Defiant Youth Series # 12: Unwanted Justice (COMPLETED)

Chapter 13: Pag-alis

Laxxus POV

TANGHALING tapat, nandito ako ngayon sa tindahan ni Aling Berna, tumutulong magbuhat ng mga gulay na dadalhin sa Maynila. Matapos kong maka-recover, naghanap na ako nang matino at desenteng trabaho. Swerte nga at may kumuha pa sa akin sa kabila ng nakaraan ko.

"Oh Laxxus, bilisan mo na riyan at nang makakain ka na nang tanghalian. Masyado mo na namang pinapagod ang sarili mo. Basang-basa ka na ng pawis," puna ni Aling Berna. "Pagkatapos mo diyan, maligo ka na at kumain na. Jusko ikaw talagang bata ka," Sermon ni Aling Berna. Napangiti nalang ako dahil parang tunay na anak na ang trato niya sa akin.

"Opo, Aling Berna. Tatapusin ko lang po ito," saad ko at bumalik na ulit sa paghahakot.

"Ilang beses ko bang sasabihin sayo na tawagin mo nalang akong Nanay?" Napatawa ako.

"Hindi po ako sanay," kamot-ulo kong sagot. Napailing nalang siya.

Minadali ko na ang trabaho ko dahil kumakalam na rin ang sikmura ko. Pagkatapos magbuhat, naligo na ako at kumain. Sinaluhan ako ng pamangkin ni Aling Berna na naging matalik ko na ring kaibigan sa maikling panahon na magkasama kami.

Nag-uusap lang kami habang kumakain hanggang sa napunta ang usapan sa akin.

"Buti nalang at naisipan mong magbagong-buhay na talaga, Laxxus," sabi niya habang kumakain.

Napangiti ako ng bahagya. "Oo naman. Naniniwala naman kasi ako na may pag-asa pang magbago ang isang tao lalo na kung nanaisin talaga niya," sagot ko.

"Sabagay tama ka. Kita mo nga at ang laki ng pagbabago mo noong umuwi ka rito sa amin," sambit niya.

Ipinagpatuloy ko ang aking pagkain hanggang sa matapos kaming dalawa. Kinakausap ni Aling Berna ang isa niyang suplayer na napatingin sa akin. May sinasabi siya kay Aling Berna at pagkalipas ng ilang minuto, tinawag ako nito na lumapit sa kanila.

"Laxxus, may gusto raw sabihin ang isang ito sa iyo," aniya sa akin.

Nahihiyang napakamot ako sa aking ulo. "Ano po iyon?"

"Gusto mo ba ng bagong trabaho?" diretsong tanong nito.

Nagtataka akong napatingin kay Aling Berna. "Pinapalayas niyo na po ba ako?" nakangusong tanong ko.

Pinalo nito ang aking braso. "Hindi kita pinapalayas, Laxxus! Inaalok ka lang ng trabaho nitong taong ito, hindi ibig sabihin niyon na pinapalayas kita."

"Ano nga po ulit ang sinasabi ninyo, bossing?" muli kong baling rito.

"Kung gusto mo nang mas malaking pagkakakitaan," sagot niya.

Malaking pagkakakitaan. Pera. Usaping pera na naman ito pero para naman sa sarili ko iyon at hindi para sa pagkawala ko ulit sa katinuan. Matinong trabaho naman ito at hindi masama.

"Saan po ba iyan, bossing? Baka magustuhan ko po,"

"Sa Maynila, kagustuhan mo ba ang sumama?" sagot niya. Kung gayon, malalayo ako kina Aling Berna. Kung tutuusin ay ayaw ko sana dahil wala naman akong kakilala doon.

Sumingit sa usapan namin si Aling Berna. "Sus! Pumayag ka na, hijo. Tiyak na mas magandang trabaho at oportunidad ang naghihintay sa iyo sa Maynila." pagkumbinse niya sa akin.

"Kailan po ba ang alis, bossing? Ngayon na po ba?" sunod sunod kong tanong.

"Mamayang hapon pa, hijo. Mamamalagi muna kami rito saglit kaya may panahon ka pa para magligpit ng gamit mo," paliwanag nito.

"O sige po! Dito na lamang po ako maghihintay, bossing mamayang hapon. Magliligpit lang po ako ng gamit ko," mabilis kong sagot. Kumaripas na ako ng takbo patungo sa bahay.