Okumaya başlamadan önce oy vermeyi unutmayın 🥰
Şarkı: alan Walker & ava Max alone, pt. ll
İyi okumalar~
"Sen...aaa orda ne var?"
"Ne, ne hani ben bir şey görmüyorum."
Başımı gösterdiği yere çevirdiğimde garaj kapısında birşey görememiştim -kandırıldın- sanırım. Gumiho'nun olduğu yere baktığımda yoktu. İki dakikada içeri ışınlanmış. doğru ya gumiho'nun ışınlanma gücü filan var mı? Bir şey de söylemiyor ki sır gibi her şeyi saklıyor. Oturduğum yerden kalkıp kitabıda elime alıp oda'ma doğru ilerledim. Üyeleri tek tek içeri taşıyamazdım o gumiho bozuntusu taşısın.
Mutfaktan değilde salon'un kapısından merdivenlere yönelmiştim çünkü bu çapkın gumiho mutfağı ele geçirmiş yemek yiyor. Eee en son mutfakta olanlardan sonra onunla tek kalmayı reddediyorum.
Diğerleri kalkana kadar odamda oyalanayım. Gumiho birşey dese yanına gidebilirdim ama hiçbir şey demiyor ki puf
Merdivenleri çıkarak, odama gelmiştim içeri girip kitabı, yatağın baş ucunda ki komidin'e koymuştum. Kitapta bir işe yaramadı hani onlar bir şeyler hatırlarken ben niye hatırlamıyorum. Benim de yüzüğüm var ama insanım. Cidden bu gumiho büyük bir şey gizliyor gibiydi.
Çatı katından ses gelmesi ile rahatsız olmuştum. Şimdiye kadar hiçbir ses gelmemesine rağmen şu an neden geliyordu. Merak ile odadan çıkıp yukarıya çıkan merdivenlere yönelmiştim. -merakın başına bela olcak- uf sen bir sus -sonra bana ağlamada- hehe ağlarım yürü git işine. İç sesimden ses gelmemesi üzerine çatı katındaki oda'ya ilerlemiştim.
Daha önce buraya gelmemiştim ve için de ne olduğunu bilmiyordum. Merak ile kulağımı kapıya dayadığımda içeriden beşik sallanma sesine benzer bir ses geldiğini fark etmiştim.
Acaba Yol yakınken dönsem mi? Yok hayal içeride ne olduğuna bakacaksın elimi yavaş yavaş kapının kulpuna götürdüğümde içeride ki ses kesilmişti.
Şu an biri bö dese altıma yapacaktım. Ay kapıyı açınca yarasa filan çıkar mı? Kendimi toparlayıp sesizce kapıyı açmıştım.
Sabah olmasına rağmen içerisi kapkaranlıktı pencere yokmuydu burada elim ile duvarda düğme ararken sonunda bulup ışığı yakmıştım. Işık bozuk bir şekilde yandığında içeriye göz gezdirmiştim. İleride gerçekten tahta bir beşik vardı! Burası sanki küçük bir çocuğun ölümünden sonra ebeveynlerinin çocuğun eşyalarını atamayıp buraya saklaması için yapılmıştı.
Her şey, tahta rengindeydi belkide çok eskiden kalmadı bu eşyalar. Sol tarafımdan ses gelmesi ile o tarafa dönmüştüm. Bu seferde dolabın kapağı yavaşça küçük Aralık şeklinde açılıp kapanıyordu.
O tarafa ilerleyip titreyen ellerim ile dolabın kapağını açmıştım.
İçinde bir şey yoktu neden açılıyordu o zaman? kafamı yukarı kaldırmam ile yeşil bir yılan görmem bir olmuştu. Korku ile geri geri gıdiyordum. Burdan hemen çıkmalıydım.
Ayağımın yerde ki bir şeye takılması ile düşmüştüm.
Ne olduğuna bakmadan tekrar kalkıp yılan bakarak geri geri gidiyordum. Yılan bana doğru geliyordu bir buçuk metre filandı ama çok korkunçtu tıslaması ile hıçkırmıştım.
*Seni istiyorum.
Y-yuh kim konuştu!
*Ben yılan
Has..içimden konuşunca duyabiliyor mu?
"B-bak b-beni bırak b-ben gideyim sana ne yaptım ki?
Daha fazla bir şey demesine fırsat vermeden dışarı fırlayıp arkamdan kapıyı kapatmıştım. Yok, yok gumiho bir melek ben onun yanında olmaktan hiç gocunmam!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝕷𝖎𝖋𝖊 𝕿𝖗𝖎𝖆𝖓𝖌𝖑𝖊 "𝖑𝖆𝖇𝖎𝖗𝖊𝖓𝖙" 𝐾𝑖𝑚 𝑆𝑒𝑜𝑘𝑗𝑖𝑛
Fanfiction[TAMAMLANDI] Bir grup genç vardı; geçmişleri bir olan, yaraları aynı yerden kaynayıp aynı yerden sarılan bir grup genç. Onlar çoğu zaman üzgün olduklarını göstermez her şeyi şakaya vururlardı ama geçmişleri böyle değildi. Ya geçmiş kapanmamışsa? Lif...
