Altı yıl önce....
Nefes nefese kalmıştım artık koşamıyorum her zaman rüyamda gördüğüm adam karşımdaydı
bana yaklaşıyordu koşmaya çalışıyordum olmuyordu ne kadar çabala samda ayaklarım hareket etmiyor yere yapışmış gibiydim adam yaklaştı kalbim hızla atıyordu korkuyordum adım adım bana doğru geliyordu biraz sonra tam karşımdaydı
"Seni buldular öleceksin"dedi kimsenin duymaması gereken bir şekilde kaçmamıştım bu sefer kafamı kaldırdığımda kimse yoktu adam yoktu kaybolmuştu...
Uyandığımda nefes nefeseydim sanki rüyam gerçekmiş gibiydi yorulmuştum yatağımdan kalkıp masamın üstüne bırakılmış elbiseleri giydikten sonra anneme seslendim annem duymuyor olmalıydı odalara teker teker bakıp anneme sesleniyordum ama yoktu.
"dışarıda olmalı" dedim kendi kendime bahçeye geldiğimde annemi görememiştim sesin geldiği yöne baktığımda arkadaşlarım beni çağırıyorlardı .
annemin işi çıkmış olmalıydı yoktu arkadaşlarımın olduğu yöne doğru koştum oyun oynarken birisinin bana baktığını hissederek arkama döndüm bir kadındı turuncu ve siyah karışımı farklı bir elbise giymişti arkadaşlarım kaçmam gerektiğini söylüyordu ama ben sadece ona bakıyordum gördüğüm rüyadan farklıydı karşımdaki bir kadındı arkadaşlarım uzaklaşmış olmalıydılar sesleri uzaktan geliyor gibiydi kadın bana doğru adımlar atınca korkuyordum etrafıma baktığımda kimse yoktu arkadaşlarım gitmişti yalnızdım kadın bana yaklaşmıştı ben ise bir adım bile gerilememiş tim
Gözleriyle beni kötü kötü sözdü tişörtümü tutarak bana
"Sen farklısın"dedi gözlerim büyümüş bir şekilde kadın bakıyordum kalbim çok hızlı çarpıyordu korkuyordum tişörtümü yırtmıştı.
Elinden kurtulmaya çalışıyordum ama olmuyordu elini boğazıma götürüp sıkmaya çalışıyordu ama boynum acımıyordu
"ölmelisin sen farklısın ölmelisin"diyordu elimle elini ittirmeye çalışıyordum çok korkuyordum gözlerimi kapattım tüm gücümle kadını itmeye çalıştım gözlerimi açtığımda kadın yerdeydi ölmüş gibi yerde yatıyordu çok korkmuştum eve doğru koşmaya başladım eve girince annemin odasında elbiselerini topluyordu sevinçle kucağına atladım fakat annem beni itti ne olduğunu anlamamış bir şeklide gözlerimden akan yaşlarla anneme bakıyordum
Annem gözyaşlarımı elleri ile silip "senin için önemli olan eşyalarını topla gidiyoruz"dedi fısıltıyla...
