love knows no obstacles.

Bölüm 22

"Döndük yine başa.." Dedi güler yüzle Wilhelm Simon ise suratını asıp Will'den çekileceği sırada.

Will Simon'ın gevşeyen elini sıkıca kavradı. "Nereye gidiyorsun. Beni onunla yalnız bırakma."

Simon güldü başıyla onayladı. "Tamam gitmiyorum." "Wilhelm, geri mi döndün yoksa-"

Felice'in gözleri ellere kaymıştı Simon ile Wilhelm gözlerinin önünde el eleydiler.

"Yoksa siz.." Dedi kız aklındakilerini dile vurmadan önce kala kalmıştı ama çok geçmeden Wilhelm cevabı yapıştırdı.

"Evet biz çıkıyoruz ve uzun, zamandan beri hepinizi kandırdık." Felice güldü ve başıyla reddetti Will'i.

"Hayır siz çıkmıyorsunuz, çıkıyor olsanız gözümden kaçmazdı." Wilhelm alaycı bir şekilde gülmeye başlayınca Felice'in donuk suratı ciddiye döndü.

"Ama gözünden kaçtı, şimdi ise bunu yediremiyorsun." Felice bir şey demedi ellerini başına götürüp gözlerini kapattı.

"Senden ve herkesten bunu gizlemeyi planladık. Ama ne yazık ki istediğimiz gibi gitmedi."

Felice gözlerini açıp Wilhelm ile Simon'ı süzdü. "Üzgünüm, bütün salaklık bende. Sadece seni sevdim ve buna yeterince pişmanım." Gözlerindeki yaşlar yüzüne ulaşmıştı Felice'in.

"Hey.. lütfen benim için ağlama." Dedi Wilhelm Simon'ın elini kısa süreliğine bırakıp bir adım yaklaşmıştı Felice'e.

"Uzak durun benden, sizden iğreniyorum." Diyerek koşturarak uzaklaştı yanlarından Felice.

Wilhelm arkasına yani Simon'a döndüğünde Simon ile yüzünü ekşitip içeriye geçtiler tekrardan.

"Ya herkese söylerse?" Dedi endişeli ses tonuyla Simon. "Bu kadar büyük adilik yapabileceğini sanmam."

Dedi Wilhelm ama Simon'ın dediği de hep aklındaydı. "Simon bırak söylesin, zaten eninde sonunda herkes evlendiğimizi bilecek."

Wilhelm ciddi mi diye süzdü ve düşünmeye başladı. "Gerçekten benim yüzümden tahtından vazgeçecek misin?"

Wilhelm başıyla onayladı güler yüzle. "Bence zamanı geldi. Seninleyken kendimi hiç bu kadar özgür hissetmiyordum iyi ki hayatımdasın."

Simon bu laflardan sonra erimişti içindeki bütün kırgınlıklar korkular.

"Sen de benim iyi ki hayatımdasın aşk adam." Gülüşüp birbirilerine sarıldılar kanepe de ama saatine bakmadan edemedi.

"Gitmek vaktim gelmiş, telden bir süre görüşeceğiz ama işlerimi hallettiğim de Londra'ya kaçalım."

Simon gülerek onayladı Will'i "Tamam senden gelecek haberi dört gözle bekliyorum."

Sıkıca sarıldılar ve Wilhelm sonunda arabasına binip yola çıktı arabanın arkasından el sallamaya devam etti.

"Beni büyük bir tehlikenin içinde bıraksan da seni seviyorum." Diyerek içinde tuttuğu nefesi tek seferde verdi.