"Do you still long for Dianne?"
"Baby.." tawag nito sa kaniya. Hinawakan nito ang kaniyang kamay bago inilagay sa sarili nitong dibdib. "Do you think I will touch you if I still long for her?"
Naumuo pa rin ang isang malaking nakabara sa lalamunan ni Maria. Hindi niya alam kung paniniwalaan niya ba ang sinasabi ng lalaki.
Ngayon lamang niya nakasama si Ion. Hindi pa niya ito lubos na kilala.
Pumasok na ang lahat ng senaryo sa kaniyang isipan. Paano kung hindi naman talaga siya nito gusto? Paano kung kaya lang siya nito kasama ngayon ay dahil nangungulila ito sa naging girlfriend at anak nito?
Ang daming tumatakbo sa kaniyang isipan. Hindi niya mapigilan ang sarili na magduda.
"Please, don't think too much. Hindi mangyayari ang kung ano mang kinatatakutan mo." Ani Ion sa kaniya habang hinahampos ang kaniyang buhok.
Hindi mapalagay si Maria.
Sana nga.
"DIOS mío, María! A dónde fuiste?! Estaba tan preocupado por ti! Ni siquiera Sauron puede encontrarte!" My God, Maria! where did you go?! I was so worried about you! even Sauron can't find you! Bungad agad ng ama ni Maria sa kaniya ng makapasok siya sa kanilang kabahayan.
Bahagyang napayuko si Maria.
"Lo siento, papá. Tuve que ir a algún lado. Necesitaba calmar mi mente porque el evento era demasiado para mí." I'm sorry, Papá. I had to go somewhere. I needed to calm my mind because the event was too much for me. Mahinang sagot niya ngunit sapat upang marinig ng kaniyang ama.
Minabuti niya na huwag magpahatid kay Ion dahil tiyak na magdudulot ng gulo iyon lalo na kung narito si Sauron.
Tao na lamang ni Ion ang naghatid sa kaniya. Mabuti nga ay hindi nagtaka ang mga guard nila sa bahay dahil ibang sasakyan ang naghatid sa kaniya.
"Bueno, entonces deberías haberme dicho. Estaba tan preocupada pensando que Ion Montero te secuestró porque te arrastró fuera de la casa! Hay tantos testigos!" Well then you should've tell me. I was so worried thinking that that Ion Montero kidnapped you because he dragged you out of the house! There are so many witnesses! Sermon pa nito.
Nanatili na lamang na tahimik si Maria.
"What do you mean, papá? She was with Ion Montero?!" Tumataas na boses na sabi ni Antonia. Kadadating lamang nito habang mahigpit na hawak ang hermes bag.
Hindi sumagot si Alejandro dahil alam nito na may pagtingin si Antonia kay Ion.
"I was with him. He didn't hurt me. I'm fine, papá." Tanging sagot niya, ni hindi niya binigyang pansin ang galit ng kaniyang kapatid.
"You seduced him, aren't you? He's papá's enemy!" nang-gagalaiti na sabi nito sa kaniya. Tinalikuran lamang ito ni Maria.
Pagod na pagod na siya ngayong araw. Gusto na lamang niya mag pahinga. Pagod na pagod ang kaniyang katawan at para bang babagsak anumang oras.
"Don't you dare turn your back on me!" rinig niyang sigaw ni Antonia habang papaakyat siya ng hagdanan.
"Stop it, Antonia. Let your sister rest.." saway ng kanilang ama dito.
YOU ARE READING
Unintentional
General FictionThe Monteros Kwatro Hanggang kailan nga ba magtatago si Maria mula sa isang lalaking nagpakulong sa kaniyang ama? Pinagkatiwalaan niya ito at lubos na minahal ngunit isang pagtataksil lamang ang iginanti nito sa kaniya. Magtatagumpay nga ba siyang...
