Cinayet | Texting

4.8

🖇

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın, iyi okumalar 💐

Sanırım bu bölüm benim için yazdığım en özel bölümdü...

————————  4.8  ————————

"Rüya, en azından arabada mı beklesen?"

Artık Barlas'ın bunu yüzünce kez söylemesi yüzünden onu umursamadan arabadan indim. Lizz'in evine gelmiştik ve benim gelmemi kesinlikle istemiyordu. Elbette evine kadar gelmiştim, şimdi de arabada bekleme bahanesi çıkmıştı. Barlas'a kalsa beni tüm olaylardan uzaklaştıracaktı zaten.

Arabadan inmiş onları beklerken önce Karel, ardından Barlas indi arabadan. Bahçeden içeri birlikte girdiğimizde Barlas anında bana kollarını sararak himayesi altına almıştı. Bu onun beni koruma biçimiydi, buna emindim.

"Rüya, Lizz masum ama yinede ne olacağını bilmiyoruz. Asla yanımdan ayrılmıyorsun."

Cinsiyetçilik yapmak istemiyordum fakat normalde kadınlar bu kadar evhamlı olmaz mıydı? Benim onun için endişelenmem gerekirken Barlas buna fırsat bile vermiyordu. Elbette onun beni düşünmesi beni mutlu ediyordu ama rahatlasın istiyordum.

"Tamam dedim ya sevgilim."

"Tamam dedi ya sevgilisi."

Karel'in beni taklit etmesiyle Barlas'la aynı anda ona dönmüştük. Tek eğlencesi gerçekten bizim ilişkimizdi şu hayatta.

"Söylemek istediğim çok var Karel ama susuyorum. Sen sessizliğimden gerekeni anlıyorsundur umarım."

Barlas'ın cevabıyla Karel dudaklarına fermuar çeker gibi yapmıştı. Bunun üzerine birlikte evin kapısına ulaşmıştık. Karel'in zili çalmasından yalnızca bir kaç saniye sonra kapı açılmıştı. Kıyafetinden anlaşıldığı üzere evin yardımcılarından biriydi.

"Buyurun?"

"Liliana evde mi?"

Biz Lizz'in gerçek kimliğini biliyorduk fakat o kardeşinin kimliğini kullandığı için herkes Liliana olarak tanıyordu.

"Kim geldi diyeyim?"

"Barlas ve Karel derseniz eminim hemen içeri alacaktır."

Barlas'ın imasını elbette kadın anlamamıştı fakat başıyla onay vererek kapıyı kapatmıştı. Bir kaç dakika sonra yeniden kapı açılmıştı.

"Buyurun, sizi bekliyor."

Barlas benimle birlikte içeri girdiğinde yardımcı kadının peşinden salona gelmiştik. Lizz bizi gördüğünde oturduğu koltuktan kalkmıştı. Bense sadece diğer koltukta oturan Aras'a takılmıştım. Onun burada olacağı aklımdan tamamen çıkmıştı.

"Hoşgeldiniz çocuklar."

Kendimi bu ortamda oldukça gereksiz hissediyordum. Neden gelmiştim ki zaten ben? Barlas o kadar söylemişti gelmememi.

"Hoş mu geldik onu öğreneceğiz."

Barlas'ın elbette Lizz'e sarılıp hoşbulduk demesini beklemiyordum ama en azından daha ilk konuşmasında ters yanıt vermese iyi olcaktı. Lizz yinede gülümseyerek karşılaşmıştı onun sözlerini.