Hesxtia Academy: The Survival game

Chapter Sixty Three: Truth

Ashianna's Point of view

We're safe. We made it alive.

Pagkabukas na pagkabukas ng platform namin ay nag-unahan agad kaming lumabas at ang resulta ay na-stock kami dahil walang gusto magpauna.

Sinalubong din kami ng hiyawan ng mga tao at ang sigaw ng Hesxtians.

"Move!"

"No you move!"

"Out of the way!"

"If all you doesn't fvcking move, I'll fvcking kill all of you."

Walang pake akong naglakad para makaalis ako at ang ending ay bumagsak sila. Tinakbo ko ang distanysa namin ng mga Magulang nila.

"Mommy!!!" Pumalahaw ng sigaw si Charlie habang tumatakbo papunta samin.

Niyakap agad ako ng parents ni Ryan. Nandito sila Day one pa lang kahit hindi namin kasama si Ryan nagpakita parin sila ng suporta.

"Jusko! Anak! Grabe ang kaba namin ng mahulog ka sa tubig!" Bulong sakin ni Tita ng yumakap ako sa kanya. Narinig din ata ng Iba.

"Kinabahan din ako."

"Grabe abo't langit ata ang kaba ko noon."

"Nagdasal na ako sa Lahat ng diyos at diyosa!"

It's heart melting na malamang nag-aalala din ang Iba para samin kahit hindi namin sila Magulang.

"I admit. I thought I would not be scared because I know, I know that you've been trained so hard for this but I'm wrong. Sunod sunod ang kaba at takot ang binigay nyo samin dito," Tinignan kami isa isa ni Tita Catherine, nanay ni Aljay.

"But you also made us proud when your eye change it's color. I'm proud!" Nakangiti na ito samin at binalik din namin ang ngiti.

"Hesxtia Academy won! They encountered numerous challenges along the way but they still stand and made their way to the end. Misunderstanding tried to stop them also but their love for their group rises and covered them..."

Nagkatinginan kami nila Charlie ng masabi ang Misunderstanding. Nagtawanan kami. Kahit walang salita ay alam kong nagsisi sya at kahit walang salita alam kong alam nyang hindi ko sya sinisisi.

"They survived and won with 8 survivors. Congratulations to Team Hesxtia!!" Nagpalakpakan ang Lahat. Miski ang ibang mga mamamayan ay pumalakpak din kahit walang naka-survive sa bayan nila.

Tinaas ko ang tingin ko at nakitang nakatingin samin si Dad habang pumapalakpak at Maliit na nakangiti habang naluluha si Mom. Tumayo si Dad sa upuan nito. Lahat ay napunta ang tingin sa kanya habang nanatili ang tingin nito sakin.

Nagsimula akong maglakad papunta sa kung nasan sila.

Nang malapit na ako sa kanila ay nasigaw ko na ang pangalan nila at tumakbo para mayakap sila.

"Thankyou..." Paulit-ulit na nagte-thank you sa Dad sakin habang nakayakap.

"Thankyou for coming back alive," Napilitan lang kaming maghiwalay ng nagsalita ang supreme council leader.

"As a reward to your win, we'll give you three wishes. Anything. We can make impossible to possible so don't be shy to ask anything! We'll give you one hour to decide."

Impossible to possible

Bumalik kaming house namin at Wala na ang Black Rose dito. Ang tanging natira na lang ay kami at ang Trainors namin Kasama ang councils.