Chapter 10: Pariwara

108 10 1
                                    

Laxxus POV

NAGDAAN ang ilang buwan, naging hilig ko na ang pag-inom ng alak at ang paninigarilyo dahil na rin sa impluwensya ng mga kaibigan ko. Mula kasi noong tumikim ako ay hindi ko na siya naiwasan.

Palagi akong sumasama kina Jin tuwing gigimik sila. Wala naman ang kanilang mga magulang dahil lagi itong nasa ibang bansa. Minsan ay madaling araw na akong umuuwi galing sa inuman katulad na lamang ngayon at mag-uumaga na.

Napansin ako ni Aling Berna ngunit napakunot ang kaniyang noo nang makita akong pasuray-suray maglakad.

"Laxxus! Jusko kang bata ka! Ano ba ang nangyayari sa buhay mo at naging ganiyan ka?" naiinis na tanong sa akin ni Aling Berna.

Ngumiti lang ako sa kaniya, "Magandang umaga, Aling Berna!" bati ko. Hindi ko pinansin ang pagkainis niya sa akin.

Dali-dali itong lumapit sa akin na siyang dahilan para pingutin niya ang aking tainga. Masakit iyon.

"Lasing ka na namang bata ka! Hindi na kita maintindihan, Laxxus! Hindi na kita pinalaki na ganiyan, naging suwail ka na." puno ng galit na sabi nito.

Napahawak ako sa kaniyang kamay na nasa aking tainga, marahas ko iyong iwinaksi kaya nabigla siya. Kunot ang aking noo na nakatingin sa kaniya.

"Hindi ko sinabing palakihin niyo ako dahil kaya kong mabuhay nang mag-isa," sagot ko sa kaniya na labis niyang ikinabigla.

"Wala kang utang na loob," maiyak-iyak na saad niya.

Wala akong pakialam kung umiyak siya. Lumakad na ako patungo sa bahay at nagtungo sa aking silid para humiga. Sumalampak ako roon at ipinikit ang aking mata. Hindi ko na namalayan ang paghatak sa akin ng kadiliman.

NAGISING ako na masakit ang ulo. Napahawak ako sa aking sentido at hinilot iyon. Bumangon ako at tinignan ang oras sa akin relo. Pasado alas tres na pala ng hapon kaya nagtungo ako sa gripo para maligo.

Hindi sana ganito kasakit ang aking ulo kung tumuloy na ako sa pag-uwi kagabi. Nagbihis ako at tinignan ang laman ng aking bag. Naroon pa naman ang perang kinita ko sa mga kaibigan ko.

Walang pasok ngayon dahil araw ng linggo, naisipan kong lumabas at magtungo sa tindahan ni Aling Berna. Nakita ko siyang nakasimangot at nang makita niya ako ay inirapan lang ako nito.

"Magandang hapon, Aling Berna." bati ko sa kaniya.

Hindi niya ako pinansin. "Bibili po sana ako ng Red Horse at isang kaha ng sigarilyo," sabi ko.

Inilapag niya sa harap ko ang mga binili ko. Ibinigay ko sa kaniya ang isang libo, hindi siya nagsalita at basta na lamang ibinalik ang sukli sa akin. Nagtataka pa ako sa kaniyang ikinikilos.

"Bakit hindi kayo namamansin, Aling Berna?" puno ng kuryusidad kong tanong.

Humalukipkip ito sa akin, "Wala kang matandaan? Ano ang nangyayari sa buhay mo, Laxxus?" halata ang inis sa tono ng pananalita niya.

"Wala naman po," sagot ko. "Aalis na po ako." sabi ko at tuluyan nang umalis sa kaniyang harapan.

Bumalik ako sa bahay at uminom sa alak na binili ko. Habang umiinom, hindi ko na naman maiwasan ang tumulala sa kawalan. Hindi ko alam kung ano ang nangyari sa akin. Mula kasi noong sumasama na ako sa aking mga kaibigan ay tila nag-iba na ang direksyon ng aking buhay.

Hindi na rin ako katulad ng dati sa klase na aktibo. Kadalasan ay bagsak ang aking pagsusulit dahil wala akong maayos na pagrerebyu at alak lamang ang aking inaatupag. Isang beses akong nahuli ng security guard sa likod ng paaralan habang nagyoyosi.

Napatawag ako sa principal's office noon pero dahil sa wala ang magulang ko, wala silang makausap na tagapangalaga ko. Sinabi na lamang nila na huwag ko nang uulitin pero paminsan-minsan ay pumupuslit ako para manigarilyo hanggang sa tuluyan akong nasuspende...

Defiant Youth Series # 12: Unwanted Justice (COMPLETED)Where stories live. Discover now