MY ONLY EXCEPTION (SB SERIES #1)[Completed]

CHAPTER 35

"You are my sunshine. My only sunshine. You make me happy when skies are gray~"

I woke up when I heard her voice—singing lullaby, to our daughter, Elle.

"Good morning!" she said with a smile on her face when she saw me awake.

Bumangon ako at hinalikan siya sa pisngi. "Good morning, ako na diyan," I told her at dahan-dahan kinuha si Elle sa bisig niya.

Pinagmamasdan ko siya habang nakatalikod sa'kin at nililigpit 'yung mga feeding bottle ni Elle. Halatang hindi siya nakatulog buong gabi dahil sa anak namin.

"Di'ba may trabaho ka pa?" tanong niya.

Tumango ako. "Oo," sagot ko habang hinihele ang anak namin na natutulog. "Pero mamayang hapon pa kaya matulog ka muna," I told her.

Late na akong nakauwi kagabi dahil sa trabaho ko pero nang makita ko 'yung mag-ina ko, nawala 'yung pagod ko.

A month after niyang manganak ay bumalik na kami ng Manila. Gusto pa nga ni Mama na sa'min muna tumira si Shi para matulungan siya sa pag-aalaga sa baby namin. But we insist na sa condo ko kami tumira.

Nung unang gabi namin dito sa condo, sobrang hirap dahil halos hindi kami nakatulog dahil ayaw tumahan ni Elle sa pag-iyak. I just realized that night that being a parent is really hard. Hindi pala biro ang maging magulang.

Pero lahat ng pagod ko sa pag-aalaga sa kanya biglang nawala nung unang beses niya akong nginitian.

"Elle, say Daddy."

I was teaching her to talk. Nasa baba kase si Shi para mag-grocery. Paubos na kase 'yung gatas at mga gamit dito sa bahay kaya kaming dalawa ni Elle ang naiwan.

Our 9 months old princess, ignored me and keep playing with her little piano that Ninong Justin gave last week. She's already walking kaya kailangan bantayan mabuti dahil baka masubsob.

"Elle, come to Daddy!" Pagtawag ko sa kanya nang sumampa siya sa sofa. Tumayo ako mula sa pagkakaupo ko at lumapit sa kanya para alalayan siya.

I was about to hold her shirt when she looked at me and smile. "Di... Di! Daddy!" she giggled.

I was too stunned when the first time she called me Daddy. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Ang alam ko lang ay puno ng saya ang puso ko.

"Shi, kung ang one plus one ay two. Ang two plus two ay four. Three plus three is six. Four plus four is eight and five plus five is ten. Kailan ang kasal natin?" saad ko habang nagti-timpla siya ng gatas ni Elle.

"Ha?" sambit niya at nabitawan ang feeding bottle sa sahig.

I can't stop myself from laughing at her reaction. Inihiga ko muna si Elle sa crib niya at lumapit sa kanya. Pinulot ko 'yung feeding bottle at inilapag sa lamesa.

I reached her left hand while staring straight to her eyes. "It's almost a year since you gave birth to our daughter, so, I guess it's time para asikasuhin naman 'yung kasal natin."

"Pa'no si Elle?" she let out a breath. "For sure, magiging busy tayo sa pag-organize ng kasal natin."

"Don't worry, I already fixed everything, sagot mo na lang ang kulang," I wrapped my arms on her waist. "So, is it a yes or yes?"

"Or," she chuckled. I rolled my eyes and kissed her on her forehead.

"Nasa'n na ba si Stell?" tanong niya sa'kin.