Chapter 32

1.4K 100 5
                                    

Home

Ethan's POV

I am finishing some works. Narito ako sa kuwarto habang kaharap ang laptop ko. I'm planning to release a new game. Bumababa na kasi ang rate ng kunsoft dahil matagal-tagal na rin noong nag-release kami ng app. I'm still searching for some inspiration to make a good app. I heard my phone ringing, i searched for my phone. I found it right beside my files. It took several rings before i finally answer the call. It's weekend kaya napagpasiyahan ni Peter na umuwi muna sa kanila, but he's calling right now. I creased my forehead.

"Hmm?"

(Ethan...) he said, while giggling.

I hissed as i feel him grinning widely while talking from the other line.

(Pupunta ako sa bahay mo)

"Akala ko ba uuwi ka sa inyo? Weekend ngayon Pete, umuwi ka naman sa bahay niyo. Baka isipin nila na kiniddnap na kita"

(Ayaw mo ba ako kasama? Umuulan oh, hindi ka man lang naaawa sa akin? Hindi mo ako namimiss? Hindi na kita bati)

"Baliw, sige na nga pumunta ka na dito" i said while laughing.

He's still on the line when i heard someone pressing my doorbell. Tiningnan ko ang digital watch kong may access sa CCTV ng bahay. My jaw dropped as i saw him waving on the CCTV camera. He's outside, playing with the doorbell.

"Ayos 'yung papunta mo ah, nasa baba ka na pala kaagad" 

Mabilis akong pumunta papunta sa elevator. I rushed down to open the gate for him. As soon as the elevator open, i walked towards the main door. Mula sa main door, kitang-kita ko na si Peter rito. Binuksan ko ang gate para sa kaniya. He didn't even have an umbrella.

"Baliw ka na nga talaga" i said as i do the headlock thingy on him.

We walked towards the main door. Pagkarating sa loob, parang senyoritong nagpa ikot-ikot ito para tingnan ang buong bahay. Naupo siya sa sofa habang inuutusan si Drixie na buksan ang TV. Drixie is a robot, i created that robot. Actually, nasa market na siya at maganda ang marketting strategy ng mga pinagkatiwalaan kong team ng Kunsoft. They study how i created Drixie and they created a duplicate robot to sell on the market.

"Order tayo ng pizza, libre mo ako" sabi ni Peter.

I laughed.

"May pasta akong niluto, nasa kusina. Kuhanin mo na lang" 

"Ay wow, thank you chef! Ito naman nag-abala ka pa ako lang naman 'yung bibisita sa bahay mo"

I laugh hard as i grab the pillow on my sofa. He walked toward the kitchen. I throw a pillow that lands on his back. I laugh as he look at me with anger. His eyes were blazing but her face looks like a child. Imbes na matakot ako sa kaniya kapag galit siya ay mas natatawa pa ako.

"Loko, nagluto ako para sa'kin" 

I saw him finding some drinks on my fridge. 

"Tol, kailan tayo mag g-grocery?"

"Bukas"

"Sama ako"

I laughed as i shrugged my head. I saw him enjoying the pasta i cooked. I approached him and sat beside Pete. I stare at him.

"Anong nangyari sa bahay ninyo?" i asked.

Matagal na kaming magkaibigan ni Pete kaya kilalang-kilala ko na siya. Among the six of them, he's my closest friend. He's cheerful but he's also the problematic one. He smiled bitterly. I was waiting for him to share his problem. He look at me, our gaze met. I raise both of my eyebrows to show my interest.

"Pagkadating na pagkadating ko sa bahay nag-aaway sila eh. Nadamay pa nga ako sa away nila. Sabi ni Mama, bakit pa daw ako umuwi eh dagdag lang na naman daw sa palamunin. Ubos na naman kasi ni Mama sa sugal ang pera. Si Papa naman, ayun tulog paano ba naman langong lango sa alak. Ang ingay sa bahay, hindi rin ako makakatulog kaya umalis na lang ako"

"Hmmm, hayaan mo sila nandito naman ako" i said.

I am bad when it comes to comforting someone. 

"Pre, tayo na lang kaya" he said trying to change the vibe.

"Siraulo" i said as i slap his forehead.

He was laughing but his eyes indicates sadness.

"Dre, kaya mo ba mang-hack ng account?" he asked randomly.

"Yeah, why?"

"I-hack mo nga account ni Venice, i-unblock mo ako nakakaiyak eh. Pitong account ko na ang naka-block sa kaniya. Gumawa na nga ako ng mga account para kausapin siya, blinock pa rin ako" he said sounds like a child begging for some candy.

"Ang random mo"

"Uy, you know ba? Nililigawan ni Kuya Clark si Ate Joan"

"Alam ko"

"Ang daya, kanina ko lang nalaman" sabi niya habang naka-pout.

"Uy, i have chikas pa"

"Ewan ko sa'yo, napaka random mo talaga" i said as i walk away.

"Saan ka pupunta?"

"Sa taas"

"Sama ako!"

I ran towards the elevator. I pressed the button as fast as i can. I was laughing when i saw him rushing just to ride the lift. He successfully jump in before it's too late. We're laughing non-stop, and it was even echoing inside this elevator. Hingal kabayo kami pareho habang iniintay na bumukas ang elevator. 

"Gago 'to, ayaw ko na nga magpapa-iwan sa sala ng mag-isa eh. Siraulo ka kasi, binuhay mo 'yung TV tapos 'yung microwave. Nagpatay-buhay pa 'yung ilaw kaya akala ko may multo"

"I can control my things using this gadget" i said while i am still laughing.

I am fighting for my life, tryna stop myself from laughing. My stomach hurts, but everytime i remember that scene i can't help but to laugh as hard as i can. I grabbed that gadget from my pocket to show him the flip phone.

"Kahit sino naman iisipin na may multo kapag ganoon 'yung nangyari eh"

"Duwag ka lang"

"Duwag ka din naman"

"So, inaamin mo nga na duwag ka? Hindi ako duwag, sa imagination lang nag e-exist ang multo puwera sa'yo"

"Sus"

Bumukas ang elevator, lumabas kami ng sabay ni Peter mula roon. Pumasok ako sa kuwarto ko para tapusin ang ilang mga gawain. Naupo naman si Pete sa gilid ng kama ko.

"Dre"

"Hmmm?" i hummed.

"Medyo kulot buhok mo 'di ba?"

"Yeah"

"Plantsahin natin" aniya habang may inilabas na plantsa ng buhok mula sa drawer ko.

"Siraulo"

"Plantsahin natin, bored na bored na ako"

"Ilagay mo 'yan diyan, siraulo 'to"

"May extrang sm card ka pala dito eh, hindi mo pa 'to nagagamit?"

"Hindi, why?"

"Gamitin natin, tapos i-prank call natin si Kurt. Sabihin mo nag-order siya ng asong german checkered tig-isang milyon isa"

"German checkered, what the hell??" i said while laughing.

Napaka random ng lalaking ito, sarap ihagis sa bintana.

The Only Peach In Five Apples [Under Editing]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon