A Victim's Aftermath [MEDICAL SERIES #2]

CHAPTER 21: Find X

TRIGGER WARNING: HALLUCINATION, NIGHTMARE

_____________________________

NICCO

I HELD Jayla's hand tighter while we're standing in front of her parents to show how fully decided we are.

Nakapamaywang si Tito at nakatalikod sa amin, si Tita naman ay hinihilot ang sintido niya dahil alam kong sumasakit na ang ulo niya sa'min.

"Jayla, you don't have to..." Tita heaved a really deep sigh as if she's so done with us.

Humarap sa'min si Tito. Ibinuka niya ang bibig niya pero walang boses na lumabas sa bibig niya. "You—Do you?" utal-utal niyang sambit. "Naririnig niyo ba ang sinasabi ninyong dalawa? Live...L-Live in? Are you two out of your mind? Ha, Jayla? Nicco?"

Tinignan niya ko na para bang hindi siya makapaniwala. Instead na matinag ay mas hinigpitan ko amg hawak ko sa kamay ni Jayla at tumayo nang matikas. "Desidido po kami sa gusto naming mangyari. Gusto na po naming magsama ni Jayla."

Parang lalong nawala sa wisyo si Tito. He grabbed his hair in frustration and exasperated aa sigh. He pinched th bridge of his nose before looking at me again. If stares could kill, I'm prolly dead by now.

"I heard what happened to Lux," panimula niya. "Alam kong naaksidente siya while he's on his way to you and Jayla. I also heard thee truth about your identity."

Napalunok ako at yumuko, nahihiyang tignan siya sa mukha.

"If you're seeing yourself as a scapegoat and you're just using Jayla to—"

"Hindi ko po ginagamit si Jayla, at hinding-hindi ko po gagawin 'yon kahit kailan."

"If you're not using my daughter for your own sake then why are you doing this? If this is your way to run away from your family, huwag mong idamay si Jayla."

"Dad," Jayla interrupted. "Hindi po gano'n si Nicco. He will never treat me like that. At kung sakaling ito nga ang paraan niya, then so be it. This is my choice."

"I can't believe what I'm hearing," Tita said in a disgusted tone.

Muli akong tumayo nang tuwid at humugot ng lakas para harapin sila. "Totoo pong gusto kong lumayo mula sa pamilya ko. Totoong gusto kong umalis sa bahay namin because that house was never a home to me. Iyong pagtanggap na gusto ko, iyong pakiramdam na na-a-appreciate ka san g mga tao, hindi ko naramdaman 'yon sa sarili kong pamilya. I only feel being appreciated whenever I'm with Jayla."

"Siya lang po ang nakakakita ng halaga ko. Siya lang ang alam kong tatanggap sa'kin ng buong-buo." I scoffed. "So no, I don't want to live with her because I want her to be my escape. I want to live with her because I want to feel my worth...and I want to prove to her that I am worth marrying for."

Jayla gasped.

"So please, Sir," tinignan ko si Tito, "Ma'am," tinignan ko si Tita, "payagan niyo na po kami sa gusto naming mangyari ni Jayla."

Sandali silang hindi nakapagsalita at saka nagtinginan sa isa't-isa na para bang nag-uusap ang mga mata nila, at saka nila kami tinignan dalawa.

"Mataas ang pangarap ni Jayla," Tito reprimanded. "Sa oras na paiyakin o saktan moa nag anak ko, sa oras na maapektuhan ang pag-aaral niya, sa oras na masira ang buhay niya nang dahil sa'yo, at sa oras na bumalik siya dito sa bahay at magsumbong sa amin, sinasabi ko sa'yo, may paglalagyan ka."