love knows no obstacles.

Bölüm 8

Yemek masasına oturduğunda gözleri Simon'ı aramıştı Wilhelm'in.

Çok geçmeden kapıdan girene gözleri kaydı, sonunda buradaydı Simon.

Wilhelm Simon'a kaçamak bakışlarla baktı ve gülümsemişti. 

Simon ise hala soğuk bir şekilde etrafı bakınıp önüne döndü.

Simon Wilhelm ile aynı okulda aynı masa da olmak zorunda olsa bile aralarındaki çekim gücünü asla atlayamazdı.

Bağları aşırı kuvvetliydi ailesi bile ayırsa kendilerini bu  o kadar kolay olamazdı.

Dualar okunup yemekleri bittiklerinde ders vakti başlamıştı. "Sömestr tatilinizdeyken, yapmanız gereken dersleri bitirenler olmuştur umarım."

Hocanın dediklerine her öğrenci kafasıyla onayladı. "Güzel bugün sözlü yapmayı düşünüyordum, ama dedim ki bugün okulun tatilden sonraki ilk günü."

Herkes bir 'oh' kelimesini ağzından çıkartmıştı bile. "Çarşamba günü hazırlansanız iyi edersiniz."

Hoca derse başlamıştı ama Wilhelm'in aklı hep Simon'daydı ona bakmaktan dersi doğru düzgün dinleyemiyordu bile.

Ders zili çaldığında çoğu kişi sınıftan çıkmıştı Simon ders defteriyle cebelleşiyor gibiydi.

Bunu fırsat belleyip tam ona yaklaşacağı sırada birinin sesini işitti. "Simon işin bittiyse gidelim."

Kız kardeşi Sara'ydı seslenen. "Tamam git sen, arkandan yetişiyorum." Sara Wilhelm'e kızgın gözlerle bakıp dışarıya çıktı Wilhelm Simon'ın başında dikelmeye başlamıştı.

"Konuşabilir miyiz?"  Simon sinirli bakışlarını Wilhelm'e dikti. "Neden anlamak istemiyorsun?"

Wilhelm Simon'ın demek istediğini çok iyi anlasa bile ısrar etmeye devam edebilirdi.

"Çünkü seni seviyorum." Simon resmen erimişti bu söze. "Anlamıyorsun.."

Dedi cümlesine başlarken ama kendisine engel olan bir şey oldu. "Anlıyorum, ama seni sevdiğim için her şeyi göze alabiliyorum görmüyor musun?"

Simon bir şey diyemedi kitaplarını çantasına yerleştirip üzerini düzeltti kalkıpta.

"Zamanını benim için heba etmemelisin." Wilhelm gülüp işaret parmağını Simon'ın ellerine dokundurdu.

"Hadi ama.. şu inadını kırıp benimle gizliden de, olsa hala yapamaz mısın?"

Simon sinirle güldüğünü belli ediyordu. "Senin gizli aşkın olmak istemiyorum demiştim."

Sinirle hızlı adımlarla Wilhelm'in yanından tozla duman oldu. "Simon!" Keskin şekilde bağırdı ama çoktan yanından firar etmişti.

Wilhelm ellerini yumruk yapıp herhangi bir sıraya vurdu. "Kahretsin!" Elini ovuşturup acısını geçirmeye çalıştı.