ŞAKA YAPIYORSUN! (Devam Ediyor)

[21] UPPS!

(Şuraya aklına gelen ilk emojiyi bırakır mısın?➡➡➡➡➡➡➡➡➡)

G.H.: Sevgilin olduğunu öğrendim. Hayırlı olsun.

G.H.: Bir süredir sana hiçbir şey yazmamamın nedeni buydu.

G.H.: Ama bil ki hiç kimse seni benim kadar sevemez.

G.H.: Ve yine bil ki ben hep seni bekleyeceğim.

G.H.: Artık bir sevgilin olduğuna göre bir daha mesaj atmayacağım sana. Başka türlüsü bana yakışmaz zaten.

G.H.: Umarım çok mutlu olursun.

G.H.: Hoşça kal.

Gizli Hayran’ın tahminlerimden başka biri çıkmasının verdiği şaşkınlık bir yandan, Gizli Hayran’ın yazdıklarının verdiği üzüntü bir yandan iyice içim bunalmıştı.

Gerçekten çok üzülüyorum ben bu çocuğa ya! Ama gönül bu be çocuk! Onu her seveni sevemez ki! N’apsın?

Kendime de çok üzülüyorum. Düşünsenize ben, karıncayı bile incitemeyen ben! Yazın eve giren sineği sineklikle öldürmeye kıyamayıp bir örtüyle dışarı kovalayan ben! Yağmurlu havalarda ortaya çıkan solucan ya da salyangozlara basmamak için kafası yerde dolaşan ben! Kendi halimde hayatıma devam ederken, yaptıklarımla hiç bilmeden birinin canını yakıyorum. Off!

Çok üzgünüm. Bunun olmaması için ne yapabilirim ki? Hiç. Beni sevmesi için de hiçbir şey yapmadım ki zaten! Sadece bana bahşedilen hayatı yaşamaya çalışıyorum. Sadece ben benim işte ve ben olmaya devam ediyorum. Onun gönlü de beni sevmeyi seçmiş! Neyleyim?

Sana acı vermek istemiyorum Gizli Hayran! Ben kimseye zarar vermek istemiyorum ki! Umarım en kısa zamanda çok acı çekmeden unutursun beni! Ve Emre’yle yalandan da olsa çıkmam buna vesile olur.

Dumur ve üzüntü karışımı yüzüme nasıl yansımıştı bilmiyorum ama pek iyi bir yansıma olmayacaktı ki Sare’nin yanına geri gittiğimde hemen kötü bir şeyler olduğunu anlamıştı kankacığım:

“Gülce, iyi misin? Ne oldu? Aniden kalktın gittin yanımdan. Hayır, giderken de kötü değildin yani. Ne oldu şimdi?”

Olanları anlattım hemen.

“Demek Kenan da değil, ha?”

“Değil.”

“Ay acaba kim ki ya? Dur, ben okulda radarlarımı son seviyeye çıkarayım. Kesin okuldan biri.”

“Bilmem. Zaten önemli de değil. Benim bu sene tek sevgilim olabilir: Canım üniversiteciğim! Ona ulaşmak için gereken her şeyi yapıciim, Sare.”

Bir Yeşilçam filmi repliği tadında söylediğim bu cümleye güldü Sare:

“Emre’yi saymıyoruz tabi.”

“Yani.”

“Bu Kenan belki de bir arkadaşıyla ortak çalışıyordur. Yani senin numaranı arkadaşına verdi belki de seni işletmek için. Ne dersin?”

“Olabilitesi var tabi. Neden olmasın? Bu durumda Kenan’ı sıkıştırmam lazım bir güzel. Zaten kızla fotolarını da çektim. Kelan Bey’le yüz yüze bir konuşma yapmanın vakti geldi artık.”

“Kenan diyecektin herhalde.”

“Yok be! Bilerek Kelan dedim. Saçını başını yolacağım ya, kel kalacak. Kel Kenan olacak. Yani kısaca Kelan.”

Bu söylediklerime kahkahalarla gülen Sare:

“Ay, alemsin valla, kanki,” dedi.

“Evet, çok alemimdir. Ama aynı zamanda çok da tuvaletim gelmiştir. Hadi önce lavaboya, sonra ben oradan kaçar spora.”