Zawgyi
ခြန္းပုိင္ဒီေန႔ေက်ာင္းကုိတစ္ေယာက္တည္းလာရသည္။စုိင္းေနမေကာင္းလုိ႔ေက်ာင္းမလုိက္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီးစုိင္းမာမီဖုန္းဆက္ကာေျပာထားတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ခြန္းပုိင္ရဲ႕ရယ္ေမာျခင္းဆုိတာဒီေန႔အဖုိ႔ေတာ့ျဖစ္လာေတာ့မည္မဟုတ္။ခြန္းပုိင္အတန္းထဲကုိေရာက္ေတာ့ထုိင္ရမဲ့ခုံနားအေရာက္မွာထုိင္ခုံေပၚကဆူးခြၽန္ေလးမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ဆူးခြၽန္ေလးကုိဖယ္ရွာေပးတဲ့စုိင္းကုိသတိရျပန္သည္။
တျခားသူေတြသူတုိ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စကားေျပာတုိင္းစကားေျပာစရာမရွိတဲ့ခြန္းပုိင္ကေတာ့တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ေနသည္။
ဒါမဲ့အခုခ်ိန္တျခားသူေတြလာစကားေျပာေတာင္အထီးက်န္လုိ႔ဆုိၿပီးစကားျပန္ေျပာမွာမဟုတ္။သူတုိ႔ေတြကစုိင္းမွမဟုတ္တာ။
ဒီလုိနဲ႔မနက္ပုိင္းအတန္းခ်ိန္ကုိစာထဲဘဲစိတ္နွစ္ၿပီးကုန္ဆုံးခဲ့သည္။
ေန႔လယ္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မုန္႔ေစ်းတန္းဘက္သုိ႔သြားၿပီးေန႔လယ္စာစားရမယ္ဆုိပင္မဲ့လူအမ်ားႀကီးရွိတဲ့ေနရာကုိတစ္ေယာက္တည္းမသြားခ်င္တာေၾကာင့္ခုံေပၚမွာသာေမွာက္အိပ္ေနလုိက္သည္။
''ထမင္းမစားဘူလား´´
ခုံေပၚေမွာက္အိပ္ေနစဥ္ၾကားလုိက္ရတဲ့အသံကစုိင္းရဲ႕အသံနဲ႔တူတာေၾကာင့္ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့....
''စုိင္း´´
ဟုတ္ပါတယ္။စုိင္းမွစုိင္းအစစ္။စုိင္းေနမေကာင္းလုိ႔ေက်ာင္းမလာဘူးမဟုတ္လား။အခုကဘယ္လုိ႔ျဖစ္လုိ႔ေက်ာင္းေရာက္လာတာလဲ။
''ေအး ေရာ႕ စြတ္ျပဳတ္ထည့္ထားတဲ့ခ်ဳိင့္ ´´
''မင္းေနမေကာင္းလုိ႔ေက်ာင္းမလာဘူးဆုိ´´
''ေကာင္းသြားၿပီ ´´
''မနက္ပုိင္းပ်က္လက္စနဲ႔ပ်က္လုိက္ပါ့လား ေန႔လယ္ပုိင္းက်မွလာေနတယ္´´
''စာမလြတ္ခ်င္လုိ႔ေလ´´
''စုိင္းေဇယ်ာ မင္းဘယ္အတန္းက
ေကာင္းမေလးကုိၾကဳိက္ေနတာလဲ´´
VOUS LISEZ
Love is blind(completed)
Roman d'amourမောင်အတွက်ငါ့ရင်ကွဲလည်းရတယ်။မောင့်အတွက်ငါ့ဂုဏ်သိက္ခာကိုမြောင်းထဲထည့်ပစ်လိုက်လဲရတယ်။ မောင့်အတွက်လို့ခေါင်းစဥ်တပ်လိုက်ရင်ဒီလူကအသက်တောင်ပေးမှာပါ။ မောင်ငါ့ကိုချစ်ခဲ့ရဲ့လား။ ^^own creation^^
