"Maria?"
Parehas sila natigilan ni Ion ng marinig ang boses ng kaniyang ama.
"Maria, is that you?" Tawag pa ng kaniyang ama na tila papalapit an sa kaniyang direksyon.
"I guess I need to go, baby. This is not the right time for me and your father to meet. Maybe next time, kapag mamamanhikan na ako dito sainyo." Nakangising sabi ni Ion bago mabilis na nilamon ng dilim ang katawan.
Agad itong nawala sa kaniyang paligid.
Doon lamang nakahinga ng malalim si Maria. Napahawak siya sa kaniyang dibdib habang namumuo pa rin ang mga luha sa kaniyang mga mata.
That man is worst. Napakasama nitong tao para pagbataan ang buhay ng kaniyang ama. Wala siyang masabi kundi isang katutak na mura para sa lalaki.
"Maria, iha, what are you doing here? Why is it so dark here?" Tanong ng kaniyang ama ng makalapit sa kaniyang direksyon, napatigil ang kaniyang ama ng may matapakang kung anong bagay. "What is this— oh shit, Ricardo! Get this fvcking filthy body out of here! My daughter is here!"
Galit na pag uutos ng kaniyang ama sa assistant nitong si Ricardo.
Agad na lumapit ang kaniyang ama sa kaniyang direksyon.
"Are you okay, iha? What happened? Were you attacked by this filthy intruder?" Tanong ng kaniyang ama sa kaniya.
Umiling si Maria.
"I'm okay, papà. I know how to protect myself," Sagot niya dito.
Napalaki ang mga mata ni Alejandro.
"What do you mean? Are you the one who ended this fvcking intruder's life?" Tila galak na tanong ni Alejandro sa anak.
Hindi sumagot si Maria. Hindi niya alam kung ano ang isasagot dito. Hindi niya pwedeng sabihin na nanggaling dito si Ion at ang binatang iyon ang tumapos sa buhay ng lalaking nakahandusay ngayon sa kanilang harapan. Malabo rin na ibigay niya ang sisi sa isa sa mga tauhan nila dahil ang lahat ng iyon ay tapat sa kaniyang ama.
Napakagat ng labi si Maria bago dahan-dahang napatango.
"Oh fvck! My daughter finally learned how to kill! We must celebrate! Ricardo, llama a los Kalavarajs! Vamos a celebrar la primera muerte de María!" Ricardo, call the Kalavarajs! We are going to celebrate Maria's first kill!
Kulang nalang ay magtatatalon sa tuwa ang kaniyang ama. Problemadong napaiwas siya ng tingin.
Kailan man ay hinding-hindi niya magagawang pumatay, ngunit kung nasa bingit ng kamatayan at iyon lamang ang tangi niyang paraan para mailigtas ang sarili ay hindi siya magdadalawang isip na gawin iyon.
"Papà, it's not what you think. It was self defense, I have no intention on killing him. Besides, we must not celebrate when someone was killed or died. That's just too evil, Papà!" Medyo galit na sabi niya.
"Calm down, sweetheart. The celebration is about getting your first ever kill and not about the death of that intruder." Pagpapaliwanag pa ng kaniyang ama sa kaniya.
Lalong lumukot ang mukha ni Maria.
"It's just the same, papà!" Marahas na napabuga ng hangin si Maria. Sumasakit aang kaniyang ulo sa dahil sa kaniyang ama.
"What do you mean the same, sweetheart, no—"
"Whatever, father! I don't want this celebration!" Galit na sabi niya bago naglakad papalayo sa kaniyang ama.
"I DON'T really like this, Zyrian. I can't believe my father!" Frustrated na sabi ni Maria habang nasa kaniyang harapan si Zyrian.
Natatawa namang uminom ito ng wine bago nagsalita.
YOU ARE READING
Unintentional
General FictionThe Monteros Kwatro Hanggang kailan nga ba magtatago si Maria mula sa isang lalaking nagpakulong sa kaniyang ama? Pinagkatiwalaan niya ito at lubos na minahal ngunit isang pagtataksil lamang ang iginanti nito sa kaniya. Magtatagumpay nga ba siyang...
