Chapter 17: Wrong Move

3.1K 189 1
                                    

Napalunok ako ng paulit ulit. Why why why... Why can I understand what they're saying? alam kong nagsasalita lang sila ng own language nila pag sila lang dalawa ang magkasama.

Noon, I did accidentally heard them speaking sakanilang sariling lengguwahe nung nag-uusap sila. Wala akong pake noon kasi di ko naman naintindihan ang mga pinagsasabi nila.

Sure na sure akong nagsasalita sila sa kanilang sariling wika dahil sa lip movement nila. I forgot what this language was called but it was not a foreign one.

Hindi din naiintindihan ng mga nobles or royalties ang salitang iyan. Kasi my sister and my tita probably created that language on their own para walang makakaalam.

"Fine, but ang hirap niyang kalabanin." Inis na sabi ni Solana. Napailing iling naman si Tita, they still havent notice me yet.

Pero in case makita nila ako, they wouldn't even bother kasi akala nila na hindi ko alam ang mga pinagsasabi nila. "Yeah she is, pero we're one step ahead sakanya."

Napakagat naman ako ng labi, so they really did have a plan. Well it's my lucky day dahil narinig ko ang mga plano nila, I don't know why I managed to understand but I'm thankful.

"Hindi pa nila alam na may pinaplano tayo, Solaria didn't know this. So we have an advantage." –Tita Sylvia.

"Magkakaproblema tayo pag malaman ni Solaria ang plano natin, she may not know any but she's good and smart." -Solana

"I know she's smart, she's like my annoying little sister. Ang gawin mo lang ay agawin ang prinsipe sakanya, make a potion that will make him fall in love with you if you have to." –Tita Sylvia.

"Ugh, he's hard to convince too. hindi ko siya mahatak sa side natin, he's so into that b!tch sister of mine." –Solana.

"Kaya nga gumawa ka ng potion diba? Just get him to marry you para mapabagsak na natin sina Mama." –Tita Sylvia.

"It will probably take long to create one, gagawa nalang ako ng paraan para kunin siya. but to make things faster, you should get rid of your own mother." –Solana.

Napatigil naman ako sa pakikinig sa pinag-usapan nila. Ano? Mother? Si Grandma? What the hell? So... it wasn't an illness after all?

Hindi namatay si Grandma dahil sa sakit niya?! biglang kumulo ang dugo ko sa narinig kong pagpapalano nila.

They have to be kidding me. sila? Sila pala ang rason kaya nawala ang kaisa-isang mahal ko noon? They were the reason that she suffered in her death?!

Hindi ko mapigilang hindi manginig sa galit, that was... a bad move indeed. Ngayong alam ko na kung bakit nawala si Grandmother... dahil pala sainyo?

I'm too naïve to notice before, hinayaan ko si Grandma na mawala dahil akala ko sa simpleng sakit lang. I should've known it was them... involving poison and magic huh...?

"Then there will be a change of plans kung gusto nating mawala siya ng maaga. I already have the potion pero kailangan nating mag-antay ng tamang panahon para dyan." –Tita Sylvia...

kelan? Kelan mo gagawin? Sabihin niyo kung kelan...?

"Hmmm, if you want to change of plans. Paano kaya kung sa birthday nalang namin ni Solaria? Malapit na naman iyon, not only everyone will witness her death. Magiging atin din ang posisyon niya na maraming nakatingin." –Solana.

"Since Solaria will be busy of her funeral, tayo na ang mamamahala sa business nila. She will mourn of her grandmother's death for weeks and we'll successfully get the throne." Dagdag nito.

My breathing gets heavier and heavier hearing their plans. "Princess Solaria?"

Agad akong bumalik sa katinuan ng biglang may tumawag saakin and I was surprised it was Kale. Shoot, bakit andito siya? napansin-

"Anong ginagawa mo dito?" tanong niya ulit, ang ingay mong buset ka! Pero I kept my composure and smiled. "Kanina ka pa ba dito?"

