla duymuştum, hala bana nasıl yalan söyleyebiliyordu ?

"Yalan söyleme bana, duydum seni. Kulaklarımla duydum, benden bahsettin ona. Barlas'la konuşuyordun işte, daha neyini anlamıyorsun ?"

Sinirden sesimi kontrol edemeyip bağırmıştım ona. Resmen arkadaşını sokmuştu okula, hatta sınıfa.

"Rüya sakin olur musun ?"

"Ne sakin olması, kimsin sen ? Barlas kim ? Ne istiyorsunuz ?"

"Tamam bağırma, ne merak ediyorsan cevaplayacağım."

Dediğinde hemen aklımdaki soruları sıraladım ona.

"Sen neden geldin okula ? Barlas ne istiyor ? O da okuldan birisi mi yoksa ?"

"Rüya, Barlas okulda falan değil, benim okula girdiğimden de haber yoktu. O yeni öğrendi bunu."

"Niye geldin ?"

"Barlas sana bir şey olmasından korkuyordu, kendi başına işler yaptığın için endişeliydi. Sana yakın olmak için geldim okula."

Eminim Barlas benim çok endişelenmiştir gerçekten. Çok önemliydim ya ben sanki onun için. Endişelenmişmiş.

"Barlas, benim için endişeleniyordu öyle mi ? Güldürme beni lütfen. Kendini saklamaktan başka bir şey yapmıyor o."

Sinirlemiş bozulmuştu artık, sinirden gülüp duruyordum.

"Çünkü seni daha da bulaştırmak istemiyor bu işe Rüya."

Neden kendi kararlarımı kendim veremiyordum ben ? Ben bulaşmak istiyordum belki.

"Öyle mi ? İyi o halde artık Barlasta umrumda değil, çözmeye çalıştığı cinayette. Hiç biriyle ilgilenmiyorum, o yüzden kendini okuldan mı attırıyorsun yoksa kendin mi ayrılıyorsun bilmiyorum ama bu okuldan bir an önce gidiyorsun. O arkadaşına da söyle, beni korumasına falan gerek yok."