💖အချစ်များစွာဦးဆီမှာ(အခ်စ္မ်ားစြာၪီးဆီမွာ)💖

အပိုင်း-၂၀(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)|အပိုင္း-၂၀(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)

[Unicode]

💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞

"ကိုကြီးမြဲမြံ...ရေသောက်လိုက်ပါဦး၊"

ဈာန့်ကိုခွဲစိတ်ခန်းဝင်နေတာကြာနေပြီ။အစကတော့ နွေးလည်း ခွဲခန်းရှေ့မှာ ရပ်စောင့်နေသေးသည်။နောက်တော့ ငိုနေရုံနဲ့မပြီးသေး။နွေး ငိုနေတာကို ဈာန်ကလည်း မြင်ချင်မှာမဟုတ်။

ထို့အပြင် ကိုကြီးမြဲမြံက မလှုပ်မယှက်ဖြင့် ဆေးရုံကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထိုင်ကာ နံရံကို ကျောမှီထားသည်။သူ့ကို နှစ်သိမ့်ပေးရဦးမည်။

ကိုကြီးမြဲမြံက နွေး ပေးသည့် ရေဘူးကိုမယူ။ခေါင်းသာခါပြသည်။

"စိတ်ကိုတင်းမထားပါနဲ့ ကိုကြီးမြဲမြံ၊ငိုချင်ရင်ငိုချလိုက်နော်၊ကျွန်တော်ရှိတယ်၊"

"ဈာန်...ဈာန် ဘာမှမဖြစ်နိုင်ပါဘူးနော်၊စွာတေး ဈာန် ဘာမှမဖြစ်နိုင်ဘူးမလား၊"

ငိုသံပါကြီးနဲ့ပြောလာတဲ့ ကိုကြီးမြဲမြံ။နွေးလည်း ကိုကြီးမြဲမြံရဲ့နံဘေးမှာထိုင်ကာ ကိုကြီးမြဲမြံရဲ့ပုခုံးကိုဖက်ပြီး နှစ်သိမ့်ပေးမိသည်။ကိုကြီးမြဲမြံက နွေးရဲ့ပုခုံးပေါ်ကိုမှီကာ ငိုလာသည်။

"ဈာန် ဘာမှမဖြစ်နိုင်ပါဘူး၊"

ဈာန် ခွဲခန်းဝင်သွားတာ ကြာနေလေပြီ။အခုထိ ပြန်ထွက်မလာကြသေး။

ခွဲစိတ်ပေးမယ့်ဆရာဝန်က ဦးရဲ့မိတ်ဆွေ၊အတော်ဆုံးခွဲစိတ်ဆရာဝန်မို့ နွေးလည်း အကောင်းဆုံးဖြစ်ဖို့ဆုတောင်းမိသည်။

'ကျွီ´

ရုတ်တရက်ခွဲစိတ်ခန်းတံခါးပွင့်လာတော့ ကိုကြီးမြဲမြံနဲ့နွေးလည်း ဆတ်ခနဲထရပ်မိသည်။

"ဒေါက်တာ...ဒေါက်တာ ဈာန့်အခြေအနေလေး..."

"အသက်အန္တရာယ်ကနေလွတ်လာပြီဆိုပေမယ့် စောင့်ကြည့်ရပါဦးမယ်၊ကျည်ဆံက ကံကောင်းလို့ နှလုံးကိုမထိတာ၊သိပ်မစိုးရိမ်ပါနဲ့၊ဘာမှမဖြစ်ဖို့ ရာခိုင်နှုန်းများပါတယ်၊"

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒေါက်တာ၊"

"ဒါဆို ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး၊ခဏနေရင် လူနာကို VIP Room ထဲ ပြောင်းပေးပါလိမ့်မယ်၊"