last breath

დასაწყისი

                                    -12-

-ანუ ახლა იუნგი მის მანქანაშია. -დაბალი ხმით კითხულობს ომეგა, ალფას უსწორებს მზერას და ცდილობს საკუთარი წყენა თუ ბრაზი აკონტროლოს.

-ჰო მასთან არის, მაგრამ ვიცი რომ არაფერს ავნებს, არ ვისაუბროთ მათზე.

-აბა რაზეე? იუნგი ახლა იმ..

-ჩვენზე, შენზე და ჩემზე ჯიმინ.

-ჩვენ, -მინი იბნევა, ენაწყლიანობით ყოველთვის გამოირჩეოდა მაგრამ ახლა წარმოდგენა არ აქვს რა უნდა უპასუხოს მას. -მომენატრე პაკ, და მსურს ეს ორი დღე მთლიანად ჩემი იყო.

-ერთი პაემნის შემდეგ მსგავსი საუბარი ზედმეტი ხომ არ არის.

-ის ადამიანი რომ ყოფილიყავი ვისთანაც მხოლოდ ერთი პაემანი მსურს, აქ არ იჯდებოდი, მტკიცედ მაქვს გადაწყვეტილი ის რასაც ვამბობ.

-სულ ტყუილად გადაწყვიტე, ჯერ ხომ არც მიცნობ, თუ მე არ მომინდება არაფერი იქნება.

-თუ აპირებ შეტოპო და შემდეგ უკან გამოიქცე აქედანვე გაფრთხილებ, არც შენ მიცნობ მე. უკან გამოსასვლელი გზა აღარ გექნება, თუნდაც ძალის გამოყენებით პაკ ჯიმინ, ჩემთან ერთად ჩაიძირები.

-შეტოპვას რას ეძახიი?

-ეს მე ვიცი. -მოკლედ პასუხსობს ალფა, მშვიდ ღიმილა სჩუქნის ომეგას და მანქანას მალევე აჩერებს ხის სახლთან. მინი თვალს მშვიდად ავლებს გარემოს და კმაყოფილების დამალვას გაჭირვებით ახერხებს. -გადავიდეთ სახლს დაგათვალიერებინებ სანამ მოვლენ.

-თუ მოვლენ. -ჩურჩულით ამატებს მინი, ალფას კი ამაზე მხოლოდ ხმადაბლა ეცინება. მიუხედავად იმისა, რომ იცის ომეგა არ ხუმრობს. მანქანიდან გადადის და ჯიმინს კარს უღებს, ელოდება სანამ გადმოვა და შემდეგ უკან მიჰყვება.