Wreck The Game (COMPLETED)

Chapter 48

Please follow @beeyotchupdated on twitter for real time tweet if any story got updated. Thank you.

#WTG48 Chapter 48

Hindi ko alam kung ano ang unang gagawin ko. Gusto kong tumayo at sigawan at suntukin si Nick dahil sa lahat ng pinagdaanan ko dahil sa kanya... pero mas natuon iyong atensyon ko kay Nikolai sa tabi ko na mukhang mas lalong gumulo ang mundo.

Hinigpitan ko iyong hawak sa kamay niya.

Mas mahigpit—kung posible pa iyon.

Mahal na mahal niya iyong nanay niya... Alam na alam ko 'yon... Kaya hindi niya na kailangang sabihin pa kung gaano kahirap 'to. Na iyong tao na tiningala mo buong buhay mo... ganitong klaseng tao pala?

How do you even reconcile those facts?

That your hero turned out to be a monster?

"Can we talk?" tanong ni Nick. Saglit siyang tumingin sa akin na para bang sinasabi niya na gusto niya na silang dalawa lang ang mag-usap—na umalis ako. Ayos lang naman sa akin... ang mahalaga ay makapag-usap silang dalawa dahil higit sa lahat, pamilya pa rin naman nila 'to. Sila-sila pa rin ang kailangang mag-usap.

Pero mahigpit na hinawakan lang ni Nikolai ang kamay ko.

"Whatever you'll tell me, you can say it in front of Jersey, too."

"Niko—"

"I'm marrying her, Dad. She's going to be my wife. So, if you want to talk to me about family, she's going to be family, too, don't worry," medyo pabalang na sagot niya.

Nakita ko na nagpakawala ng malalim na hininga si Nick. Tumingin ako kay Kuya Jerry na naka-tayo lang sa tabi niya. Ang dami kong gustong tanungin sa kanya—dati pa ba niya alam? Siguro. Kaya niya ako binalaan dati. Pero kung ganoon na alam niya pero wala siyang sinasabi... ibig sabihin din ba may kasalanan din siya? Pero paano naman kaming maliliit na tao na hindi basta-basta pwedeng lumaban?

Si Nikolai, kahit hindi niya sabihin, malakas ang loob niya sa ganito kasi alam niya na kahit ano ang mangyari, anak pa rin siya ng nanay niya... Na protektado pa rin siya...

Ang unfair na hingin iyong ganong klaseng loob sa mga normal na tao.

"I understand," he replied. "But I'd really rather talk to you first."

"Why? Is it about Jersey?" tanong ni Nikolai. Bumaling saglit ang tingin sa akin ni Nick. Napaawang ang labi ko. Tungkol sa akin? Ano'ng kinalaman ko sa napaka-weird na business ng pamilya nila?

"About Jersey—" sabi ni Nick.

"What?" matalim na sagot ni Nikolai na para bang kung pwede lang ay 'wag na 'wag ng banggitin ng tatay niya ang pangalan ko.

"You got it all wrong, Nikolai," sabi niya. Diretso akong tumingin sa kanya. Gusto ko ring malaman. Kasi sa buong pinagsamahan sa amin ni Nick, wala namang nangyari na kahit ano... Minsan nag-uusap kami. Nagtatanong siya sa pangarap ko at gustong marating. Mas madalas na tahimik lang kaming pareho. Naisip ko lang na gusto niya ng kasama.

Pero ngayon?

Parang ang daming lihim ng pamilya nila.

"Jersey—" sabi niya at natigilan dahil sa paraan ng pagtingin sa kanya ni Nikolai nang sabihin niya ang pangalan ko. "She's not my mistress, Niko. I don't have a mistress."

Agad na kumunot ang noo ni Nikolai. "What?"

Alam ko na walang namamagitan sa amin ni Nick dahil nandoon ako mismo—pero sinabi sa akin ni Nikolai dati na maraming kabit ang tatay niya. Kaya nga galit na galit siya dito. Kaya nga isang tawag lang ay sumasagot siya agad dahil sa takot niya na baka kapag na-disappoint 'to ay bigla na lang silang iwan... Na ayaw niyang mangyari dahil alam niya na mahal ng nanay niya ang tatay niya.