My Impostor Twin Sister

Chapter 2: Half Stoned Necklace

I can't feeling anything pero my head was spinning. Told you they're coming for me, hindi kaya ako hahayaan ng maldita kong kapatid na mabuhay.

I slowly closed my eyes and heard a loud scream, it wasn't a guy's voice. It was someone's familiar voice...Was it Stellarys? hindi ko magawang buksan ang mata ko para makita ang sumigaw.

I'm too tired to open my eyes...

~~~~

I wish I knew, I wish alam ko ang mga ginagawa nila. Gusto kong bumalik sa nakaraan at parusahan ang mga gumawa nito saakin. I didn't do anything wrong didn't I? All I wanted was love from my own family.

So why am I punished? napahawak ako ng mahigpit sa kwintas na bigay saakin ni Mama. I'm in a middle of some void...

'Murderer!'

'Cheater!'

'What a bully kay Princess Solana.'

'Mas mabait pa ang kapatid niya.'

UGHHH WHY AM I HEARING THIS NOW?! I SAID I DIDN'T DO ANYTHING WRONG! AGGH I WANT KILL THEM ALL!

'Gusto mo bang mabuhay ulit, bata?'

Huh? kaninong boses yon?

'Gusto mo bang parusahan sila? Gusto mo bang magdusa sila? Gusto mong mamatay sila?'

"of course. If I manage to do that, I will be satisfied." I don't care anymore. All I want is my justice and revenge.

'Then your wish is my command.'

~~~~~

"Apo? May masama ka bang panaginip?" napatingala naman ako sa nagsalita. Grandmother? "Nagising ba kita? Dahil ba saakin?"

Halos hindi ako makapagsalita, it's my grandmother whom I loved and cherish the most. Agad ko siyang niyakap at humagulgol naman ako ng iyak. I c-can't believe this... did my wish come true?

Am I dreaming? Or did I go back...? Dahil ba sa wish ko? I have many questions but all I did was cry at my grandmother's shoulder. I have suffered a lot in the future... I'm glad im back.

"Apo... dahil na naman ba ito sa magulang mo? Napapanaginipan mo na naman ba sila?" hindi naman ako sumagot, but she just pat my back like she always did.

"Grandmother?" I stopped crying eventually at kumalas sa yakap ni Grandma. "I- I have a terrible dream."

"Hmmm? Anong klaseng panaginip iyon apo?" should I tell her? or should I not? matanda na sila grandma, pag sasabihin ko ang nangyayari sakanya ay baka atakehin siya sa puso.

"I m-mean it's nothing. A-anong petsa po ngayon?"

"Setyembre xx 20xx, apo. Bakit mo naitanong?" sinagot niya naman ito ng mahinhin, napakagat naman ako ng labi. So I'm 17 years old right now? Tumayo naman ako at tumingin sa salamin.

My bright auburn hair was swaying dahil sa malakas na hangin galing sa labas. Bumalik nga ako sa nakaraan, I look young and bright.

Samantalang sa future eh ang haggard ko, nasayang lang pala ang beauty ko don? Tsk tsk. Today we're going to receive a letter galing kina Tita saying they will be arriving in 3 days.

I need to create a plan real quick, pero makakagawa ba ako ng plano sa loob ng ilang araw lang? I scoffed and licked my lower lips, gagawa ako ng paraan para magdusa sila no?

"Apo? Why are you acting weirdly? Dahil ba sa panaginip mo? Diba sabi ko naman sa iyo na wag ka munang magpuyat sa mga papeles?" biglang sermon ni Grandma saakin. "You're still young."

Napangiti naman ako at hinalikan si Grandma sa pisngi, "Grandma, wag kang mag-alala. Pupunta lang po muna ako sa labas."

Tumango naman ito, samantalang ako naman ay nakangiting umalis. but when I closed the door, my mood suddenly changed...

I looked around and saw a couple of servants working at the mansion, ungrateful swines. Hindi ko naman sila pinansin at nagpatuloy lang sa paglakad.

If I were still the old me, babatiin ko sila ng masigla. Too bad for them, hindi na ako ganong klaseng tao. Lahat sila ay nagtaksil saakin, none of them can be trusted at all.

Nang makarating ako sa may hardin ay kinapa kapa kong ang kwintas sa may leeg ko at inilabas iyon. I stared at it and saw it lost its color, weird... bakit nawala ang kulay nito? And it looks broken now...

Hindi naman ako tanga para hindi ito mapansin, my necklace glowed when I was in the verge of death. Also may sinabi si Mama saakin tungkol sa kwintas...

The problem is hindi ko maalala dahil sobrang tagal na noon. I think she mentioned it when I was like 5 years old? I need find something about the necklace eventually dahil baka ito ang tumulong saakin bumalik sa nakaraan.

Umupo naman ako sa isang upuan malapit sa kung saan may maraming bulaklak. I need to think of something right now, dito magsisimula ang mga plano ko. hinay hinay naman akong napangiti...

"Hmmm? I mean I was given a second chance diba? Lubos lubusin ko na ang paghihiganti ko." nakangising sambit ko sa sarili ko. "Starting with my beloved twin sister."

Kung noon ay ako ang nagdusa, this time kayo naman. lahat ng mga taong kasabwat niya at nag-taksil saakin.

"Princess Solaria? Pardon me." napalingon naman ako sa tumawag saakin, my mood became more pissed seeing my Knight, si Kale Aries. Isa sa mga tumaksil saakin... he even dared to raise a sword at me

I mean he prefers my twin over me? na magkaparehas lang naman kami ng mukha? Am I not likeable? Oh dear, what a bad move indeed. "Bakit Kale?"

Malambing pa ang boses ko nyan ha, shall we play a game then? Pero baka it will end quickly kaya... let's late this slowly. Umubo naman ito ng mahina, oh? Effective na ba?

"P-princess a-ano. Prince Lancelot is waiting for you outside." Halos gusto kong suntukin si Kale sa sinabi niya. Lancelot? Andito pala ang kadiring nilalang na iyon?

Well, to be honest I did like him at first. Dahil na rin sa mukha at influence niya sa pamilya ko. I accepted the marriage para sa alliance namin, my family and his family is one of the strongest and most influential family sa mga nobles.

I did use him at first pero hindi ko inexpect na babaliktad pala ang sitwasyon, Malaki pala ang advantage sa side niya. Remembering today I also accepted his proposal last week, which means fiancé ko siya ngayon.

Napatampal nalang ako ng noo, ugh I can just cancel the engagement whenever I like. Also mas gusto niya si Solana...

And Solana also liked him kasi isa siya sa pinakamalakas na pamilya sa mga nobles, that's the reason she also stole him away from me. Pero wala na akong pake doon, kahit kainin niya pa si Lance.

Sinundan ko nalang si Kale at hindi na muna umimik. I really wanna play with him pero may iba pa akong gagawing plano, I should rid of him first. Pumunta na kami sa may sala at bumungad agad ang nakakadiring mukha niya.

"Solaria dearie-" EW EW EW.

"Greetings, Prince Lancelot" nakangiting sabat ko. I have to end him real quick...