"Oh no I just got here." pagsisinungaling ko. "I went out to get some fresh air. Ikaw? Bakit ka andito?"

"A-ah I was looking for..." napa-tilt naman ang ulo ko ng tumigil siya sa pagsasalita. "No I was looking for you."

Ang obvious niya namang magsinungaling, obviously hinahanap niya si Solana pero ako yung nakita niya. he slowly held my hand like a total creep... "What are you doing?"

Paggalit na tanong ko... hindi naman siya ganito noon ah? what the hell happened? "I- I missed playing with you."

Playing with me? ah oo, childhood friend ko pala to noon. But we only played months dahil he was immediately sent out to train for knighthood. Nakalimutan kong kababata ko siya noon...

"Hmmm? Sir Kale? Sister? Anong ginagawa niyo?" sabay naman kaming napalingon sa nagsalita, I guessed they notice us now. "Is... sir Kale confessing?"

Dahil nakahawak siya sa kamay ko? Confessing agad? Nakakadiri, nakakasuka. Ew. "Ah no sister. Ano ka ba, I don't even like him."

Diin kong sabi at nakita ko naman siyang nag-flinch. Don't tell me may gusto sakin to? HA! No thank you, not even in a million years. "Dear niece, bakit ka andito? The party is still up."

Pinilit kong pineke ang mga ngiti ko, I can still act. But I kept remembering what they said. "Ah nagpapahangin lang ako tita, andito pala kayo? I thought andon din kayo sa party."

Binawi ko na ang kamay ko dahil sinimulan nang pisil pisilin ni Kale ang kamay ko, I need to wash my hands... a thousand of times. "Oh no, may pinag-uusapan lang kami. Kanina ka pa nagpapahangin?"

"Hmm? Hindi naman, I just got here and sir Kale saw me." nakangiting sagot ko kaya nagtanguan naman sila. "Bakit po?"

"Ah wala wal-

"Princess Solaria? someone's looking for you." sabay kaming napalingon and it was Garam, thank god! Humarap naman ako sakanila at nagpaalam na. Garam held my hands as we walk away...

Pinilit ko pa ring ngumiti. Habang papaalis na kami ay may narinig ulit ako. "Hindi niya siguro tayo narinig diba?"
"She's slow, maybe she's dumber than we thought." –Tita Sylvia.

Mas lalo kong hinigpitan ang pagkakahawak ng kamay ko kay Garam, I'm sure they're speaking their own language again kasi malakas lakas ang pagkasabi nila. They're too careless, hindi nila alam na alam ko na lahat.

~~~~~~~~'

"Ok ka lang?" tanong ni Garam, andito kami ngayon sa kwarto ko. Andon naman ang iba sa labas and I only let Garam inside.

"No. let me just... get this sh!t all out." Tumango naman siya at tumayo malapit sa pinto.

"You can do everything you want Princess, ako na ang bahala sa pag-repair in case may masira." –Garam

Hindi ko mapigilang hindi mapasigaw sa galit, buti nalang at sound proof ang room ko. I screamed and screamed on top of my lungs. "I SWEAR, I WILL DRAG YOU ALL TO HELL!!!"

Sigaw ko, Garam was just silent and stared at me not interfering to anything I did. After that ay sinuntok ko ang isang salamin na nakatayo lang sa may gilid. My hands were bleeding but I didn't feel anything...

Hindi nga ako makaiyak eh, I can't cry anymore nor feel any sympathy sa Tita at kapatid ko, I will kill them all. "AAAAAAAAAAAAAAGHHHH!!!"

I continued injuring myself like punching the wall or furniture hanggang sa mapagod ako, napaluhod naman ako and felt Garam's arm around my neck. "I said, you can destroy everything. Hindi ko sinabing saktan mo ang sarili mo."

Napatawa naman ako ng wala sa oras. "You said I can do everything I want and I did."

He held my bleeding hands... and healed it... how did he...do...that. *BLACKOUT*

My Impostor Twin SisterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon